Er zijn twee redenen waarom bedrijven wellicht wat terughoudender worden met het offshoren naar India. De eerste reden zijn de aanhoudende terroristische aanslagen en de tweede reden het kleiner worden van het verschil in kosten.
De recente bomaanslag in Mumbai koste op zijn minst tien mensen het leven en verwonde er meer dan vijftig. Daarnaast ligt de aanslag uit 2008 waarbij tien gecoördineerde aanvallen werden uitgevoerd in hetzelfde Mumbai bij de meeste mensen nog vers in het geheugen. Volgens Wikipedia zijn sinds 2006 binnen op zijn minst 232 van de 608 districten die India kent terroristische organisaties actief. Volgens Nationaal Veiligheidsadviseur Narayanan gaat het hierbij om wel achthonderd individuele cellen.
Naast India is het ook onrustig in een offshore locatie als Pakistan en het Australisch Ministerie van buitenlandse zaken geeft voor de Filippijnen aan dat 'you exercise a high degree of caution in the Philippines because of the high threat of terrorist attack and the high level of serious crime'. Ook een populair land als Maleisië was recentelijk negatief in het nieuws nadat de regering een politieke demonstratie hardhandig neersloeg. Maar in geen bekende offshore locatie lijkt het risico van een terroristische aanslag zo dicht bij te zijn als in India. En risico is er al genoeg als je offshored, dan wil je niet dat je ook nog rekening moet houden met een aanslag.
Krimpend kostenverschil
Het afnemende verschil in kosten is vooralsnog meer prominent zichtbaar in de Verenigde Staten, maar het kan ook gevolgen hebben voor Nederland. In de Verenigde Staten zijn de sociale voorzieningen veel minder uitgebreid, waardoor mensen die hun baan hebben verloren sneller een baan moeten aannemen met een lager salaris. Zo blijkt dat 36 procent van de mensen die ontslagen zijn in de periode 2007 t/m 2009 een baan hebben aangenomen die minimaal 20 procent minder betaalde. Tegelijkertijd stijgen de salarissen in India in 2011 met naar verwachting 11 procent. Dit gecombineerd zorgt ervoor dat het kostenverschil tussen een locale medewerker en een offshore medewerker gestaag kleiner wordt.
In de Verenigde Staten leidt dit al tot een opleving van 'homeshoring', waarbij Amerikanen service desk activiteiten gaan uitvoeren die eerst in India waren belegd. Zo heeft Arise intussenzevenduizend Amerikanen aan een baan geholpen als call center agent. In Nederland zal het zo'n vaart niet lopen, maar ook hier speelt ook het ‘vraag-aanbod’-mechanisme een rol. Vooral generiek geschoolde it-medewerkers (bijoorbeeld. beheerders van microsoft servers, projectleiders) zullen het niet altijd gemakkelijk hebben om aan een nieuwe baan te komen tegen een topsalaris. Op de middellange termijn lost de vergrijzing een overaanbod natuurlijk op, maar dat hangt ook af van de snelheid waarmee de economie weer aantrekt.
Goed nieuws
Intussen speelt de onrust en dubbelcijferige salarisstijgingen in India de Nederlandse leveranciers in de kaart. Ze kunnen beweren dat ze een lager risicoprofiel hebben en dat het verschil in kosten ook steeds kleiner wordt. Een verschil dat door middel van een aantal innovatieve productiviteitsverhogende maatregelen wellicht helemaal ongedaan gemaakt kan worden.
In offshoring ben ik het onderwerp terrorisme nog niet één keer tegen gekomen. Terrorisme bestaat overal, en zoals een eerdere reactie al aangaf, vooral ook al heel lang.
Wat betreft de stijgende loonkosten: dat is zeker waar, maar in de praktijk zie ik ook zeker een stijgende productiviteit. Waar we een aantal jaren terug alleen het ‘simpele’ werk uitbesteedden, zie ik steeds meer uitbesteding van dat werk wat voorheen nog in Nederland werd uitgevoerd. Denk hierbij aan het vertalen van business requirements naar daadwerkelijk solutions.
Hierdoor wordt de rol van de ‘Nederlander’ beperkt tot intermediair tussen de opdrachtgever en India. Bijkomend voordeel hierbij is dat vragen vanuit de ontwikkel/test omgeving lokaal in India al getackeld worden en nooit Nederland bereiken.
Concluderend: Als de stijgende loonkosten al een probleem zijn (we praten nog steeds over een factor 5 tot 10 minder – afhankelijk van het model), worden deze m.i. volledig gecompenseerd door de hogere productiviteit. Offshoring naar India wordt dan ook niet minder, maar zelfs meer interessant – maar alleen als we bereid zijn om meer taken en verantwoordelijkheid in India te beleggen.
Waarom zou je outsourcen –> omdat het goedkoper is dan hier in Nederland
Wanneer weet je of het goedkoper is of niet –> je maakt een kosten-baten analyse voor de korte-, middellange- en lange termijn (zoals bijv. verwachte salarisstijging)
Daarnaast doe je een stukje risico analyse zoals wat kan er allemaal fout gaan, gaan de mensen niet met mijn intellectueel eigendom vandoor, wellicht zelfs de mogelijke impact van een terroristische aanslag
Dit alles bij elkaar doet je besluiten om wel of niet te outsourcen. Om de zoveel tijd toets je of je initiële analyse nog steeds valide is. Zo nee, kan dat er bijv. toe leiden de ontwikkeling terug te halen naar eigen land.
Ofwel, gewoon gebruik van gezond boerenverstand voordat je begint aan outsourcing.
Dus ja, als de omstandigheden veranderen (waar het artikel in feite over gaat), kan outsourcing minder interessant worden.
De vraag is alleen wat interessante omstandigheden zijn.
Een salarisstijging met dubbele cijfers in India kan een reden zijn. Echter, deze stijging weegt (in absolute getallen) vooralsnog niet op tegen de salarisstijging in onze westerse wereld.
En wat betreft terrorisme is de opleving van homeshoring in de VS: dit is een wat ongelukkig gekozen voorbeeld natuurlijk, getuige de aanslagen van 9/11 10 jaar geleden. Maar zoals ook in één van de andere reacties aan wordt gehaald: er is geen bank uit Londen vertrokken ondanks de aanslagen aldaar.