Het was ergens in juli, de dag dat ik zei, morgen begint mijn vakantie. Een maand geleden heb ik een onderkomen in het buitenland geboekt om voor zo'n vier weken afstand te nemen van het werk, de drukte en het Nederlandse klimaat. Zorgeloos alles achterlaten en genieten van wat ik spontaan op mijn pad krijg.
De volgende dag toen ik wakker was begon ik met de laatste check. Tijd genoeg want mijn vlucht stond gepland rond 17 uur. Ik heb al een checklist opgesteld om niks te vergeten.
– Alle spullen die ik nodig had………. Check,
– Waterkranen goed dicht gedraaid……… check
– Gas afgesloten………………. Check
– De deur van de tuin en de ramen dicht ……. Check
– Reisverzekering met alle opties ……….. check
Omdat ik laat in de avond terug zal komen besloot ik met de auto naar Schiphol te gaan. Eenmaal alles gecontroleerd te hebben stapte ik gerust in de auto. Nu begint echt mijn vakantie.
Toen het vliegtuig het luchtruim had gekozen besefte ik me opeens dat ik 'in de cloud' was! Wooow, wat gaaf dacht ik. Omdat er meer mensen in het vliegtuig waren had ik het gevoel dat ik in een 'shared cloud' was. Dus ik moest wachten tot het toilet vrij was, moest voor alles (eten en drinken) betalen – soms ook te veel – en moest ik de herrie van andere vakantiegangers verdragen die al eerder begonnen waren met het drinken en nog meer. Maar ja, ik kan toch geen eigen cloud krijgen. Dat gaat me te veel kosten, dus 'niet zeuren Reza, wees eerder blij'!
Ik besloot mijn gedachte af te laten leiden door andere zaken, om zo minder last te krijgen van de chaos in onze 'shared cloud'. Ik dacht aan hoe goed ik mijn huis en mijn eigendommen verzekerd had. Ik was blij dat zelfs mijn auto, die vier weken lang op een verlaten terrein (Schiphol parkeerplaats) stond, goed verzekerd was.
Plotseling realiseerde ik me weer dat ik in een vliegtuig zat. Zelf heb ik alles gecontroleerd en goed verzekerd, maar is dit vliegtuig ook goed nagekeken, onderhouden en verzekerd? Maar ja, daar kan ik toch niet achter komen, dus laten we hopen dat we straks weer met beide benen op de grond staan!!
Vier weken later zette ik weer voet op Nederlandse bodem. De vakantie was voorbij. Op de Schiphol parkeerplaats stond nog steeds mijn auto, maar wel met een forse deuk. Geen punt, dacht ik, de auto is goed verzekerd. Met een blij gevoel dat ik weer vaste grond onder de voeten had keek ik naar een vliegtuig dat net opgesteeg. Ik heb toen alle mensen die in dat vliegtuig zaten zwaaiend met mijn hand een heel fijne tijd in de cloud toegewenst
Ha, leuk artikel!
Wat ik me verder afvroeg: Als je 4 weken op vakantie bent, wordt in die tussentijd je wachtwoord wel een keer veranderd (of je moet het wachtwoord veranderen).
Leuk als je dan zo’n hippe smartphone hebt waar je je mail op binnen krijgt die uit de “Cloud” geleverd wordt. Gelukkig maar dat het dan veilig (zonder dat jij er ook nog bij kan komen) in de cloud staat. Ach kan je lekker van je 4 weken vakantie genieten.
@Pub: Als ik op vakantie ga dan “probeer” ik mijn smartphone en laptop niet mee te nemen 🙂
Je trok de conclusie dat mijn data veilig in de Cloud staat (als ik me niet vergis) Dat betwijfel ik! Ik heb laatst een artikel(discussie) gelezen over “Cloud en DDOS attacks” waardoor ik nu flink aan de veiligheid van de Cloud twijfel.
En wat betreft mijn wachtwoord, geen punt, dit hebben we anders opgelost. Ik heb al een goede SLA met mijn ICT afdeling afgesloten waardoor we allebei blij zijn met de samenwerking :-)Dit zoals de SLA die ik met mijn verzekeringsmaatschappij afgesloten heb om mijn auto (met een deuk erin na de vakantie) kosteloos te repareren.
Dank voor je reactie
Wat een vlut artikel!
Ik bedoel schrijf dan niets als je niets te zeggen hebt… of ga misschien wat vaker op vakantie.
Beste Benjamin,
Leuk dat je aandacht hebt besteed aan dit artikel. Dit artikel heeft een grappig en minder serieuze buitenkant maar wel een belangrijk boodschap in de kern. Afhankelijk van hoe goed je de verborgen zaken kan inzien, kom je dichtbij de kern en dus de boodschap.