Microsoft maakt het nieuwe besturingssysteem Windows 8 geschikt voor harde schijven met een hoge opslagcapaciteit. Als Windows 8 in 2012 beschikbaar komt, dan kan het besturingssysteem opstarten op een schijf van 3 terabyte (TB). Dat is mogelijk door een combinatie van nieuwe firmware, partitionering en schijfadressering.
Tot nu kan een Windows-besturingsysteem op een schijf met maximaal 2,2 TB worden opgestart. Dat komt doordat de 32 bits-software harde schijven met meer capaciteit niet aankan, aldus Windows-baas Steven Sinofsky in zijn Building Windows 8-blog. Het bestandssysteem van Windows 8 is daarom geoptimaliseerd zodat het nieuwe besturingssysteem snel kan opstarten op een 3 TB sata-schijf. Windows 8 kan later ook opstarten op een 8 TB harde schijf die in 2015 op de markt komt, aldus Sinofsky.
Unified extensible firmware interface
Volgens Sinofsky is de nieuwe uefi (unified extensible firmware interface) geoptimaliseerd voor schijven met meer capaciteit. Uefi is de opvolger van bios (basic input output system). Met uefi kan de hele harde schijf gebruikt worden voor partitionering. Daarbij past Microsoft een nieuw schijfpartitioneringschema toe. Deze de gpt (guid partition table) geeft 64-bits informatie over de maximale capaciteit van een harde schijf.
Logical block addressing
Volgens Sinofsky werkt Windows 8 prima met grote harde schijven door een combinatie van uefi-firmware, gpt-patitionering en logical block addressing (lba), een techniek om het adresseren van grote harde schijven mogelijk te maken. Hierdoor kan Windows 8 volgens Sinofsky in theorie werken met harde schijven die een capaciteit hebben van 9,4 zettabyte (ZB). Een zettabyte bestaat uit één miljard terabytes (TB).
Wat ik me afvroeg was hoe draagbaar 1 zettabyte zou kunnen zijn. Stel dat een bit in de toekomst vastgelegd kan worden met één atoom dan heb je 8*10^21 atomen nodig. In de chemie wordt een aantal weergegeven in molen. Een mol bevat 6,022 x 10^23 (getal van Avogadro) atomen of moleculen. Dat wil zeggen dat je 13 milimol nodig hebt om 1 zettabyte op te slaan.
In het periodiek systeem kun je aflezen hoe zwaar een mol van een element is in grammen omdat dat overeenkomt met het atoomgewicht. Het atoomgewicht loopt uiteen van 1 voor waterstof, 12 voor de niet radioactieve isotoop koolstof-12 (per definitie), 28 voor silicium en 294 voor het hypothetisch element ununoctium.
In het onwaarschijnlijke geval dat je het zwaarste element nodig hebt om een bit op te slaan dan weegt dit 294 * 0,0133 = 3,9 gram. Ongeveer het gewicht van een suikerklontje.
Deze berekening betekent wel dat de draagbaarheid van een yottabyte, duizend keer meer, problematisch zal zijn. Maar mijn reactie is waarschijnlijk de eerste keer dat op deze site over yottabyte werd gesproken. Mijn “zoekopdracht – yottabyte – heeft [namelijk] geen overeenkomstige documenten opgeleverd”. 9-3-2011 werd er gemeld dat er in 2010 in totaal 5,1 exabyte aan schijfopslag is verkocht. Dat is 0,0051 ZB.
En wie heeft 9,4 Zetabyte op een desktop nodig?
Hoe groot is een blueray rip eigenlijk?