De tarieven en de salarissen van de oudere werknemers van Capgemini lopen niet meer in de pas. Daarom wil de top van Capgemini dat de duurdere werknemers geld gaan inleveren. Ik ken een beetje de tarieven van ‘Cap’ en voor het tarief van één uurtje Capgemini, daarvan kun je een Pool anderhalve dag laten stuken.
Als je iemand van Cap inhuurt moet je dus bij elk uurtje realiseren dat voor dat geld ook je kantoor kon zijn opgeknapt. Overigens geldt dit niet alleen voor Capgemini maar voor heel veel consultants in de ict-industrie.
Koffertje met geld
Maar de dure jongens willen niet inleveren. Misschien kunnen ze een goede advocaat inhuren. Moszkowicz bijvoorbeeld. Voor het tarief van Moszkowicz kun je niet één maar een busje vol met Polen je huis laten stuken. Ze moeten er wel snel bij zijn, want Moszkowicz wordt uit het ambt gezet. Niet overigens vanwege zijn tarief, maar omdat hij zijn tarief iets te vaak contant uitbetaald kreeg. Dat is logisch, want criminelen maken geen geld over, die betalen contant met een koffertje met geld.
Moszkowicz’ argument is dat hij niet kan weten of dat zwart geld is. Wat denk je zelf? Als Willem Holleeder bij je binnen komt stappen met een groene Heineken-sporttas. Wat denk je dat er in zit? De opbrengst van de vrijmarkt van Koninginnedag? Maar, zegt Moszkowicz, de bakker neemt ook contant geld aan, dus dan is de bakker zeker ook aan het witwassen? Nee. Je bent wel een hele slechte crimineel als je gaat witwassen bij de bakker. Een crimineel loopt niet op zaterdagochtend met zijn koffertje met netjes gesorteerde bankbiljetten de bakker binnen. ‘Goedemorgen, ik wou graag 12.000 krentenbollen!’
Te duur en te dom
Moszkowicz wordt ook verweten dat zijn kennis niet up to date is en dat hij te weinig opleidingen heeft gevolgd de afgelopen jaren. Dit wordt de duurdere Capgemini-medewerkers nu ook verweten. En dat is pijnlijk. Te duur en te dom. Het gaat er natuurlijk om hoe je als medewerker gewaardeerd wordt. Dit wordt pijnlijk duidelijk als je de reclameslogan van Capgemini ‘People matter, results count’ via Google translate gaat vertalen. Bekijk zelf het resultaat maar eens.
Jacob Spoelstra is columnist en stand-up comedian. Kijk voor meer informatie op www.jacobspoelstra.nl.
Langzaam zien we het echte Capgemini tevoorschijn komen. Leuk artikel en mooie slotzin!
Ze zouden deze slogan moeten voeren “Mens is materie, die moet werken voor resultaat”.
Google translate geeft: “Mensen materie, resultaat telt”
Als het bureau tussen de Pool en de opdrachtgever ook 4x meer vraagt voor het uitgevoerde werk dan dat het ze zelf kost, dan mag de verbouwing ook nooit langer meer duren dan hooguit drie uurtjes.
De tarieven staan onderdruk en als om de marge te behouden moeten de kosten omlaag.
Nog een probleem dat dan nog opgelost moet worden. Hoe houden we de bruto winst op peil? Minder omzet is minder winst. De oplossing is simpel. we huren de Pool in en zetten hem als IT consultant weg. Moet kunnen nadat de IT zich al die jaren heeft vergeleken met de bouw.
Cap en andere grote partijen hebben dit probleem al heel lang en met name de directie mag zich dat aanrekenen. Het is pas echt schokkend hoeveel projecten door o.a. Cap uiteindelijk niet met het gewenste resultaat worden opgeleverd (of worden stopgezet).
Maar nu ze dit niet meer aan hun klanten kunnen doorberekenen of er niet meer mee wegkomen, wordt het op een vrij eenzijdige manier aangepakt. Feit is dat marktwerking in een crises als deze echt keihard is. Dus ook de werknemers die het betreft zullen toch echt zelf aan de bak moeten. Zorg goed voor jezelf want niemand anders doet dat.
Tja en dat de onjuiste Google vertaling zo goed uitpakt is wel heel apart.
Over het algemeen zijn het best vermakelijke columns van Jacob, ook deze maar nu vergelijkt hij wel appels met peren.
Klopt helemaal dat de Pool het voor veel minder doet, niet zo gek als je erbij denkt dat de Pool; niets; nada; geen cent afdraagt aan de Nederlandse economie. Geen volkspremies; geen BTW; geen verzekering; geen assurantiebelasting; geen enkele belasting voor zijn op Pools kenteken rijdende vehicle.
Wanneer Jacob zijn klusjes op en aan kantoor laat uitvoeren door een Nederlandse stucadoor of bouwvakker is hij meer kwijt dan aan een gemiddelde ICTer (ook die van CAP). Zelf had ik laatst een rekening van een loodgieter met een uurloon die hoger ligt dan Philips; NXP; RABO & ABN bereid zijn neer te tellen voor een Senior Projectleider.
Daarom dat dit soort organisaties, overigens geleid door foute managers, alles outsourcen/offshoren bij de spreekwoordelijke Pool.
Quote: we huren de Pool in en zetten hem als IT consultant weg. Moet kunnen nadat de IT zich al die jaren heeft vergeleken met de bouw.
@Me we hebben hiervoor een mooi buzzwoord bedacht, we noemen het ‘outsourcen’
Als de lifecycle van een boormachine maximaal 4 jaar zou zijn, wordt het lastig om zelfs gekwalificeerde Europeanen te vinden…
De winstdragers (cashcows) worden meestal zolang mogelijk benut en uitgeknepen. Jammer dat je dan een bijdrage levert aan zo’n cashcow – daar wordt je niet zo makkelijk uitgehaald voor het ontwikkelen van een ster…
Dus zit je ongeveer drie jaar op een segment: tijd om te springen!
Hmmm en wiens fout is het dat de medewerkers niet zijn bijgeschoold? Volgens mij zijn het toch de managers die moeten zorgen dat de mensen up to date blijven?
leuk stukje voor de Telegraaf. De inhoud en het vergelijken met de kosten van een Poolse arbeider slaat nergens op. Wel zou het wat handiger zijn geweest om de oudere werknemers in een veel eerder stadium beter op te leiden, of in ieder geval erop wijzen dat naast ervaring ook de kennis van belang is.
Wat je ziet is dat deze bedrijven (Logica en Capgemini) in de loop van de tijd niet gekeken hebben naar dit beleid en nu ineens op stel en sprong willen bezuinigen.
Het zou al jaren onderdeel moeten zijn van het HR- beleid hoe mensen het geld dat ze moeten opbrengen waard zijn.
Zie je dat dit uit de pas gaat lopen dan maak je een plan om bij of om te scholen.
Ook is het vaak zo dat oudere mensen in een Unit zitten met veel “jonge honden” die verkopen makkelijk en dus gaat daar ook de aandacht naar toe.
Het kost meer moeite om een klant te overtuigen dat een oudere werknemer productief is en loyaal is, die sales inspanning wordt door de enorme hoeveelheid mensen die onder een manager valt te groot en zo rangeren ze langzaam naar de bank en komen er niet “makkelijk” van af.
Maar als je deze mensen wat begeleid en wel die sales inspanning doet en ze bijvoorbeeld op proef 4 weken gratis bij de klant weg zet zie je dat ze super waardevol zijn voor klanten en dat klanten achteraf dit ook beamen.
In de snelle wereld van snel geld verdienen is persoonlijke maat en aandacht belangrijk voor deze groep. En als de medewerker gemotiveerd is vind ik het niet sociaal om zomaar loonoffers te vragen.
HRM beleid op lange duur is het antwoord. En accepteren dat de inspanning om deze mensen in te zetten wat groter is. Loopt het helemaal uit de pas dan denk ik dat het per persoon bekeken moet worden en helpt het niet hard in de media om loonoffers te vragen.
Dan roep je hele andere associaties op…
Hans
Beste mensen, laten we proberen om economische principes, ooit uitgevonden door ons zelf, de oost Indische compagnie, schaarste en kostprijs, nu niet beschuldigen van iets waar ze niet voor verantwoordelijk is.
De essentie is door meerdere personen al genoemd, een gewin ten kosten van anderen. Dat: ten koste van, is nu de hamvraag. Veel concurrentie belemmerende zaken hebben we zelf gecreëerd, afdracht sociale lasten, of het niet afdragen door gaten in de regelgeving binnen Europa, ontslag recht welke vrij start is en het feit dat het buiten Europa gewoon allemaal anders is, vooral qua schaarste en kostprijs
De wereld heeft bijna geen grenzen meer, kortom, dit soort nieuwe oplossingen zullen de situatie in het fort Europa veranderen. Aan ons om met creatieve oplossingen te komen en daar moeten we aan mee werken ipv er tegen te strijden en een schuld vraag discussie te starten.
Waarde creatie is de essentie voor ons als medewerkers en organisaties om tegen de nieuwe geboden oplossingen te concurreren. Doen we dat niet, dan zal onze rijkdom verdwijnen naar het Aziatische continent. Aan ons om dit op te lossen.