CIO, durf eens anders te kiezen

Bijna dagelijks spreek ik met beslissers in de ict. Daarbij gaat het regelmatig over innovatie. Vrijwel zonder uitzondering zijn de ict-beslissers van mening dat hun organisatie daar aandacht voor moet hebben en dat innovatie standaard onderdeel moet zijn van de bedrijfsstrategie.

Technologisch gezien staat niets innovatie eigenlijk in de weg. Met de huidige generatie applicatie-ontwikkelplatforms kan de it-afdeling een steeds hogere productiviteit behalen en snel werkende software opleveren. Dat vaak in combinatie met de ondersteuning van een Agile/Scrum-aanpak. Organisaties hebben hiermee de juiste middelen in handen in antwoord op de als maar sneller veranderende eisen die de business stelt aan zijn ict-ondersteuning. Met andere woorden, ict stelt de organisatie in staat om wendbaar te zijn.

Zonder lef geen innovatie

Innovatie impliceert mijns inziens ook dat men een pad durft te kiezen dat nog niet door iedereen gevolgd wordt. Ook als dat betekent dat achteraf blijkt dat er foute keuzes gemaakt zijn of dat een keuze toch niet goed bij de organisatie past. Of dat de rest van de organisatie er nog niet rijp voor blijkt te zijn. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Maar innovatie kan voor hetzelfde geld resulteren in iets waarmee je het verschil maakt voor de business en de organisatie onderscheidend vermogen verschaft waarmee ze een stap voor kunnen blijven of komen op de concurrentie. Want het initiatief tot innovatie is  uiteraard niet alleen voorbehouden aan de business. Vernieuwing kan net zo goed ict-gedreven zijn. Maar wie het initiatief tot vernieuwing ook neemt, om innovatie te bewerkstelligen is het in ieder geval nodig om out of the box te denken en van de gebaande paden af te wijken. Zonder lef geen innovatie.

En dan blijkt de praktijk vaak vele malen weerbarstiger. Want ondanks dat men inziet dat innovatie een belangrijk thema is, blijkt toch maar al te vaak dat men niet beweegt. Ook daarvoor zijn weer verschillende redenen aan te wijzen. Een reden die ik nogal eens tegenkom, is de cio die eerst zijn achterban gaat raadplegen. Over het algemeen komt zo’n cio terug met een antwoord in de trant van: ‘We denken dat we met onze huidige tooling (bijvoorbeeld .Net en/of Java) en een nieuw framework voorlopig prima uit de voeten kunnen.’ Dit soort cio’s speelt liever op veilig. In plaats van hun nek uit te steken, kiezen ze liever voor het bekende. Voor bewezen technologie, voor ervaring en voor tooling die breed gebruikt wordt. Dit zijn mensen die inzetten op consolidatie in plaats van op vooruitgang. Het zijn niet de strategische visionairs waarmee een organisatie de ‘oorlog’ gaat winnen

Buiten je comfortzone

Maar waarmee dan wel? Gartner schrijft in verschillende artikelen dat innovatie met behulp van nieuwe productivity tools het verschil kan maken. Maar deze nieuwe  tooling is in heel veel gevallen disruptive! Men moet er voor open staan en zich eerst bekwamen in het gebruik ervan. Ik vergelijk het wel eens met de bouw. In de bouw wordt nog zelden een schroevendraaier gebruikt. De schroefmachine is minder belastend en werkt toch veel sneller! En ja, we moeten om de snelheid te halen eerst een machine aanschaffen en ons hiermee vertrouwd maken. Dat is ook het geval met nieuwe productivity platforms. Alleen voor het precisiewerk zal men de controle direct willen hebben en zal men dus voor een precisie-instrument kiezen. Voor al het andere werk vertrouwt men op de machine. Daarom wil ik ook een appèl doen aan beslissende ict-managers om eens een stap te maken die je buiten je comfortzone brengt. Je zult versteld staan wat dat jou en je organisatie oplevert.