E-mail-accounts zijn voor iedereen heel belangrijk, omdat er veel persoonlijke gegevens in staan. Veel gebruikte accounts zijn Gmail, Hotmail en Yahoo. Dit zijn mooie voorbeelden van een public cloud. Toch staan veel mensen daar niet bij stil. Kijk maar naar de legio sociale media, iedereen plaatst alles online en het is bekend dat deze gegevens openbaar zijn.
Neem hardlopen als voorbeeld. Dat is op dit moment ontzettend in. Veel mensen hebben een gps-sensor, zoals Nike Plus, in hun schoenen of horloges en een fitness applicaties als Runtastic of Runkeeper, zodat je precies kan zien hoe snel en ver je gelopen hebt. Weinig mensen bedenken vervolgens wat Nike of Runkeeper doet met deze informatie. Onder het motto ‘ik heb toch niets te verbergen’ lijken mensen hier onverschillig tegenover te staan. Dan gaan ze wel voorbij aan het belangrijkste punt; deze partijen verzamelen deze ‘big data’ namelijk op een slimme manier en verkopen het door.
Zo kan Nike real-time in Central Park, New York zien wie, waar rent. Op deze manier weten ze dat het merendeel van de lopers op een bepaald punt allemaal starten en stoppen. Die informatie hebben ze verkocht aan Starbucks, die daar vervolgens een mobiele kar heeft neergezet. Niemand staat er bij stil dat als je een sensor gebruikt of een app downloadt, dit er toe leidt dat Starbucks daar nu met een mobiel tentje staat. Die mind-set, daar is nog bijna niemand mee bezig. Het is een verkeerd denkbeeld dat je gegevens privé zijn, omdat je gegevens anoniem zijn. Dit is één voorbeeld, maar het gebeurt heel vaak. Het gaat puur om een mind-set, waar je je ervan bewust wordt dat het gebeurt.
Met de intrede van de eerste smartphone in 1996 zei 80 procent nog dat ze niet overstag zouden gaan; ‘want mijn privéleven is te belangrijk. Ik wil niet alleen maar m’n mail lopen checken, daar is mijn privétijd te heilig voor. Als ze me nodig hebben, laten ze wel een bericht achter op mijn voicemail.’ Nog geen tien jaar later waren de Nokia baksteentjes ingeruild voor smartphones en was de penetratiegraad in Nederland al bijna 75 procent. Dat gaat zo snel. Boven de zestien jaar hebben we inmiddels in Nederland een dekkingsgraad van bijna 100 procent. Sterker nog, de gemiddelde simkaart in Nederland is 1,4 per persoon. Tegenwoordig lopen we dus bijna allemaal met twee telefoons rond. Dat had niemand tien jaar geleden geloofd.
Dit belooft veel voor de toekomst. Het verzamelen en analyseren van data en op basis daarvan voorspellingen doen, ook wel bekend als big data, wordt steeds interessanter voor bedrijven. Het zorgt er tegelijkertijd voor dat de rol van cloud belangrijker wordt. Zonder een cloud had Nike de gegevens van deze consumenten nooit gehad. Big data voelt dan misschien als een bedreiging, maar het is een positieve ontwikkeling. Het kan consumenten veel extra service bieden, omdat bedrijven inzicht krijgen, die ze anders nooit zouden hebben.
Over tien jaar bestaat het begrip cloud niet eens meer, omdat het zo is ingeburgerd. Dat wil zeggen dat het een marktstandaard wordt. Ook de rol van de smartphone zal veranderen, we doen er nu voor ons gevoel al alles mee, maar dat wordt alleen nog maar meer, zoals het besturen van je huishouden. Dat betekent dat infrastructuur steeds belangrijker zal worden, omdat de data belangrijker wordt. Datacenters krijgen dan ook een sleutelpositie en dan zit je als bedrijf liever bij een gespecialiseerde partij die de explosieve groei van data aankan.
Sander Kerkhoffs, general manager Benelux & Nordics bij Colt Enterprise Services
Het probleem wat ik met dit soort gegevens verzamelen heb is dat dit in de geschiedenis van de ICT al eens eerder gebeurde.
IBM heeft in de 30er en 40er jaren heel veel succes gehad met zijn ponskaartsystemen om van alles te registreren. Helaas hebben ze ook het derde rijk geleverd en de nazis hebben dankbaar van de mogelijkheden gebruik gemaakt, het resultaat kennen we, 6 miljoen vermoorde joden.
Ik zeg niet dat dat nu weer gebeurt, maar het grenzenloos verzamelen van persoonsgebonden gegevens is een risikovolle aangelegenhied voor de betroffenen, voorbeelden vindt je vandaag de dag in China, Iran, Rusland en andere landen waar men het met de mensenrechten niet zo nauw neemt.
De onthullingen van Snowden hebben in ieder geval mijn gedrag in internet veranderd, en ik was al voorzichtiger als de meesten.
Het artikel is een heel constructief maar verdient wel een kleine correctie. Google, om er maar gewoon eentje uit te nemen, beschikt wereldwijd over data centers die voor en door iedereen bereikbaar zijn. Dat zijn gewoon datacenters en cloud is weer heel wat anders. Ik denk dat daar voor veel mensen de misvatting zit.
Daarnaast, er is niets mis met het bundelen van data als dat maar gebeurd met medeweten, instemming of toestemming van de betrokkene. Dat dit niet altijd gebeurd, dat weten we allemaal, althans, dat zou men zich moeten realiseren.
Is dat erg? Ik denk niet altijd. Laten we wel zijn, als ik gratis gebruik mag maken van de diensten van bijvoorbeeld Gmail, dan zit er een ander kantje aan en dat is dat zij data ter beschikking stellen aan. Wil ik daar expliciet niet aan mee doen ook prima. Dan zal mij dat iets van een tientje per jaar kosten maar dan heb ik ook mijn eigen emailadres.
Big Data akn heel veel voordeel opleveren voor bedrijven die er open voor willen staan in de zin van analytics.
Aan de andere kant stelt Sander het volkomen juist. Ik adviseer vrijwel dagelijks mensen bepaalde apps gewoon niet te gebruiken hoe grappig en entertaining die ook moge zijn.
Als ik mijn vrienden en kennissen uitleg bijvoorbeeld bank apps gewoon niet te gebruiken, en ik leg hen dat uit, dan verwijderen ze die vaak waar ik bij sta. Alleen maar om het gegeven dat dergelijke apps in 2014/2015 gewoon op veel meer aandacht van hackers kunnen rekenen. Het hen weer een beetje bij het besef dat veel in automatiseringsland helemaal niet zoveel werkelijk toegevoegde waarde heeft als men hen graag doet geloven.
Zinvol artikel, Dank Sander.
“Big data voelt dan misschien als een bedreiging, maar het is een positieve ontwikkeling. Het kan consumenten veel extra service bieden, omdat bedrijven inzicht krijgen, die ze anders nooit zouden hebben.”
En de consumenten geven die informatie vaak ook gratis én kopen ook nog eens meer.
Totdat ze zo rood staan dat ze niets meer bij kunnen lenen. Oftewel het is letterlijk een verarming voor de consumenten.
@Jan van Leeuwen
In de US zijn de FEMA kampen al lang klaar en is het leger en politie voorbereid om de burgers te ontwapenen en naar deze FEMA kampen te transporteren. Dus in die zin zijn ze beter voorbereid dan de NAZIs waren.
Kleine correctie op de ponskaarten.
Ponskaarten werden niet gebruikt op ‘data’ op te slaan. Zij werden gebruikt machines aan te sturen zodat die een bepaalde taak zelfstandig uitvoerde. Dat systeem komt niet uit de jaren 30/40 maar uit de tijd van de industriële revolutie waatbij mijn weefmachines bepaalde slagen en patronen liet maken.
Die principes, en de wetmatigheden waarmee men destijds werkte, werken vandaag de dag onverkort en onveranderd door in automatiseren met IT.
@Johan
Ja de nieuwe techniek “made in USA” maakt het allemaal mogelijk.
Alles is mogelijk, wat mogelijk is gebeurt, alles gebeurt . . .
@NumoQuest,
Voordat tape en disk waren uitgevonden werd (tussen 1950-1960)de ponskaart wel degelijk als opslagmedium gebruikt waarbij 1KB informatie ongeveer gelijkstond aan 13 ponskaarten. Zo werd bijvoorbeeld de volkstelling van 1960 bijvoorbeeld gewoon op ponskaarten opgeslagen, zie : http://www.volkstelling.nl/nl/documentatie/1960
“Big data voelt dan misschien als een bedreiging, maar het is een positieve ontwikkeling. Het kan consumenten veel extra service bieden, omdat bedrijven inzicht krijgen, die ze anders nooit zouden hebben.”
Volledig mee eens! Het voorbeeld van de Starbucks kar in Central Park is een eenvoudig, maar treffend voorbeeld.
Het is gewoon een kwestie van ouderwetse ruilhandel. De jogger krijgt een (vaak gratis) nuttige app, de fabrikant daarvoor in ruil de gegevens. Beiden blij en de jogger kan als bonus ook nog eens een heerlijke bak Latte Macchiato kopen na zijn run! En als de jogger zich deze koffie niet kan veroorloven, zoals Johan Duinkerken zegt, is het nog steeds zijn eigen verantwoordelijkheid de verleiding te onderdrukken. Die verleiding zou er sowieso wel zijn, ook zonder de Nike app. Dan komt die jogger genoeg andere reclame tegen die zijn kooplust probeert op te wekken. Ik heb dan liever dat ik verleid wordt door voor mij nuttige (lees: door big data analyse op mij gerichte) advertenties, dan door allerlei, voor mij, nutteloos spul dat er op dat moment wel leuk uit ziet!
Nog even een reactie op de stelling van Jan van Leeuwen: om nu de verkoop van ponskaarttechnologie aan Duitsland de oorzaak te noemen van de holocaust gaat mij een beetje te ver. Iets zegt mij dat dat zonder ponskaarten ook wel gebeurt was. Men had er in de middeleeuwen ook al geen problemen mee.
Iedere technologie is zowel goedschiks als kwaadschiks te gebruiken. Moeten we daarom maar stoppen met innoveren?
@ KJ
Ik wil dit graag even nuanceren, een ponskaart had een gaatje dat aan een ‘mechanisch medium’ op die manier op een bepaald moment een instructie kon geven. Rekenkundig werden op die manier bijvoorbeeld facturen gemaakt.
Als u het door u voorgegeven artikel nog eens even goed leest dan staat daar toch echt dat men in 1964 pas begon te ijveren data voortaan per computer te gaan verwerken. Pas in 1969 heeft men de eerste stappen gezet met de data van 1960.
Sec genomen was de ponskaart een medium om middels de ponstechniek een machine een bepaalde opdracht te geven. De ponskaart als zodanig kan geen datadrager zijn.
Terug even naar het artikel en de intonatie waarvoor mijn initiële reactie,
Ik vind Sanders ‘mind shift’ een hele aardige en daar kan ik me zeker in vinden.
@ Sander
Mag ik die af en toe van je lenen? :O)
Lezen J.A. Bloemsma!
“de oorzaak te noemen van de holocaust” is niet waar, het heeft de holocaust gefaciliteerd, er is geleverd ondanks dat men al lang wist met wat voor soort regime men het te doen had.
Moraal schijnt oninteressant als het om verdienen gaat.
Overigens krijg je door dit soort profielen een aanmerkelijke verarming in het informatie-aanbod, je krijgt alleen te zien wat je al interesseert. Nieuwe zaken blijven wellicht verborgen omdat ze niet in je profiel passen.
@Numo
“De ponskaart als zodanig kan geen datadrager zijn”
Herman Hollerith invented the recording of data on a medium that could then be read by a machine . . . – Wikipedia
The recording of data – moet ik dat nog vertalen?
@NumoQuest,
U staat enigzins op gespannen voet met de werkelijkheid met uw uitspraak : “De ponskaart als zodanig kan geen datadrager zijn”
Lees even mee hier : http://en.wikipedia.org/wiki/Punched_card
onder de heading “History” : “From the 1900s, into the 1950s, punched cards were the primary medium for data entry, data storage, and processing in institutional computing”
“Punched cards were even used as legal documents, such as U.S. Government checks[9] and savings bonds”, data dus.
Kijk ook even hier : http://pattonhq.com/ibm.html
voor een mooi stukje ponskaarthistorie.