Door de jaren heen zijn storage systemen kleiner en vooral slimmer geworden. Tegenwoordig zijn deze technologieën gebaseerd op software, niet op hardware. De vrijheid dat software-defined storage geeft is hetzelfde, omdat de evolutie van storage een vergelijkbaar traject heeft afgelegd als iets dat we allemaal al jaren met ons meedragen: de mobiele telefoon.
Herinner je je de originele mobiele telefoon? Die grote grijze doos met antenne? Ik vergelijk het met de gigantische servers die al jaren in de kelders van ieder bedrijf staan te blazen.
De natuurlijke uitdaging voor gsm-bouwers was om ze kleiner te maken. Nokia was leading de pack met een gsm zo groot als een Mars, die je makkelijk overal mee naar toe kon nemen. Vergelijkbare ontwikkeling is de usb-stick waarop je gigabytes aan data kan opslaan. Net als gsm’s, die waren beperkt tot bellen en sms-en, zijn usb-sticks ook fysiek beperkt: sla data op, open de data, neem de data mee.
Hallo, smartphones, Android en keuze
We kijken naar Blackberry, die veroorzaakte een revolutie in de mobile phone industrie door de apparaten niet alleen klein te maken, maar vooral slimmer. De hard- en software die RIM had ontwikkeld stelde ons in staat om email te checken en over het internet te browsen. Echter de originele grote spelers (Blackberry en Apple) in de smartphone-industrie dicteerden echter wel dat klanten hun hardware kochten om zo gebruik van hun software te mogen maken. Ofschoon ze een paar verschillende modellen aanboden, hadden de klanten uiteindelijk weinig keuze in design, specs en prijzen.
Google’s Android OS heeft klanten in staat gesteld om onder het vendor lock-in juk uit te komen. Consumenten konden daadwerkelijk kiezen uit een variëteit aan telefoons van verschillende fabrikanten. Ze konden kiezen tussen prijs, scherm grootte, kwaliteit van de camera et cetera en betalen alleen voor de technologie die ze nodig hebben.
Open, software-defined storage stelt je ook in staat prioriteiten te stellen om alleen te kopen wat je nodig hebt. Software is niet alleen efficiënter, het maakt storage ook slimmer, meer flexibel en meer Agile. Het geeft je de vrijheid de architectuur zo aan te passen dat je je datacenters kunt vullen met de hardware die je zelf wilt, wat vaak lijdt tot significante kosten besparingen.
Wanneer ondernemingen vast zitten in een traditioneel storage area network, kunnen ze moeite hebben met het doorgroeien naar next-generation technologieën omdat hun data vast zit op oude servers en systemen. Het verhuizen van data en applicaties naar nieuwe servers is niet alleen tijdrovend, het is ook nog eens verschrikkelijk duur. Soms wel zevenduizend tot tienduizend euro voor het verhuizen van een terrabyte.
Als je niet verplicht wordt je budget te spenderen aan het migreren van petabytes aan data, kan je meer geld uitgeven aan groei en uitbreiding.
Kleiner en meer open
Storage moet vooral kleiner en meer open zijn, net als je smartphone. Open, software-defined storage zorgt voor makkelijkere migraties zodat je jouw data bronnen op meerdere manieren in kan zetten. Je opslag hoeft niet alleen via servers en desktops te benaderen te zijn, het kan connecteren met ieder device, overal.
Data analyseer je direct in je storage software, zonder dat je data tussen applicaties hoeft te transferen.
Dit vermogen tot snel aanpassen en reactie snelheid is wat moderne ondernemingen eisen, niet alleen om te besparen op storage uitgaven maar ook om geld te verdienen met storage.
Vrijheid. Mobility. Keuze. Je hebt het met je smartphone. En dit is eigenlijk de inspiratie achter software gebaseerde storage. Het is gebouwd op de innovaties van communities met gepassioneerde ontwikkelaars en thought leaders.
Mooi stuk Jasper, vooral de vergelijking met de mobiele telefonie. Ik vergelijk SDS zelf vaak met het idee van stateless computing waarbij de inteligentie en identiteit losstaat van de onderliggende HW laag.
@ Ruud
Vendoren als Nutanix en Tintri zie ik zelf niet direct als een volwaardig SDS product, omdat hier de software gekoppeld is aan proprietary hardware. Vanuit die optiek zou je zelfs NetApp als een SDS product kunnen positioneren.
Nexenta, ScaleIO en VMWare VSAN daarentegen zie ik net als RedHat als een volwaardig SDS product met volledige hardware onafhankelijkheid. Dit zijn de producten met de grootste groeipotentie de komende jaren.
Patrick,
Ik moet je gelijk geven. Al verwacht ik dat Nutanix en Tintri ook ooit die kant op zullen gaan.
Sorry dat ik het zeggen moet, maar van dit soort marketing verhalen krijg ik altijd maagzuur. Eerst krijgen we het simpele verhaaltje over de telefoons. Prima, niets op tegen als je iets duidelijk wilt maken. Direct daarna krijgen we een jubel verhaal over alle voordelen van SDS. Misschien ligt het aan mij, maar ik lees nergens wat de schrijver verstaat onder SDS, hoe het geacht wordt te werken en dat soort van kleinigheden die toch wel van belang zijn wil je de jubelverhalen kritisch kunnen beoordelen. En het staat ook in schril contrast met het de eenvoud van het telefoonverhaaltje. Dat is jammer genoeg een kenmerk van veel marketing. Jubelverhalen maar geen enkele concrete informatie waar je iets mee kunt. Ook een zin als “Wanneer ondernemingen vast zitten in een traditioneel storage area network, kunnen ze moeite hebben met het doorgroeien naar next-generation technologieën omdat hun data vast zit op oude servers en systemen.” stelt mij voor raadsels. De servers en systemen hebben geen data, die staat opgeslagen op de storage arrays in het SAN. Wil je een andere server, dan richt je die in, en je koppelt hem aan de bestaande data op het SAN. Zo kan ik nog wel even doorgaan, maar dat heeft weinig zin. Kortom, iets meer duidelijk informatie a.u.b.
Ewout;
Als ik je 15 jaar geleden had gezegd dat je over een aantal jaren minder gaat betalen voor een RAM die meer dan 100x sneller is dan wat je nu hebt dan had je ook toen gezegd “onzin”!
Ik heb dit verschijnsel in mijn reactie vanuit een aantal kanten benaderd: A) schijven die meer capaciteit zullen hebben en voordeliger zijn, B) genereren van dat zal anders worden, C) intelligentie in een aantal lagen en producten in dit geheel.
Deze verschillende ontwikkelingen zullen bijeenkomen en de zaken rondom data genereren, opslag, archivering, big data etc etc een andere vorm geven.
Om dit nog erger te maken 🙂 in de toekomst zullen we data (vooral tekst) niet meer in de vorm van “files” hebben. Genereren en uitwisselen van data zullen anders worden. Tekst en data zullen in een database opgeslagen worden en middels een front-end applicatie verder verwerkt worden. Iets ongeveer als wat we nu bij UC zoals Lync hebben.
@Dirk: Kijk uit! Strax krijg je Henri op je dak! 😉