Ondanks het mooie weer en de positieve berichten van het kabinet over de economische situatie, ervaar ik een depressieve gemoedstoestand. Dit sombere gevoel stoelt op twee onderwerpen in mijn omgeving: leegstand van kantoren en het failliet van de legacy systemen. Stenen en techniek blijken een opvallende overeenkomst te hebben.
Steden die zich vroeger als ict-/kantorenstad profileerden, hebben een groot probleem. De software zit in de cloud en de medewerkers werken vanuit huis. Ondertussen zitten de inwoners met een spookstad opgescheept en weet de lokale politiek niet hoe ze het moeten oplossen.
Organisaties hebben honderden miljoenen geïnvesteerd in hun systemen die uiteindelijk zijn verworden tot een grote onbeheersbare kluwen spaghetti. Ondertussen zit je als opdrachtgever met versies van software die gebaseerd zijn op achterhaalde technologie, maar die voor de gebruiker ogenschijnlijk nog steeds voldoet en daarom minimaal wordt onderhouden met kleine updates. Vervolgens zijn we jarenlang aan het consolideren en proberen we het aantal systemen terug te brengen. Dat moet ook wel, want het geld is op!
Ook al zouden we het willen, er is gewoonweg geen geld meer voor grote ict-systemen. En dan heb ik het niet eens over de wijze waarop we het inkopen en de kosten van dat proces. Je kent ze wel: ict-opdrachten die in vijfentwintig kavels zijn opgeknipt en waar vervolgens de contractmanager mee wordt opgezadeld. Wordt het te ingewikkeld dan kunnen we nog altijd nog gaan outsourcen.
Eind jaren ’90 en de eerste jaren van deze eeuw bleven we niet alleen investeren in veel te grote overbodige systemen, maar stampten we ook nog steeds kantoorgebouwen uit de grond. Ondanks signalen dat de nieuwbouw niet vol kwam en het geforceerd onderbrengen van huurders, bleven gemeentes maar grond uitgeven en vastgoedontwikkelaars doorbouwen. Het resultaat is een sterk verminderde leefbaarheid, onveiligheid en veel verpaupering. Weliswaar lukt het in sommige steden om een deel van de kantoorpanden her te bestemmen, maar het grootste deel blijft leeg staan. Een failliete kantoorstad als Apeldoorn is zeker nog tien jaar bezig om van het imago spookstad af te komen als er niet rigoureus wordt ingegrepen.
Oplossing: stop de legacysystemen in een sterfhuisconstructie en sloop het grootste deel van de kantoorgebouwen. We hebben er met z’n allen aan meegedaan, daarom zeg ik ‘pak de regie, innoveer met vertrouwen en partnerships en we voelen ons een stuk vrolijker’.
Tja Robert ik weet niet precies wat je probeert te bereiken.
Wat die gebouwen betreft, er wordt nog steeds vrolijk nieuw gebouwd.
Van sommige gebouwen kan ik goed begrijpen dat we er vanaf willen, maar ik ken er ook die dertig jaar geleden neer gezet zijn en die met een opknapbeurt weer helemaal up to date zouden zijn.
Wat je opmerking over legecy systemen betreft… geef eerst eens aan wat je daarmee precies bedoeld (en vooral waarom)
Want ik ken nogal wat plaatsen waar heel oude systemen prima voldoen.
Mits goed onderhouden kunnen zij nog lang mee en zijn dan efficienter, goedkoper, stabieler dan een systeem dat zo van de plank geplukt wordt en bij de introductie al aan updates van onderliggende besturingssystemen onderhevig is.
@Pascal Eens er zijn oude systemen die prima voldoen, dat is ook de vraag die je moet stellen.
Maar ik vraag me ook wel eens af wat is legacy en hebben we allemaal wel hetzelfde idee bij legacy. Voor de een staat voor oud piepend en krakend en voor de ander oud en bewezen en betrouwbaar. Het is net als met die andere begrippen die nu in zijn zoals bv de cloud en big. Heb daar nu ook niet het idee dat iedereen daarover hetzelfde denkt of dat er een eensluidende definitie. Het zijn wel verkoopargumenten dat dan weer wel.
@Robert Nieuwbouw en de alles moet anders projecten in de ICT zijn risicovolle en onzekere trajecten. Die gaan nogal eens mis. Dus mocht alles nog prima werken dan is dat ook wat waard.
If it ain’t broken, don’t fix it!
Geldt ook bij legacy.
Het verhaal van de overbodige kantoren is een probleem dat al sinds het einde van het vorige millennium speelt waarbij klaarblijkelijk niemand van en in de politiek ook maar enige urgentie inzag. Dat is wel iets anders bij de woningbouwcorporaties want menig voormalig politicus houd als duurbetaalde commissaris of hogere regelneef, ergens een stoel bezet als onderdeel van die baantjescaroussel.
Het vergelijk met IT
Het vergelijk met de IT kan ik me wel vinden hier. Maar een beetje om een andere reden.
Doel van IT
Het doel van het inzetten van IT is, althans, zo zou je moeten denken, eenvoudig productie zien te verhogen met minder FTE. Dat heeft sinds de industriële revolutie namelijk op één moeten staan, iets wat klaarblijkelijk lang niet altijd het geval is.
Inzet van IT
Kijk je naar bovenstaande wetmatigheid dan is er feitelijk en zakelijk maar één ding waar je naar hoeft te kijken. Voldoet het geen ik nu heb ingezet? Indien dat niet zo is, dan kun je bijstellen, indien dat wel zo is dan hoef je natuurlijk niets te doen.
Huidig momentum
Ik kan mij met de beste wil van de wereld niet onttrekken aan de hausse, hijgerig hypen en geroeptoeter over allerlei ‘nieuwe’ methoden, wegen, realiteiten, werelden, zorg dat je erbij bent, of je wilt of niet daar gaan wij wel naar toe enz.enz. die vaker de aandacht van de basis afleiden dan dat er sprake is van werkelijk toevoegende waarde, anders dan een commerciële waarde dan natuurlijk.
Dat geld ook nadat het stof van HNW een beetje is gaan liggen, ontdekkend dat dat HNW helemaal zo nieuw niet is. Ook wat mij betreft categoriseren we daar Byod,Big Data onder evenals een groene of zwarte band halen in scrum en humtidum in de zin van welke toevoegende waarde dat heeft vs de investering die je daarin toch al of niet zou moeten doen.
Als u even het commerciële schilletje gewoon overboord wil zetten, focus op waarom je zakelijk IT in zet, dan kom je al snel tot de ontdekking dat het nog steeds gaat op ‘investering’, ’toevoegende waarde’ en natuurlijk hoe je met IT meer productie bereikt met minder FTE. Alles wat hier buiten valt? Is commercieel gebabbel, vooral heel veel hypen en….. kost het je telkens weer veel meer dan je van plan was uit te gaan geven.
Conclusie
1 Senior voor junior yuppen
Gooi vooral senior staf de deur uit onder om het even welk voorwendsel, wissel ze vooral in tegen de weinig wetende yuppies die toch vooral een eigen ethos hebben waarbij je je steeds meer en vaker de vraag mag stellen…. Waar zit hem de besparing, waar zit hem de winst. Als er namelijk geen sprake van toevoegende waarde is, blijven klanten steeds vaker weg.
2 De hype van de teveel zijnde
Er zijn hele eenvoudige universele wetmatigheden waarvan ‘Als er van iets te veel is, faseert dit zich vanzelf uit…’ er eentje is. Die parallellen vanuit de natuur doen evenzo opgeld in de zakelijke wereld. Of je dat nu wil of niet. Is er geen eten voor veel, dan gaan er vanzelf een aantal dood.
Of je nu heel hard hyped of niet. Dus het artikel snijd wat mij betreft best wel hout.
Robert,
Legacy is een keus, de nalatenschap die ontstaat bij het hemelen. Dat deze meestal als negatief te boek staat komt doordat er gedacht werd dat de bomen tot in de hemel groeiden.Zeg maar de YOLO levensstijl van bestuurders die niet verder kijken dan 4 jaar en dan de rotzooi aan anderen laten.
De negatieve gemoedstoestand van burgers is ook niet onbegrijpelijk als we kijken naar de Monte Carlo grondexploitaties van gemeenten. Die heeft zo langzamerhand dan ook meer weg van fraude dan slecht beleid. Rapport ‘De grond wordt duur betaald’ maakt duidelijk dat problematiek niet zo zeer in de IT-systemen zit maar in de arrogantie van alle beleidswerkers.
Je hebt het over te grote systemen maar bedoeld waarschijnlijk de beperkte schaalbaarheid ervan. Inderdaad een beetje als van studentenkamer naar gezinswoning en weer terug naar bejaardenkamer. Stellen dat schaalbare workload beter gaat op gedistribueerde systemen is onzin, dat geeft juist lasagne-code waarbij efficiency als saus tussen de lagen weggedrukt wordt.
Beste Robert,
Wat je hier beschrijft is een symptoom van het feit dat wij burgers de (lokale) overheid teveel hun gang hebben laten gaan. Want als je er niet bovenop zit dan grijpen ze hun kansen om het systeem in hun voordeel aan te passen.
Dus als er iets gesloopt moet worden dan is het aan institutioneel corrupt grenzende overheidssysteem.
Bijvoorbeeld het vervolgen van malafide ambtenaren.
Ook veel strenger bepalen wat voor bijbanen ambtenaren mogen hebben om zoveel mogelijk belangenverstrengelingen te voorkomen die ook doorloopt na hun vertrek bij de overheid op terreinen waarover zij beslissingen hebben genomen of terreinen waar zij veel invloed hebben gehad. Oftewel de erebaantjes voor ‘bewezen diensten’ hoort een taboe te worden.
En een gekozen burgemeester die amateuristische (of kwaadaardige) wethouders in toom moet houden.
Robert, ik ben het met je eens. Ik begrijp al zeker 20 jaar niet waarom er zoveel kantoren werden en nog steeds worden gebouwd. En waarom men maar vast blijft houden aan legacy applicaties is ook een goeie vraag. Beide zijn disablers als je naar de toekomst kijkt.