Wearables zijn hip. Bij het zien van de draagbare apparaten met allerlei functies dachten we lange tijd aan producten afkomstig uit sciencefictionfilms, maar de laatste tijd worden steeds meer van dergelijke producten in de markt gezet. Denk bijvoorbeeld aan een horloge waarop je je hartslag kunt meten of waarop je een melding kunt krijgen als je een nieuw berichtje op je telefoon krijgt. 'Leuke hebbedingetjes hoor, maar wat kan ik er echt mee?'
Zonder dat we echt weten wat het potentieel is van deze wearables, dichten we zo een mooie toekomst toe. Is dat terecht? Er worden steeds meer van dergelijke apparaten voor consumenten ontwikkeld. Tot nu toe is het inderdaad grappig om te gebruiken tijdens het hardlopen, maar het is nog te vroeg om de echte toegevoegde waarde voor het bedrijfsleven te ontdekken.
De uitdaging om de waarde van dergelijke innovaties te bepalen, zit in het open perspectief: niet nadenken over de mogelijkheden en restricties van nu, maar denk na over toekomstige mogelijkheden. We zijn inderdaad vaak geneigd om alleen te denken over de hartslagmeetfunctie en daaruit (te snel) de conclusie te trekken dat wearables niet inzetbaar zijn op andere gebieden. Toen de eerste mobiele telefoon een camera kreeg, vroeg men zich ook hardop af of dat wel nodig is. Tegenwoordig zie je geen telefoon meer zonder camera. Dezelfde denkfout werd gemaakt toen de eerste automobiel op de markt kwam. Dit apparaat was innovatief omdat er geen paarden meer nodig waren door een interne motor, maar qua uiterlijk leek het nog wel op een koets.
Het is juist daarom spannend om na te denken over de toekomstige mogelijkheden, zonder dat je wordt tegengehouden door de restricties van het nu. We kunnen niet weten wat de toekomst gaat brengen, maar het is wel interessant om na te denken over wat een innovatie kan betekenen voor een specifiek vakgebied.
Van stap naar sprong
Laten we erp als voorbeeld nemen. Erp-software is vooral bedoeld als ondersteuning van bedrijfsprocessen. Het gaat dan vaak over het registreren van tijd, het indienen van declaraties of het bijhouden van een voorraad. Dat zijn vaak niet de gebieden waar je innovaties verwacht, omdat deze processen zijn uitgekristalliseerd in bijvoorbeeld efficiëntie. Je timesheet kun je handmatig bijhouden, maar dat kan ook worden geautomatiseerd door bijvoorbeeld je Outlook agenda te laten synchroniseren met je tijdsregistratie. Dat was al een hele stap, maar met nieuwe innovaties wordt die stap een sprong.
Wat als de smartwatch zijn intrede doet op de werkvloer en je timesheet als een applicatie op dit horloge wordt geïnstalleerd als een moderne stopwatch? Het horloge staat in verbinding met de erp-software en je timesheet wordt automatisch ingevuld.
Meetbare informatie
Dit is slechts een voorbeeld, maar de mogelijkheden zijn natuurlijk eindeloos. Veel meer processen die je kunt meten zijn uiteindelijk te automatiseren. We staan slechts aan het begin van de ontdekking van de mogelijkheden. In essentie is elke informatie in het erp-systeem meetbare informatie en dus uitermate geschikt voor wearables. Met het volwassen worden van deze technologie, worden ook steeds meer mogelijkheden ontdekt.
We moeten niet bang zijn voor die verandering, maar deze juist met open armen ontvangen. Vooral nu de werkvloer wordt overspoeld met de generatie die is opgegroeid in het digitale tijdperk. Door de cloud en mobiele technologie is informatie overal en altijd verkrijgbaar. Wanneer we er in slagen om deze informatie op een juiste manier te analyseren én kunnen inzetten om het werk nog beter te laten verlopen, wordt de echte waarde pas duidelijk.
Door de invoering van wearables is het oude gezegde ‘meten is weten’ weer springlevend geworden.
@Jeroen
Laat ik eens beginnen met je vraag: ‘Leuke hebbedingetjes hoor, maar wat kan ik er echt mee?’
Als ik overweeg dat wearables aan een ERP applicatie gebonden worden als een soort van ouderwetse prikklok dan is de persoonsvorm in je vraag verkeerd. Hopeloos acherhaald dus want aanwezigheid is nog geen productieve factor binnen het proces.
Volgens mij is ‘Meten is weten’ nooit ‘dood’ geweest. Mijn oude natuurkunde leraar riep ooit eens: ‘Eerst weten dan meten’. Om over na te denken want gezien alle onderzoeken die tegenwoordig over je heen wordt uitgestort, zou dat ook eens mogen.
Grappig artikel waar je verder weinig mee kunt.
ERP/Timesheet
Is al eens geprobeerd dmv gebruik van smartcards. Je kunt wel meten wanneer iemand ‘ het gebouw’ betreed, je kunt ‘ binnen het gebouw’ bewegingen meten, maar weer niet de productiviteit.
Wearables
Recentelijk is er een wetenschappelijk onderzoek geweest in de VS wat wearables betrof. Hier werd de bruikbaarheid en juistheid van meten gemeten op verschillende vlakken. Wat bleek? De wearables die voor doeleinden zoals sport en spel werden gebruikt, bijzonder onzuiver uit de bus kwamen. Onzuiverheden >35% in uitkomsten tijdens dat onderzoek. Men is daar nogal verbaast over.
Hartslag meten
Technisch ben ik hier bij verschillende trajecten in ziekenhuizen berokken geweest. Daar zitten flink wat haken en ogen aan de meting. Metingen en onderzoek beperken zich dan ook naar ‘ opnamen’ vlak voor en vlak na ‘ beweging’ van de patiënt en metingen in ruste. De apparatuur is namelijk veel te gevoelig voor beweging waardoor meting gedurende bewegen waardeloos is.
Wanneer men een fietsproef ondergaat is het bovenlichaam bijvoorbeeld vrij constant waardoor veel ‘ ruis’ achterwege blijft en dan weer wel bruikbaar. Ook telemetingen, metingen op afstand verricht, dienen in ‘ rust’ stand te geschieden om oneffenheden uit te sluiten.
Ik ga wel mee in je visie dat we die kant op moeten denken en dat we met een ‘ startrek’ achtige zaken wat dat betreft helemaal niet zo ver verwijderd zitten.
Jeroen,
Een jaar geleden heb ik hieromtrent een artikel geschreven:
https://www.computable.nl/artikel/opinie/management/4704821/2379250/ictinnovatie-redt-de-business-niet.html
Ik vind het geen gek idee dat ‘sommige’ organisaties wat ruimte vrij zouden moeten maken om kennis te maken met de nieuwe mogelijkheden. Veel organisaties vroegen zich af wat zij met Google Glass konden doen, onding! Maar we zien dat steeds meer bedrijven beginnen met deze nieuwe ontwikkeling nieuwe mogelijkheden voor hun business te creëren (of aan het experimenteren)Ik geloof erin dat wearables veel mogelijkheden en efficiëntie in de zorgketen kunnen realiseren. Denk aan toepassingen in thuiszorg tot andere schakels in de zorgketen.
Er is ook een uitdaging! Rond 95 procent van organisaties hebben nog steeds de oud ict-architectuur en werkprocessen. De nieuwe ontwikkelingen zoals cloud, nfc-chip of wearables en wat er de komende tijd nog aan zal komen, kunnen hun nut niet in deze oude inrichting goed bewijzen.
Ik denk dat we de komende jaren de transformatie van oude ict-architectuur die als zware bakstenen op elkaar gelegd zijn gaan mee maken naar de losse tegels die naast elkaar komen liggen. Er zijn een aantal bedrijven die nu al begonnen zijn met het schrijven van applicaties volgens cloud-model en flexibele inrichting. Deze is een van belangrijkste onderdelen voor een flexibele architectuur (ik heb het eerder genoemd ‘wegwerparchitectuur’)
Maar een ding is zeer duidelijk: om deze mogelijkheden te kunnen benutten moeten de organisaties de vernieuwing over de hele keten uitvoeren. Dat gaat best tijd in beslag nemen dus… begin maar!