De Cruijffiaanse wijsheid van de titel gaat om inzichtelijkheid. Als het om een kostenefficiëntie in opslag gaat, dan tonen verschijnselen zich niet altijd binnen de context van de gebuiker. Het is vergezocht maar de zoektocht naar het bonnetje van Teeven lijkt hierin systemisch.
Het is tenslotte dus gebruikelijk dat als de eigenaar de trap omhoog neemt in de organisatie het bonnetje de trap naar de kelder neemt, waar het dan vervolgens verweesd achterblijft. Maar door de toenemende populariteit van moderne datasynthese middels de hype van big data zal koude data echter steeds vaker een heet hangijzer worden, op meerdere manieren.
Onaangename spanningen
Nu heb ik geen verstand van voetbal en weet alleen dat je uitkomst van het spelletje vooraf kunt bepalen als je met de spelers afspraken maakt. Betreffende de problematiek van data is dat een heikel punt, de prijserosie van opslag gaat namelijk niet snel genoeg om de groei in data volumes bij te kunnen houden. En datzelfde geldt voor prestaties als we overwegen dat veranderlijke datakarakteristiek van koud naar warm en vice versa voor hotspots binnen de data architectuur zorgt, omdat dit een controverse is binnen storage tiering.
Het idee van automatic storage tiering (ast) is gericht op het verlagen van de opslagkosten door data te laten weg zakken. De zoektocht naar het bonnetje is dus een afwijkende vraagstelling. En iets dat meestal ook niet verteld wordt, is dat degradatie naar goedkopere maar langzamere disks impact heeft op het back-up window. Nu toont de uitleg over het bonnetje van Teeven hier een paradoxale tegenstrijdigheid, zoiets als elke nacht een back-up maken van internet, maar er nooit naar kijken.
Naast de tegendraadse datakarakteristiek van koude data die voor hotspots zorgt in de data-architectuur moeten we zeker ook niet de verandering van ‘All People Seems To Need Data Processing’ vergeten. Om online de maatschappij te blijven voeden wordt het steeds moeilijker om voldoende stroom het datacentrum in te krijgen. En ironische opmerking van Larry Page dat software elke acht maanden met 50 procent vertraagd zegt genoeg, om nog een beetje snel alle antwoorden te kunnen vinden is een zoekmachine met de omvang van Google nodig.
Toekomstvast
Zolang het grootste deel van de tco-ijsberg nog onder water blijft door het loketdenken van uitbesteding, blijft de business denken dat informatie die naar tape (cloud) is geschreven niet meer tot de organisatie behoord. Voorbeeld van Veel Vergeten Data-jongens is één van de velen waarin ik hun het handelen niet kwalijk neem, want uiteindelijk was de 22 eurocent-oplossing maatschappelijk verwerperlijker. Het gaat om ontkenning ervan, waarbij koude data voor de welles-nietes discussie zorgt. Je gaat het zien als je het doorhebt, want laat ik zeggen dat in de data architectuur sprake is van de wet van Murphy:
“if there’s more than one way to do a job and one of those ways will end in disaster, then somebody will do it that way“
Effectiviteit van laagjes toevoegen blijkt niet efficiënt te zijn als we kijken naar snijverlies in de vorm van parity/spares, waardoor kosten per bruikbare terabyte stijgen. En oligopolisten dempen het verlies van een prijserosie op de informatiedragers door licenties, waardoor de opslag duur blijft, zoals de overheid waarschijnlijk alleen maar de schrijfkosten verhoogd.
Wordt vervolgd…..
Ewout, laat die vervolging maar achterwege en geef antwoord op deze vragen: Wat denk je te bereiken met deze opinie? En voor wie schrijf je deze?
De gemiddelde beslissingsnemer kan hier werkelijk niets mee en ik ook niet.
In dit geval: Ik zie hem niet.
Wat betreft ‘Nu heb ik geen verstand van voetbal en weet alleen dat je uitkomst van het spelletje vooraf kunt bepalen als je met de spelers afspraken maakt.’ Dat is een erg cynische en beperkte kijk. Kijk een keer naar de film Moneyball, daar vertrouw ik meer op.
Kom op man, je kan veel beter dan dit.
@Henri
Ewout schetst hier de grenzen van de groei van data in termen van prijs en prestatie. Dat kan interessant zijn voor CIO’s die nadenken over big data en eens een wat anders willen horen dan het cliché-gejuich.
Het ‘bonnetje van Teeven’ is een stijlkenmerk dat we al eerder hebben gezien en wordt hier wederom nuttig ingezet ter illustratie.
Verder heb je een vreemde interpretatie van het begrip cynisme. Op het gegeven citaat is namelijk niets aan te merken.
@Henri
Als de gemiddelde beslisser een business unit manager is dan begrijp ik ondanks argumentum ad hominem je reactie. CIO’s zien echter dus een groeiende behoefte aan opslag en krimpende budgetten en de ‘global warming’ van data als gevolg van jouw geliefde film ‘moneyball’ met het idee van Big Data.
Mogelijk ontgaan maar leeskosten als schrijfkosten in rekening brengen is een aparte manier van de waarheid brengen, je gaat het pas zien als je het doorhebt. Zolang jij nog de term rekencentrum gebruikt terwijl de rest van de wereld over datacentrum spreekt mis je nog de essentie van de boodschap.
Oja, ik schrijf opinies voor de lezers van Computable en zolang jij nog geen onderdeel van de redactie bent laat ik de beslissing over een vervolg dus niet aan jouw. Beslissers zijn nu eenmaal mensen met beslissingbevoegdheid en dat heb jij in deze dus niet;-)
Beste Ewout, als je dit voor mij, als lezer van Computable, geschreven hebt, wil ik je vragen om je punt duidelijker en meer coherent te formuleren, zodat het voor niet-academici wellicht ook te volgen is.
Zelfs als academicus hou ik er niet van om teksten als zoekplaatjes (waar zitten de verschillen) te lezen.
Het doet me alweer denken aan het citaat van Einstein, je weet nog wel van de vorige keer.
ik snap er ook geen bal van.
Ewout,
Wat ik zie, waarschijnlijk omdat ik het doorheb (…), is dat het artikel in mijn optiek nogal voor de hand liggende zaken beschrijft. Helaas echter zonder nieuwe inzichten én in een onsamenhangende stijl.
Mede daarom ontstaat bij mij geen “aha-erlebnis”. Dat is jammer aangezien het wel degelijk een issue aanhaalt dat voor veel organisaties relevant is.
Wat ik voor een internet publicist ernstiger vindt, is je stijl van reageren:
1- ~’Jij praat [nog over] rekencentrum dus ik neem je reactie hoe dan ook niet serieus’
2- “Je bent geen lid van de redactie en hebt derhalve geen beslissingsbevoegdheid”.
Dan laatste kan écht niet in deze tijd van het plaatsen van artikelen op internet, onder meer middels omgevingen als Computable.
Overigens bevat je reactie een taalfout: “… laat ik de beslissing over een vervolg dus niet aan jouw.” Die laatste ‘w’ hoort daar niet te staan. Maar dat terzijde.
Ewout, ik heb er een gewoonte van gemaakt om me op de inhoud te richten. Je weet dat ik je hoog heb zitten, maar ik kan ook gewoon kritisch zijn op de inhoud, zo heb ik al vaker aangegeven dat wat je doel ook is, deze niet bereikt wordt door zo ontoegankelijk te schrijven. Ik kan nu eenmaal niet gemakkelijk in je verhaal meegaan omdat de analogieën wellicht te diep zijn voor mij. Ik lees altijd jouw artikelen en als ik er niet uit kom, dan denk ik dat ik daarin niet uniek ben zeg maar.
Wat betreft de redactie: Ik ken nog geen gevallen van geweigerde opiniestukken van experts. Dus dat is in ieder geval geen kwaliteitskenmerk 🙂
Haha, wat een verhaal. Ook deze jongen met 2 academische titels kan hier niets van maken. Het lijkt op postmoderne, filosofische nonsens die met 1 druk op de knop te genereren valt: http://www.elsewhere.org/journal/pomo/
Ik ben benieuwd welke klant benieuwd is naar het vervolg van dit verhaal…
Wellicht gelinked aan je recente switch naar InfiniDat.
Maar zelfs na het lezen van de product informatie van InfiniBox vat ik hem nie.
Dus tja – in zoverre een passende titel.
Ik heb het niet door en zie het dus niet… 🙂
@Jan
Samenhang (coherentie) van het verhaal gaat om het fenomeen van ‘global warming’ van data en de onaangename spanningen die ontstaan als een overheid de rationele informatiesystemen gaat verwarren met suggestieve doordat ze de administratieve controle kwijt is.
@Henri
Laten we het omdraaien, geloof jij de uitleg en de absurde inspanningskosten aangaande het zoekgeraakte bonnetje?
Het verschil tussen bogus-mips en IOPS zullen we maar zeggen, analogie zit in het idee dat het netwerk de informatieketen is waarbij vergeten wordt dat het digitale residu van het handelen als data neerslaat in de organisatie.
@Felix
Ik snap geen bal van voetbal, je trapt eerst een bal weg en gaat er daarna hard achteraan rennen.
Deze analogie vat wel aardig de modus operandi rond het bonnetje samen want het ik kan het me niet herinneren versus ik kan het niet bewijzen is een knellend probleem aan het worden.
@Will
Voor alle duidelijkheid, ik ben van een system integrator naar een vendor gegaan en dat doet naar mijn opinie niks af aan alle opgedane ervaringen in het veld want als ik me niet vergis heb ik al meerdere opinies aan dit onderwerp gespendeerd.