Een belasting op robots is geen oplossing. In de Macro-Economische Verkenning 2019 (MEV), het spoorboekje van de economie, wordt deze gedachte afgewezen. De MEV, opgesteld door het Centraal Planbureau (CPB), is een supplement van de Miljoenennota.
Het Centraal Planbureau (CPB) vindt zo’n nieuwe belasting niet nodig. Met een hogere belasting op kapitaalinkomen en een lagere belasting op arbeidsinkomen zouden de eventuele negatieve effecten van dit soort automatisering ook gecorrigeerd kunnen worden. Dit geldt zowel voor de arbeidsmarkt als voor de inkomensverdeling.
In de MEV die bij de Miljoenennota zit, worden ook praktische bezwaren tegen de robottaks geopperd. Het is erg lastig om een geschikte grondslag voor deze belasting te vinden. Probleem is dat robots en andere arbeidsbesparende investeringen nauwelijks van niet-arbeidsbesparende investeringen kunnen worden gescheiden. Daarnaast kan een robotbelasting leiden tot een vertrek van bedrijven. Ze investeren dan in landen waar deze belasting niet bestaat. Dan is weer internationale coördinatie nodig, eveneens een moeilijk traject.
Het CPB heeft ook gekeken of robotisering tot meer inkomensongelijkheid leidt. Dit is het geval als het routinematige werk aan de onderkant van de loonverdeling is te vinden. Maar in de praktijk blijkt dit werk in Nederland vooral door middeninkomens te worden gedaan. Het effect op de werkgelegenheid is evenmin eenduidig. Op korte termijn kunnen banen verloren gaan, maar op lange termijn kan elders meer werk ontstaan. Dat is in het verleden bij andere technologische revoluties ook het geval geweest.
Zelf heb ik mijn robotarbeid uitbesteed naar India.
Minder lastige vragen meer en veel goedkoper. Geen verwijderingsbedrage enzo, nooit stakingen of discussie of de dag van de robot een feestdag is, dat ze vrij moeten zijn.
Maar nu willen robotexpats naar Europa vanwege de betere arbeidsvoorwaarden.