Ik las deze week een artikel met daarin een interview met Reinier van Grieken, de algemeen directeur van Oracle Nederland. Een artikel waarin hij volgens mij erg tekort gedaan wordt en het kan haast niet anders dan dat hij verkeerd geïnterpreteerd is. Dit kan hij toch niet menen?
Van Grieken heeft een duidelijke mening over de succeskans van pakketimplementaties. Aanpassingen aan de scope of te veel inspraak van gebruikers zijn de belangrijkste oorzaken van niet geslaagde implementaties. Naar zijn idee moet het management de keuze dicteren: 'Natuurlijk kan er gemor ontstaan bij eindgebruikers, maar na een paar maanden is dat weg. Het management heeft de kennis en het inzicht om de juiste keuze te maken en moet de leiding nemen. Zo doen we dat hier intern ook.'
Wat van Grieken waarschijnlijk bedoelde te zeggen was dat managers het voortouw moeten nemen om iedereen bij de implementatie te betrekken. De algemeen directeur van een grote onderneming die standaardoplossingen verkoopt weet best dat het pakket niet het doel van een implementatie is. Men streeft naar het optimaliseren van de processen van een organisatie en daar kan een pakket een goede bijdrage aan leveren. Het management moet strategische richting geven en tactische keuzes maken wie er (operationeel) vrij gemaakt gaat worden om mee te denken met de implementatie en hoe inspraak geregeld kan worden. Uiteindelijk is succes in grote mate afhankelijk van acceptatie van de nieuwe werkwijzen en systemen door de eindgebruikers.
Dat Oracle mensen en communicatie centraal stelt komt verderop in het artikel beter naar voren. Daar worden de plannen voor het nieuwe bedrijfspand beschreven. Geen aparte kamers meer voor managers, maar een flexibele werkplek voor iedereen. Van Grieken stelt dat het grootste voordeel de interactie van medewerkers tussen de verschillende afdelingen is. Wat hij er ongetwijfeld aan toegevoegd heeft, is dat met name de interactie tussen de diverse managementlagen een extra impuls krijgt. Managers krijgen zo eenvoudig toegang tot de waardevolle ideeën en meningen van medewerkers en kunnen daar hun voordeel mee doen.
Ten slotte snapt Oracle ook wel dat de grote system integrators erg belangrijk zijn voor een pakketleveranciers zoals zijzelf. Men wil dan ook vast geen oorlog tegen ze voeren, maar juist samen met ze de strijd aangaan om de gunst van de klant winnen. Alle partijen hebben er natuurlijk een belang bij om de kosten voor implementaties zo laag mogelijk te maken en daar hun bijdrage aan te leveren. De geschiedenis leert ons tenslotte dat het weinig succesvol is om op diverse fronten strijd te voeren.
Het artikel zoals nu geschreven doet mij denken een reclamefilmpje van BSO Origin van twintig jaar geleden. Hierin zie je mensen op de werkvloer als marionetten in handen van managers die op zichzelf weer gestuurd worden door hun manager om uiteindelijk uit te komen bij de ceo. Een briljante parodie op hiërarchische organisaties waarvan ik toen aannam dat het zwaar overdreven beeld van de werkelijkheid was en onmogelijk waar kon zijn. Nu, twintig jaar later, begin ik aan mijzelf te twijfelen. Het kan toch niet zo zijn dat de algemeen directeur van een grote onderneming er zo naast zit? Het bewuste artikel zal vast een verkeerde weergave van zijn bedoelingen zijn.
