Geen infobesitas maar puur en eerlijke BI

Enige tijd terug vroeg mijn zoon of ik bekend was met de term Infobesitas. Om eerlijk te zijn had ik er wel eens van gehoord maar ik wist niet meer precies wat het was. Gelukkig bestaat er dan zoiets als Google. Ik kwam er snel achter dat het woord een combinatie is van informatie en Obesitas.

Obesitas kennen we natuurlijk als medische term voor vetzucht. Mijn eerste gedachte was dat het dus ging om een ongeremde drang naar meer informatie.Vanuit een business intelligence perspectief geen vervelende afwijking. Echter bij nadere bestudering lijkt het meer te gaan over de slechte kwaliteit (of voedende) waarde van informatie en niet zozeer de kwantiteit. Anders gezegd, we consumeren dus niet teveel informatie maar teveel slechte informatie.

Maar er zit nog een kant aan dit verhaal. Aangezien er een tsunami van informatie beschikbaar is via onze vingertoppen (als een iPhone verslaafde weet ik uit ervaring waar ik over spreek) is het ook niet langer nodig om dingen te onthouden. In plaats daarvan ‘eten’ we snel wat ‘snack food’ informatie die we van Facebook, Twitter of blogs halen. Het leuke (en in dit verband dus mogelijk gevaarlijke) van Google is dat je meer te weten komt dan je eigenlijk zocht. Bijvoorbeeld dat alle ooit door de mens hardop uitgesproken woorden ongeveer vijf exabytes aan data is. Dit jaar verwachten geleerden dat wij meer dan twaalf exabytes aan informatie gaan produceren. Overigens, een exabyte is een miljard gigabytes of één miljoen terabytes. Duizelt het je al?

Wanneer we kijken naar deze toename in data (big data wordt het ook wel genoemd) zien we veel organisaties een defensieve houding aannemen zodat ze kunnen omgaan met dit ‘probleem’. Ze klagen bijvoorbeeld over de performance om data in of uit het datawarehouse te krijgen. Het gevolg is dat we dan ook veel technologisch gedreven oplossingen zien om een oplossing hiervoor te vinden. Denk aan solid state disks of flash memory. De opkomst van datawarehouse appliances (Teradata, Exadata, Neoview, Netezza) is hiervan een duidelijk voorbeeld. We bouwen grote, sterke machines om te vechten met het beest dat we information overload noemen.

Deze traditionele applicatie of technologisch gedreven benadering van een probleem heeft ons in het verleden wel vaker in problemen gebracht. Het heeft ons geleid naar sub optimale oplossingen waarbij onze capaciteit om te beslissen gebaseerd is op terugkijken. Veel bedrijven zijn dan ook reactief in plaats van proactief. Ze reageren op gebeurtenissen uit het verleden. Persoonlijk ben ik meer gecharmeerd van organisaties die informatie-gericht denken in plaats van applicatie-gericht. Als je dit pad volgt moet je niet alleen nadenken over wat is er gebeurd maar ook waarom het gebeurd is en misschien zelf wat nu als we dit of dat doen.

Uit een recente studie blijkt dat: 'some executives remain overwhelmed by the well-documented ‘data deluge’ – 60 percent still say they have more information than we can effectively use'. Er is dus meer informatie beschikbaar dan effectief gebruikt kan worden. Maar gelukkig blijkt uit dit onderzoek ook dat vooral de leiders van goed presterende ondernemingen gebruik maken van deze informatie rijkdom om meetbaar competitief voordeel te behalen. Bijvoorbeeld met behulp van Advanced Analytics.

Ik denk dat het tijd is om de toename van data niet langer te zien als een obstakel maar als een kans. Laten we goed gebruik gaan maken van deze grote hoeveelheden basis materiaal om mooie dingen te bereiden. Geen Infobesitas maar gewoon puur en eerlijk. Eet smakelijk.