XML is een feit. Deze standaard, die Html vervangt, wordt ondersteund door W3C en de meeste leveranciers. Net zoals SQL-databases in de plaats kwamen van geïndiceerde files, en net zoals Windows in de voetsporen trad van DOS, zo zal XML Html vervangen. XML is echter op zichzelf niet genoeg. Het is een basisstandaard voor het definiëren van tekst, en samen met Java als toekomstige programmeerstandaard zal XML uiteindelijk de meeste IT-omgevingen domineren.
Het voordeel van XML is de flexibiliteit. In tegenstelling tot Html kent XML geen voorgedefinieerde tags of labels, zodat XML kan worden gebruikt om alle mogelijke soorten tekst op te maken, zoals web-pagina’s, documenten, metagegevens of berichtenverkeer. De flexibiliteit is tegelijkertijd ook een nadeel, omdat vrijheid ook misbruikt kan worden. Daarom worden er op dit moment de nodige bijbehorende standaarden gedefinieerd. Sommige daarvan staan al vast, andere moeten nog rijpen.
Elke applicatie heeft zijn eigen XML-tags, maar als die applicaties moeten samenwerken, dan moeten de tags op dezelfde manier gedefinieerd zijn. Dit gaat met behulp van een Document Type Definition (DTD). Voor alle applicaties is een specifieke DTD nodig. Hierdoor rijst de vraag wie de DTD’s definieert, wie de eigenaar is en wie ze kan wijzigen. Allereerst is er behoefte aan een DTD voor Html, zodat de huidige web-applicaties door kunnen blijven draaien. W3C is daarvoor de aangewezen autoriteit. Intussen heeft een aantal grote Sgml-gebruikers, waaronder de vliegtuigfabrikanten, al hun eigen DTD’s gedefinieerd. Deze worden in besloten kring gebruikt. Edi via Internet (extranets en B2B) moet tot het volgende succes leiden, omdat verschillende industrieën moeten samenwerken en het beheren van standaarden in de edi-wereld goed geregeld is.
Er zijn twee XML-standaarden: ‘well-formed’ en ‘valid’. Beide moeten voldoen aan de XML-syntax, maar ‘valid’ XML moet ook nog aan een DTD voldoen. Een eenvoudige XML-editor ondersteunt geen DTD’s en kan daardoor ook geen ‘valid’ XML controleren of aanmaken.
Voor het uitwisselen van documenten moeten ook de DTD’s gedistribueerd worden. Alleen de betere editors, zoals Stilo Webwriter, kunnen DTD’s uit een document tevoorschijn halen. Er wordt op dit moment een nieuwe standaard ontwikkeld, Document Content Definition (DCD) geheten. Hiermee kunnen regels aan een DTD toegevoegd worden, zodat je bijvoorbeeld een numeriek veld kunt definiëren waarvan de waarde binnen bepaalde grenzen moet liggen.
De volgende functie waarmee XML zich verder onderscheidt van het gebruikelijke tekstverwerkersformaat is de uiteindelijke stijl van een XML-document. Bij gewone tekstverwerking bepaalt de auteur het lettertype, de opmaak, de kleur en dergelijke. Als twee documenten worden samengevoegd, dan moet één auteur de hele tekst nalopen om de opmaak netjes te krijgen. Een XML-document daarentegen kent geen stijl. XML definieert paragrafen, leaders en dergelijke, maar de inhoud heeft geen formaat. Samengestelde documenten kunnen hierdoor eenvoudig samengevoegd worden. De stijl wordt pas toegepast als het uiteindelijke document wordt afgedrukt of wordt klaargemaakt voor transmissie.
Web-browsers kennen een beperkte stijl in de vorm van Html, maar er is ook een flexibele standaard die Cascaded Style Sheets (CSS) heet. Deze wordt nu opgevolgd door XSL, dat op zijn beurt weer in XML gedefinieerd is. Internet Explorer versie 5 accepteert Html, maar kan ook een XSL style-sheet importeren om XML-pagina’s weer te geven. Merk op dat XML-servers nog enige tijd in staat moeten zijn om de inhoud in Html te gieten, voordat het document naar een oudere browser wordt gestuurd. XML op de server is dus belangrijker dan de browser.
De flexibiliteit van XML met de bijbehorende standaarden leent zich goed voor de distributie van metagegevens (gegevens over gegevens). XMI is hiervan het beste voorbeeld. XMI is de nieuwe standaard voor repositories. XMI combineert XML met andere repository-standaarden, zoals UML, en wordt ondersteund door de OMG. XMI is het beste voorbeeld van het toekomstige succes van XML. Andere voorbeelden van integratie zijn DTD’s om gegevens met erp-applicaties uit te wisselen, en Api’s in talen als Java, die samenwerken met systemen die aan XML voldoen. Subsystemen voor berichtenverkeer, zoals MQSeries of MSMQ, moeten gebruik maken van XML om de inhoud van het bericht te formatteren.
Het maken van hypertext-koppelingen is een andere functie van de web-browser, die in Html met URL-links is gerealiseerd. Er worden vergelijkbare standaarden voor XML gedefinieerd, Xlink en Xpointer. Deze standaarden breiden het eenvoudige ‘surfen’ van Html uit tot dynamisch koppelen en inbedden van XML-documenten.
Terwijl XML, DTD, XSL en dergelijke standaarden worden beheerd door W3C en vergelijkbare autoriteiten, zullen er veel organisaties zijn die hun eigen DTD’s definiëren en beheren. De nieuwe generatie web-masters moet in staat zijn om interne DTD’s, DCD’s en XSL te beheren. Extra opleiding zal in de meeste organisaties hard nodig zijn.
