Nieuwbouwwijken schieten als paddenstoelen uit de grond, groeien uit hun voegen en brengen nieuwe uitdagingen met zich mee op het gebied van mobiliteit en infrastructuur. Mobiliteit zoals we die nu kennen, met overvolle straten en slechte luchtkwaliteit, heeft zijn langste tijd gehad.
Afgezien van de klimaatdoelstellingen kunnen veel stedelijke verkeersnetwerken het grote aantal forenzen dat zich dagelijks verplaatst nauwelijks aan. Een duurzaam mobiliteitsconcept dat dit probleem kan oplossen, is te vinden in Latijns-Amerika. De Boliviaanse steden La Paz en El Alto zijn sinds 2014 met elkaar verbonden door Mi Teleférico, wat Spaans is voor ‘mijn kabelbaan’.
De Oostenrijkse kabelbaanfabrikant Doppelmayr/Garaventa bouwde dit grootste stedelijke kabelbaannetwerk ter wereld. Het bestaat in totaal uit tien lijnen en biedt forenzen een snelle manier om hun bestemming te bereiken. Sommige delen van het systeem overbruggen tot 666 meter hoogteverschil. Dit zou niet werken zonder deze alternatieve vorm van mobiliteit. Voor applicaties op het gebied van beveiliging en voor extra diensten die aan passagiers worden aangeboden, is een stabiel wifi-netwerk essentieel. Maar aan welke eisen moet zo’n draadloos netwerk in een stedelijk gebied nu eigenlijk voldoen?
Enerzijds moet het netwerk de netwerkapplicaties op het gebied van veiligheid aansturen. Voorbeelden hiervan zijn het intercomsysteem in de gondels, beveiligingscamera’s en verlichtingscontrole, evenals de bewaking van de masten en accusystemen. Anderzijds verwachten passagiers in de gondel wifi met een sterk en stabiel signaal. Met reistijden die kunnen oplopen tot een halfuur, biedt een storingsvrij wifi-netwerk nog meer gemak.
Netwerken op het scherpst van de snede
De implementatie van een netwerk over een totale afstand van dertig kilometer vereiste de installatie van een communicatiesysteem bestaande uit indoor- en outdoor-wifi-toegangspunten en directionele radioantennes. In La Paz is elke kabelbaanmast en elke individuele gondel uitgerust met een dual-radio-wifi-punt. De hoogte waarop dit gebeurt, vereist speciale hardware voor de netwerken. Dankzij hun ip66-beschermende behuizing werken de outdoor-toegangspunt betrouwbaar bij temperaturen van -33 tot +70 graden Celsius. Bovendien zijn ze bestand tegen de ruige omstandigheden van het Andesgebergte. De outdoor-punten zijn uitgerust met richtantennes om het wifi-signaal specifiek te richten op het traject dat door de gondels wordt afgelegd.
Elke gondel is ook uitgerust met een indoor-toegangspunt dat het signaal ontvangt en doorstuurt naar het Mobility Communications System (MCS), in dit geval een centraal systeem ontworpen door Loop21. Het centrale communicatiesysteem vervangt onder meer de radiotechnologie die nodig is voor het alarm- en veiligheidssysteem. Om een storingsvrije draadloze verbinding voor het communicatiesysteem te garanderen, is het vooral belangrijk dat de richtantennes van de outdoor-toegangspunten zeer nauwkeurig zijn uitgelijnd.
Vereisten in hoge gebieden
Er worden hoge eisen gesteld aan een netwerk in stedelijke gebieden. Het moet lange afstanden, extreme hoogteverschillen en verschillende storingsbronnen van radionetwerken aankunnen. En het draadloze netwerk moet net zo schaalbaar zijn als het kabelbaannetwerk zelf. Nieuwe delen van een route moeten snel en eenvoudig van wifi zijn te voorzien en in het totale netwerk worden geïntegreerd.
Als alternatief model voor de mobiliteit van de toekomst zijn stedelijke kabelbanen zoals die in Latijns-Amerika een voorbeeld voor grootstedelijke regio’s die tegen de grenzen van hun infrastructuur aanlopen. Dankzij moderne netwerktechnologie waarbij comfort voor de passagiers een ontmoeting heeft met belangrijke veiligheidseisen, is de levensvatbaarheid in de toekomst gegarandeerd.
Niet alleen als alternatief voor complexe stedelijke omgeving, maar ook voor tijdelijk drukbezochte locaties bieden kabelbanen een uitkomst. Zelfs in Nederland. Ik kijk daarom reikhalzend uit naar de Floriade Expo 2022 in Almere. Daar is – net als in La Paz – een kabelbaan gebouwd door Doppelmayr/Garaventa. Deze zal tijdens de expositie dienen als snel en duurzaam transportmiddel van het noordelijke naar het zuidelijke gedeelte van het park. Het bijzondere van deze kabelbaan is dat het traject dwars over de rijksweg A6 loopt. Ook hier zullen bezoekers rekenen op een sterk en stabiel wifi-netwerk en gelden er strenge veiligheidseisen. De kabelbaan in La Paz en die in Almere tonen nog maar eens de mogelijkheden van wifi aan en ook hierbij geldt: the sky is the limit.
Ik denk dat Jan Buis niet in Almere woont want het financiële debacle van de Floriade houdt de plaatselijke politieke gemoederen bezig. Nieuwe ontwikkelingen zijn prachtig maar als we kijken naar de exploitatiekosten dan rammelt de business case aan alle kanten. De onderhoudskosten van een viaduct over de A6 zijn aanzienlijk lager dan een kabelbaan maar dit pragmatisme is te nuchter voor de dromers.
Of Jan Buis wel/niet in de gemeente Almere woont doet niet ter zake. Hij kijkt uit naar het technische vernuft wat hier in Nederland is gebouwd door DoppelMayr en wil dat zelf eens zien en meemaken. En dat kan volgend jaar tijdens de Floriade 2022.
Nu gaat het Jan niet eens om de kabelbaan maar om de mogelijkheden van Wifi, een goed idee om het dekkingsgat van 4G bij Almere eindelijk een keer op te lossen hoewel er ook concurrende technologieën zijn. Floriade van 1960 in Rotterdam had namelijk ook een zweefgondelbaan dus van technisch vernuft is geen sprake. Almere ligt namelijk niet in de Andes waardoor er geen hoogteverschillen te overbruggen zijn terwijl de vraag of er een duurzaam mobiliteitsconcept geleverd wordt met een tijdelijke tentoonstelling niet moeilijk te beantwoorden is. De vraag die wel moeilijk te beantwoorden is gaat over de winst- en verliesrekening want zuinigheid met vlijt bouwt huizen als (lucht)kastelen. Het is de bedoeling om achteraf – net als eerder bij Zoetermeer – woningen op het Floriade terrein te realiseren maar deze gemeentelijke ‘grex’ is geheim zodat er alleen maar gespeculeerd kan worden over de baten en de kosten. En deze welbekende bestuurlijke fuik van prestigieuze projecten zorgt er nog weleens voor dat handige ondernemers er met de winst vandoor gaan en de burgers met de verliezen blijven zitten.
Jan,
Er staan heel wat windmolens in dat dat gebied hoewel ze recentelijk er ook een paar gesloopt hebben omdat de subsidiepot groter is dan het nuchtere verstand: https://www.omroepflevoland.nl/nieuws/240335/kabelbaan-op-groene-floriade-draait-op-dieselgenerator