Sequent-president en mede-oprichter Kurt ‘Casey’ Powell noemt de overname van zijn bedrijf door IBM een erkenning van de Numa-technologie. Kritische analisten spreken echter van een falen in de markt. Feit is wel dat Sequent al jaren worstelde met grotere spelers en dat het streven van de breedsprakige president naar een Fortune 500-positie maar niet gerealiseerd werd.
De leverancier van servers met meer dan het gebruikelijke aantal Intel-processoren bleef echter rond de 800 miljoen dollar omzet schommelen, terwijl de winstcijfers niet altijd gunstig waren. Sequent scoorde vorig jaar op een omzet van 784 miljoen dollar nog een verlies van 52,5 miljoen dollar, deels vanwege een herstructurering. "Ik denk dat we op een gegeven moment wel een goede kans hadden, maar die niet hebben benut. Om onze aspiraties te verwezenlijken, moesten we onze krachten bundelen met een partner. Er is geen twijfel over: terwijl de IT-industrie zich steeds verder consolideert, worden wij steeds minder opgemerkt", vertelt Powell openhartig.
Te koop
De brutale Sequent-leider is echter niet de enige die deze trend voorzag. In 1993 deden er in IT-kringen al geruchten de ronde over overnames. Intel zou de voormalige werknemers en de door hun ontwikkelde technologie weer willen inlijven. Dit bleef echter bij ‘horen-zeggen’ en speculaties op de aandelenbeurs. Sindsdien heeft de geruchtenmolen achtereenvolgens Silicon Graphics (SGI), Compaq, Dell, Hewlett-Packard, IBM en zelfs het Intel-schuwende Sun aangewezen als waarschijnlijke of eventuele koper van Sequent. Die bedrijven zouden in meer of mindere mate interesse koesteren voor de producten van het bedrijf, dan wel alleen de onderliggende Numa-technologie. Al die geruchten bleken echter niet meer dan dat. Sequent bleef op zichzelf verder vechten. Dat wil zeggen; zelfstandig, maar niet solo. Vanzelfsprekend heeft het diverse partners, allianties en samenwerkingsverbanden.
Zo kroop Sequent vorig jaar op schoot bij Compaq. De twee zouden samenwerken om Compaqs 64-bit Unix-besturingssysteem, voorheen van Digital, geschikt te maken voor de aanstaande 64-bit processoren van Intel. President Casey hamerde in een interview met Computable vorig jaar nog op de toewijding van zijn bedrijf aan het 64-bit Unix-op-Intel-kamp rondom Compaq. Het feit dat zijn bedrijf, net zoals Compaq, ook veel van zijn Intel-systemen uitrust met het Unixware-besturingssysteem van de Santa Cruz Operation (SCO), was volgens de Sequent-directeur een logisch bindmiddel voor de drie bedrijven. Nog geen twee weken later maakte pokerspeler Powell bekend dat hij het Unix-op-Intel-initiatief van Compaq de rug toe keerde.
Uitgestreken gelaat
In plaats daarvan gaat Sequent samen met SCO en IBM onder de vlag Project Monterey een nieuwe Unix-variant ontwikkelen. Tenminste, nieuw? De marketing-meisters van de drie bedrijven brachten direct na het sluiten van deze overeenkomst de mededeling dat dit Unix-besturingssysteem al bestaat. Die bewering werd vanzelfsprekend met uitgestreken gelaat gedaan. Casey zelf had het niet beter kunnen doen. Monterey Unix zal namelijk bestaan uit het samensmelten van Sequents Dynix/Ptx, SCO’s Unixware en IBM’s AIX. De eerste twee Unix-varianten draaien op 32-bit Intel-processoren, de laatste is vooralsnog gebonden aan IBM’s eigen Power PC-processoren.
De overname door IBM was echter een minder grote verrassing dan het verlaten van Compaqs Unix-op-Intel-kamp. Niet alleen was Sequent al een jaar of twee officieus te koop, er deden al drie weken voor de overname geruchten de ronde dat de twee bedrijven onderhandelingen voerden. Naar nu blijkt, hebben die gesprekken slechts vier weken in beslag genomen, dus waren de ingewijden er deze keer vroeg bij. Die speculaties en ‘lekken’ leidden er wel toe dat de aandelenkoers van Sequent binnen twee weken met ruim vier dollar steeg naar 17,25 dollar. In oktober vorig jaar was één aandeel Sequent nog 5,75 dollar waard, slechts eenderde van de 17 dollar waarmee Sequent in 1987 de beurs opging. Bovendien is het hoogtepunt van vlak voor de overname bijna de overeengekomen 18 dollar die IBM nu betaalt. Investeerders en aandeelhouders dachten echter al aan 24 dollar.
Potentie
Die gedachte, annex wens, is voor een groot deel gebaseerd op de potentie van Sequents vooruitstrevende technologie. Het probleem waar de firma echter al jaren mee worstelt, is het te gelde maken van die voorsprong. Door deze overname maakt het zestien jaar oude bedrijf uit Oregon een grote sprong vooruit van kleine-jongen-met-interessante-technologie naar strategisch wapen van één van de grootste computerbedrijven ter wereld. "Als wij nu onze spierballen spannen, zijn dat de spierballen van IBM. Dat maakt veel verschil", zegt de Sequent-directeur met een lach.
Powell stelt – zonder tegenspraak te dulden – dat de koop door IBM een erkenning is van de technologische voorsprong. IBM besefte dat tijdens de samenwerking van de afgelopen maanden. Dat zorgde bovendien voor een hechte band. "Niet alleen zijn onze producten complementair, ook onze bedrijfsculturen sluiten goed op elkaar aan", vertelt Powell nu, terwijl IBM-vice-president Robert Stephenson hem bijvalt. Dat laatste stukje van de officiële lofzang is niet helemaal juist. Sequent heeft namelijk een nogal unieke cultuur, die het grotendeels dankt aan zijn president. Een man die door zijn motivatie-talenten ook wel wordt omschreven als ‘cosmic cheerleader’. Zo was Powell toen de overname bekend werd gemaakt, het grootste deel van die maandag bezig vragen te beantwoorden. Nee, niet van industrie-analisten en IT-journalisten, maar van de 2600 werknemers die zijn bedrijf telt, waarvan 1150 op het hoofdkantoor in Beaverton (Oregon).
Cultuurgronden
Een goede bedrijfscultuur is namelijk de reden dat Sequent überhaupt bestaat. In 1982 verliet Powell chipproducent Intel omdat hij de cultuur daar weliswaar bewonderde, maar toch wat onmenselijk vond. Nadat Powell twintig jaar bij Intel had gewerkt, zag hij zichzelf als ‘bedrijfspatriot’ en toenmalig president Andrew Grove als strenge, maar rechtvaardige mentor. Grove gaf Powell in 1981 de leiding over een marketingcampage tegen concurrent Motorola. Powell meende alles in de hand te hebben, maar Grove was teleurgesteld in de gang van zaken. Tijdens een directievergadering vernederde de Intel-president Powell door hem af te bekken op een manier die het slachtoffer deed denken aan zijn beginjaren op de marine-academie. Powell was woedend, zowel vanwege de schrobbering als ook vanwege de politieke spelletjes die ten grondslag lagen aan deze botsing.
Toch wilde Powell niet in een vlaag van emoties opstappen. Dat kon hem later wel eens opbreken. Dus stortte hij zich de maanden daarna op de omstreden marketingcampagne. Na die afkoelperiode besefte Powell dat zijn problemen bij Intel niet alleen voortkwamen uit die ene vergadering. "Ik zat gewoon in een verkeerde, verliezende situatie. Ik gaf veel van mezelf en dat werd totaal niet op prijs gesteld. Bovendien werd ik beoordeeld op grote initiatieven waar ik zelf zeker van was, maar waarover anderen twijfels hadden." Die anderen bleken vaak degenen te zijn die Powells prestaties moesten beoordelen. Dus begon hij, samen met een aantal Intel-ingenieurs Sequent. Een bedrijf dat het anders moest doen. Dat streven is aardig gelukt. Welk IT-bedrijf moedigt zijn werknemers aan om gezinsleden mee te nemen naar kantoor, voor de lunch of gewoon ter kennismaking? Daarnaast zijn er nog de jaarlijkse picknicks die absoluut niet alleen voor het personeel zijn bedoeld. IBM lijkt deze aparte cultuur toch te respecteren; voorlopig blijft Sequent een nogal zelfstandige dochter.
