Een twintigtal leveranciers van blanco cd's en dvd's dagen de Stobi (Stichting Onderhandelingen Thuiskopievergoeding) en de Stichting De Thuiskopie voor de rechter. Zij willen een verlaging van de kopieerheffing om te kunnen blijven concurreren met bedrijven die deze heffing niet afdragen.
In landen rondom Nederland, zoals Luxemburg en Groot-Brittannië, bestaan er geen heffingen op lege informatiedragers. “Doordat de heffing hier zo hoog is hebben importeurs die de heffing wel netjes betalen grote moeite hun hoofd boven water te houden. Bovendien is er geen direct verband tussen de hoogte van de heffing en de schade die rechthebbenden zouden hebben door illegaal kopiëren”, zegt advocaat Dirk Visser, die de leveranciers bijstaat in de rechtszaak.
Vorig jaar is de kopieerheffing op een dvd na zware druk van de fabrikanten verlaagd van 1 naar 0,60 euro. “Daar kan misschien nog wel eens de helft af”, aldus Visser. Hij schat dat inmiddels 30 procent van alle cd’s en dvd’s zonder afdracht van heffingen over de toonbank gaat.
Visser verwacht geen direct resultaat van de rechtszaak, waar grote fabrikanten als Philips, Sony, Mmore en Imation achter zitten. Het gaat om een bodemprocedure die zich jarenlang kan voortslepen tot aan het Europese Hof in Luxemburg aan toe. Een uitspraak van de rechter zal lastig zijn. De Europese richtlijn waarin het auteursrecht en kopieerheffingen uit voortkomen is uitermate vaag en staat iedere lidstaat toe naar eigen goeddunken heffingen op informatiedragers op te leggen.
De heffing is per definitie al absurd: men is schuldig tenzij het tegendeel bewezen. Een kans om het tegendeel te bewijzen krijgt men echter niet. Onderzoek naar hoeveel er exact door wie gekopieerd wordt is nooit gedaan en exacte cijfers over eventueel schadeverlies bij de muziek- en filmindustrie bestaan al evenmin. Echter, met harde bewijzen dat het geld dat de heffing opbrengt niet bij de personen belandt waar het hoort, wordt niks gedaan. Trieste gang van zaken.