De Nederlandse televisiewereld vertoont veel overeenkomsten met de it-wereld. Zo schreef ik eerder al over wat Wie is de Mol gemeen heeft met troubleshooting en hoe performancespecialisten vaak De Rijdende Rechter zijn. Dit keer praat ik u bij over migreren naar de cloud. Als we het over migratie hebben dan is de vergelijking met Ik Vertrek natuurlijk gemakkelijk gemaakt.
In ‘Ik Vertrek’ besluiten Nederlanders hun veilige thuis achter te laten om een avontuur in een nieuw land te beginnen. Vaak doen ze dit nogal onbezonnen: ze kopen een camping in Spanje, maar hebben nog nooit in de recreatiewereld gewerkt. Of ze kopen een kasteel in Frankrijk om daar een Bed and Breakfast te beginnen, maar hebben niet naar de kleine lettertjes gekeken. Het kasteel mag bijvoorbeeld helemaal niet omgebouwd worden. Sommige afleveringen staan dan ook bol van de problemen, terwijl de goed voorbereide emigranten vaak prima landen. Ook binnen de it-wereld lopen migraties niet altijd soepel.
Bij een migratie naar de cloud blijken organisaties niet altijd de afspraken met de leverancier goed te hebben vastgelegd. Ze verwachten veel van het nieuwe platform, maar die verwachting blijkt niet altijd uit te komen. Organisaties zijn niet goed op de hoogte welke verantwoordelijkheden bij de leverancier liggen en welke bij henzelf. Pas nadat de migratie voltooid is komen ze bepaalde obstakels tegen, die niet goed zijn afgekaderd in het contract. Ze kunnen vaak zelf niets doen met de problemen die ze ervaren, maar hebben ook niet de juiste afspraken met de cloud-leverancier gemaakt om het wel op te lossen.
Lichten op groen
Veel bedrijven migreren naar de cloud met de gedachte dat dit alle it-problemen zou oplossen. Hoewel het een goede oplossing is voor capaciteitsproblemen – het aantal servers wordt naar behoefte opgeschaald of verminderd – verwachten veel bedrijven ook op andere gebieden geholpen te worden. Het beheer wordt immers door de cloud-leverancier gedaan en daarbij mag verwacht worden dat problemen door hen worden opgelost. In de praktijk blijkt echter dat de it-keten alleen maar complexer en lastiger te beheren wordt. Cloudleveranciers geven vaak aan dat het probleem niet bij hen ligt. Zij stellen dat bij hen alle lichten op groen staan, dus dat bijvoorbeeld de traagheid door interne factoren veroorzaakt wordt. Maar dat is natuurlijk niet wat de klagende eindgebruiker wil horen.
Organisaties hebben objectieve bewijslast nodig om aan te tonen dat het probleem bij de cloud-leverancier ligt. Dat is waar de performancespecialist in actie komt. Leveranciers zijn vaak huiverig om klanten een kijkje in de keuken te geven. Hoewel het als bemiddelende partij ook lang niet altijd makkelijk is, komen ze toch vaak gemakkelijker binnen. Met behulp van verschillende testen wordt duidelijker waar de bottleneck ligt. Dit kan natuurlijk bij de cloud-leverancier zijn, maar evengoed bij de organisatie. Als het duidelijk is bij wie de ‘schuld’ ligt, kunnen performanceproblemen op basis van de objectieve bewijslast worden opgelost.
Niet alleen bij moeilijkheden
Gelukkig komen performancespecialisten niet alleen in beeld wanneer er problemen zijn. Sommige bedrijven vragen hulp bij het goed voorbereiden van een migratie. Voor de migratie worden er dan enkele performancetesten gedaan, zodat er een referentie meting is waarmee de situatie na de overstap vergeleken kan worden. In sommige gevallen ziet u namelijk dat eindgebruikers klagen over bijvoorbeeld traagheid, terwijl er uit de gegevens geen verandering blijkt of misschien zelfs een vooruitgang te bespeuren is. Verandering blijft lastig voor ons Nederlanders en klagen zit in ons bloed, ook als er niets aan de hand is.
Hoewel klanten en derde partijen nog wel eens op afstand gehouden worden, is de band tussen performancespecialisten en cloud-leveranciers steeds beter. Zo komen de specialisten nu regelmatig bij hen over de vloer om te kijken waar het probleem, waar meerdere klanten over klagen, vandaan komt. Of om preventief te checken of een nieuwe update geen problemen gaat opleveren.
Het is dus zaak om u goed voor te bereiden op een migratie. Of dit nu gaat om een nieuw leven in Scandinavië of om een migratie naar de cloud. Mocht u onderweg tegen problemen aanlopen, dan zijn er performancespecialisten om u te helpen. Objectieve bewijslast helpt organisaties en cloud-leveranciers verder en het maakt een einde aan de blame game. De oorzaak van het probleem is duidelijk en de oplossing vervolgens binnen handbereik.
Ik schrok even toen ik de titel zag maar was blij verrast over de inhoud.. Heel even dacht ik dat het weer een halleluja verhaal ging worden over de public cloud.
Een onderscheid tussen Private Cloud (eigen dedicated infra) of Public cloud mag gemaakt worden. Dat is mijn enige opmerking
Bij Public Cloud zijn performance issues niet of heel moeilijk op te lossen door gebrek aan inzage in de infra. Je kan wel meer capaciteit aanschaffen (uiteraard $$) maar je komt nooit tot de oorzaak. Die extra capaciteit aanschaffen kost gewoon geld. Je krijgt wel coole tools om dat aanschaffen makkelijk en dynamisch te maken.
Dus je betaalt welliswaar alleen voor wat je gebruikt maar niet zelden heb je meer nodig door gebrek aan inzage in de infra waardoor het rendement verdampt. Je had net de beheerder ingeruild en nu moet je weer een specialist inhuren. Het lijkt het meeste op: Met de TAXI naar je werk gaan. Je betaalt alleen voor wat je gebruikt, als de werknemer vertrekt kost het niets meer.. Maar toch bleek het kostbaar.
De markt speelt erop in met Private Cloud. Klant koopt hardware en laat het onderhouden en inrichten. Geen Public Cloud specialist nodig om het oerwoud van producten, beperkingen en meerprijs met opties te doorgronden. Maar gewoon een vast bedrag per maand voor een blok capaciteit. Met private cloud heb je een transparant netwerk én je weet waar je data staat. En uiteraard is dat niet bij iedere leverancier zo.
Hebben bedrijven al door dat Microsoft/Azure een Amerikaans bedrijf is? En dat in de Cloudact staat dat data van Amerikaanse bedrijven ongeacht de plaats waar het bewaard wordt opgevraagd kan worden? En je al je klanten moet vertellen dat je hun data mogelijk buiten de EU opslaat (AVG).
Maar bottom line: Als je een goede dienst wil afnemen moet je vragen stellen. Wie wat waar hoe wanneer waarom vragen.
Het migreren naar de Cloud is niet een oplossing als je IT-problemen hebt. Het is de perceptie dat dit de problemen oplost zonder dat de problemen eerst goed zijn benoemd. Alle problemen worden nu eenvoudig in een andere “container” geplaatst. Een mooi woord hiervoor is dan migreren. Dus eigenlijk volledig mee in de lijn van Marcel Wigman.
De Cloud omgeving heeft zo zijn eigen problemen. Een daarvan is de groei daarnaast wordt de provider gedwongen om naast standaard componenten uiteindelijk toch maatwerk te accepteren. Een ander aspect is interconnectie, met name connecties die buiten het kader vallen van de nieuwe Cloud “container”. Er begint gewoon een nieuwe IT-cyclus maar nu buiten de deur. Dit kan worden beschouwd als een lichte vorm van outsourcing waarbij de insourcing partijen (Cloud providers) niet klaar zijn om de diversiteit op te kunnen pakken. Er is volgens mij een grote mismatch tussen het op grote schaal aanbieden van standaard producten en de begeleiding van een klant (met zijn bedrijfsprocessen).