Terwijl de sociale diensten nog aan het bekomen zijn van de zeer turbulente invoering van de nieuwe Algemene Bijstandswet, komen er al weer zoveel nieuwe ontwikkelingen op hen af, dat volgende rampen onvermijdelijk lijken. Aldus viel te beluisteren tijdens een congres over dit thema.
Factoren die daarin een rol spelen zijn opnieuw veranderende wet- en regelgeving, zoals de Wet Boeten en Maatregelen, de Wet Inschakeling Werkzoekenden en de Nota Armoedebestrijding. Sociale diensten krijgen voorts te maken met twee gigantische projecten, waarbij ook andere organisaties betrokken zijn. Dit betreffen de oprichting van het Inlichtingenbureau (qua omvang en complexiteit vergelijkbaar met de GBA) en de invoering van het Cliëntvolg-communicatiestelsel (door Coopers & Lybrand al eens ingedeeld in de ‘hoogste risicocategorie’).
D. Vrauwdêunt, directeur van de LVO (Landelijke Veranderings Organisatie) signaleert dat niemand verantwoordelijk is voor de samenhang tussen de verschillende ontwikkelingen of deze coördineert. Hij noemde dat ‘schandalig’ en ‘een kiem voor grote problemen’. Bovendien merkt hij op dat bestaande programmatuur instabiel en van gebrekkige kwaliteit is, dat ze absoluut geen stuurinformatie biedt, dat nauwelijks inzicht bestaat in de gebruikskosten en dat 40 procent van de mogelijkheden ervan onbenut blijft.
