Dé ergernis over ict op directieniveau is de inherente inflexibiliteit van een complexe infrastructuur die zo onoverzichtelijk is dat hij moeilijk te managen valt. Door de organische groeihistorie is het in de praktijk ondoenlijk om de kluwen ict-systemen door één infrastructuur te vervangen. Unisys heeft een blauwdruk ontwikkeld voor grote integratie- en migratieprojecten die dit probleem moet omzeilen.
|
Diversiteit versus synergie
Deze blauwdruk is begin dit jaar geïntroduceerd bij gebruikers in de financiële wereld. Volgens Unisys zijn de eerste reacties in deze verticale markt enthousiast. Grotere ondernemingen hebben steeds vaker op directieniveau een manager zitten die verantwoordelijk is voor de ict, al dan niet getooid met de Amerikaanse titel cio. Deze promotie van ict markeert de ontwikkeling dat automatisering onderdeel is geworden van het gehele bedrijfsplan. Het management bekijkt de ict-investeringen nu veel kritischer dan voorheen. Verandering van de ict-infrastructuur wordt tegenwoordig van bovenaf opgelegd. Freewheelen ergens in een grote organisatie is voorbij.
Volgens Peter van der Vlis, bij Unisys directeur Financial Services Europe North, veroorzaakt globalisering van bank- en verzekeringswezen de automatiseringsproblemen in de financiële wereld. Door de vele acquisities en samensmeltingen van de afgelopen jaren zijn grote conglomeraten ontstaan die per regio en soms zelfs per vestiging werken met andere systemen.
Deze diversiteit staat een van de hoofddoelstellingen van de bedrijven in de weg, namelijk profiteren van de veelgeroemde synergie. De verschillende vestigingen zitten vol met ict, maar vormen wel aparte silo’s met als resultaat een wirwar van systemen. De vraag is hoe je daar één werkend geheel van maakt zonder de vaak hoge investeringen die in het verleden gedaan zijn weg te gooien.
Realiteit
De visie dat er één geheel moet komen staat echter ver af van de realiteit. In plaats van synergie is de werkelijkheid dat er géén sprake is van een one stop shop; dat binnen één financiële instelling de bank gescheiden opereert van de verzekeringstak, en dat de effectenafdeling weer een geheel andere manier van werken kent. In één klap alles integreren is te duur. Vaak hebben bedrijven daar bovendien slechte ervaringen mee en is het risico eenvoudigweg te groot.
Daarom lopen financiële instellingen warm voor de geleidelijke aanpak, waarmee stap voor stap de wereldwijde infrastructuur wordt opgewaardeerd en de regionale silo’s één voor één verdwijnen. Dit klinkt eenvoudiger dan het is, omdat de systemen vaak meer dan in andere bedrijfstakken gebouwd zijn om zo lang mogelijk op dezelfde manier te blijven doordraaien, en niet om te veranderen.
Daarnaast speelt de menselijke factor een cruciale rol. Waar vijftien systemen veranderd moeten worden, gaat het tegelijkertijd om vijftien systeembeheerders die de wijzigingen moeten accepteren.
Het aanbod waarmee Unisys probeert in de directiekamer door te dringen is de blauwdruk, die de werktitel technology roadmap heeft gekregen. Het idee hierachter is de geleidelijke aanpak, waarbij het waarschijnlijk onhaalbare ideaal van de real time enterprise als doel aan de horizon blijft gloren. Bijkomend voordeel voor een adviseur is dat de opdracht een langere looptijd heeft dan de traditionele migratieprocessen. In het oude model bereidde een consultant een operatie volgens het big bang-model voor, en was hij na een paar maanden weer weg. De nieuwe generatie consultants is van plan zich met een aaneenschakeling van kleine, in hapklare brokken verdeelde projecten voor langere tijd in de directiekamer in te graven.
Bij de bedrijven die verder gaan dan alleen het in kaart brengen van hun infrastructuur wordt de software in componenten verdeeld, om zoveel mogelijk dubbel werk te vermijden. Iedere applicatie wordt één keer onder handen genomen, en is vervolgens overal te kopiëren. Dit betekent tevens dat bij veranderingen in de frontoffice het niet nodig is de middleware en de backoffice te veranderen.
Alles of niets
Een van de recentere systeemonderdelen is software voor webservices. Volgens Fred Dillman, vice president technology & architecture bij Unisys, zijn in de huidige praktijk banken vaak tevreden wanneer webservices op bestaande systemen draaien. De oude mainframes kunnen dan nog enkele jaren blijven staan. Bpl (business process language) dient als lingua franca om het proces wereldwijd transparant te houden. Daarnaast zijn er bedrijven die vooralsnog genoeg hebben aan het model, omdat op die manier hun infrastructuur al helder genoeg in kaart is gebracht.
Een hindernis is het veranderen van bedrijfskritische applicaties met behulp van standaarden. Vaak worden in dergelijke processen toch stukjes leveranciersgebonden software binnengehaald, waardoor de oplossing al niet meer standaard is. Daarnaast ontbreekt in de huidige webservices-standaard de beveiliging. Binnenkort moet de beveiligingsstandaard uitkomen. Als voorzitter van het financiële comité van de standaardencommissie is Unisys hier een van de drijvende krachten.
Op dit moment is het concern nog de initiator van deze blauwdrukmatige aanpak van migratieprojecten, waar leveranciers als Sun en IBM de middleware leveren. IBM heeft aangegeven nadrukkelijk geen applicaties meer te maken, dus ziet Unisys juist op het applicatievlak een rol voor zichzelf weggelegd. De officiële aankondiging van deze strategie is pas gepland in dit kwartaal, maar de discussie met gebruikers is ondertussen op gang gekomen. Overal blijkt dezelfde discussie te worden gevoerd, of het nu in Europa, de Verenigde Staten of China is.
Daar moet wel de kanttekening bij geplaatst worden dat er nog de nodige scepsis heerst. Ook bedrijven die enthousiast reageren op de blauwdruk willen eerst bewijzen zien dat het klopt. De afgelopen jaren zijn ze te vaak afgegaan op mooie theorieën, nu moet een kleinschalige proef eerst bewijzen leveren. De radicale alles-of-niets aanpak van erp-implementaties is definitief voorbij.
Marco van der Hoeven
