Benjamin Rosen is opgestapt als voorzitter van de Raad van Bestuur van Compaq. Daarmee verdwijnt een van de laatste onafhankelijke bestuursvoorzitters van een groot Amerikaans bedrijf. Hij wordt opgevolg door Michael Capellas, die bij het computerbedrijf al de posten van de ‘president’ en ‘chief executive officer’ bekleedt.
De 67-jarige Rosen, die naar eigen zeggen meer tijd wil besteden aan zijn filantropische activiteiten, was als investeerder zo’n achttien jaar geleden betrokken bij de oprichting van Compaq. Hij ijverde ervoor de posten van bestuursvoorzitter en chief executive officer niet in handen te laten vallen van één-en-dezelfde persoon. Zelf werd hij tot chairman benoemd. In de afgelopen jaren bleek dat Rosen achter de schermen de touwtjes in handen had.
Paleisrevolutie
Rosen schroomde niet keiharde maatregelen te nemen wanneer die nodig waren. Hij ontketende in oktober 1991 de eerste paleisrevolutie binnen Compaq. Mede-oprichter Rod Canion moest door zijn toedoen het veld ruimen, nadat de toenmalige PC-fabrikant voor het eerst zware verliezen had geleden. Onder het bewind van Canions opvolger Eckhard Pfeiffer groeide Compaq uit tot een van de grotere automatiseringsbedrijven van de wereld, met als hoogtepunt de inlijving van Digital in 1998. Daarna trad het verval in, wat voor Rosen aanleiding was de trotse Pfeiffer de laan uit te sturen en de kleurloze Michael Capellas de dagelijke leiding in handen te geven. Capellas is erin geslaagd de verlieslijdende PC-tak weer gezond te maken en lijkt Compaq weer helemaal op de rails te hebben gekregen. Rosen heeft kennelijk zoveel vertrouwen in de huidige ceo dat hij van zijn geloof is gevallen en Capellas tot zijn opvolger heeft benoemd. In een persoonlijke brief aan de werknemers van Compaq stelt hij dat Capellas de kans verdient om beide posities te bekleden, omdat het bedrijf het afgelopen jaar solide prestaties heeft geleverd. Ook heeft hij veel vertrouwen in de samenstelling van de huidige Raad van Bestuur. Volgens Rosen is een scheiding tussen chairman en ceo vandaag de dag niet per se meer nodig. In zijn ogen zijn de dagen dat een ceo zich alleen maar met vrienden omringde, voorbij en staat ook bij raden van bestuur het aandeelhoudersbelang voorop.