De techwereld is minstens zo modegevoelig als de fashion industry. De ene na de andere hype duikt op, wordt met miljarden uitgebouwd en met miljoenen gemarket. Soms wordt een hype een trend, en soms ook zelfs de norm. Zie maar wireless networking, breedbeeldschermen, multicore processors, high-definition schermresoluties, en andere ict-zaken die nu heel gewoon en zelfs onmisbaar zijn (geworden).
En soms flopt een hype, na ook investeringen van miljoenen of zelfs miljarden. Zoals 3D dus. Niet driedimensionaal als ín virtuele (game)werelden, wat door klassieke games als Wolfenstein en Doom naar de pc-massa (en ver daar voorbij) is gebracht. Dat 3D is geaccepteerd en haast alomtegenwoordig. Het 3D dat nu echt passé is, is het driedimensionale van videoweergave: van tv en films thuis, en van videogames. Zie maar Ninendo’s exit met zijn 3DS: de nieuwste gameconsole van de Japanse pionier is namelijk gewoon een 2D-uitvoering van het 3D-apparaat dat zonder 3D-bril toch een driedimensionale game-ervaring wist te bieden. 3D is dood. Wat vind jij?
Reacties
Geef mij maar holografische weergave (zonder fysieke hulpstukken).
Gewoon op mijn bureau voor me 3D weergave van alles wat ik maar zou wensen.
En dan met mijn handen en vingers kunnen beïnvloeden.
Uiteindelijke doel: holodeck van Star Trek.
Heeft 3D ooit geleefd dan?
Serieus. Het is een typisch voorbeeld, denk ik, waar de hype groter was dan het geboden effect. Letterlijk.
Deels omdat de techniek toch wel min-of-meer vereiste dat je "perfecte" ogen had. Talloze oogafwijkingen (w.o. kleurblindheid, kleurdoofheid, brildragende, om er maar een paar te noemen). Een redelijk aantal "gebruikers" kregen, al dan niet door mogelijke oogafwijkingen, last van hun ogen en soms zelfs hoofdpijn. De 3D materialen is beperkt gebleven tot sommige games (en consoles), DVD's & BluRays, maar vrij weinig andere content. En veel content (films bijvoorbeeld) was eigenlijk 2D content "omgezet" naar 3D. Terwijl je, althans zo denk ik er over, als je een 3D film wilt maken, je ook als film-maker en script-schrijver in 3D "vooruit" moet gaan denken. Uitzondering hierop zijn Avatar en Gravity, daarin is volgens velen wel "vooruit" nagedacht over (ook) 3D.
Kortom, als je als creator in de basis al niet denkt & script in 3D, zal het uiteindelijke effect wederom een 2D omzetting naar 3D zijn.
Desondanks is het de verwachting dat met VR de 3D ervaring in de toekomst wellicht weer wel nieuw leven gaat inblazen.
Vraag dus over een paar jaar hetzelfde over VR. :o)
"Zie maar Ninendo’s exit met zijn 3DS"
Wat dan ook een superslecht voorbeeld is waarbij 3D het beeld slechter maakt.
Een film kijken in 3D gaat prima en voegt wat toe als het goed gebeurt. En wat dacht je van VR. Dat is ook 3D beeld..
Ik heb vele 3D films in de bioscoop gezien, maar ik vind het op één uitzondering na geen toegevoegde waarde hebben. Avatar vond ik indrukwekkend. Die film klopte: beeld en geluid zijn een match, het 3D effect is niet van "kijk eens hoe extreem 3D dit is", maar het helpt je om je in te leven in die andere wereld.
Bij sommige 3D films irriteert het 3D beeld je niet, maar is het ook geen pluspunt ten opzichte van 2D. Bij de meeste 3D films irriteert het effect me, heb ik last van de bril, stelt het 3D effect niks voor, of is het 3D effect zwaar over dreven.
3 jaar geleden kon je geen tv kopen zonder 3D, nu zijn er al vele tv's te koop die geen 3D meer hebben. Ik zie dat als een pluspunt!
Mijn volgende wens op tv-gebied is dat tv's weer "dom" worden. Tegenwoordig moeten alle tv's "smart" zijn, alleen mag dat niks kosten. Ze stoppen er een processor in van een paar kwartjes, die eigenlijk niet eens in staat is om het menu soepel weer te geven. Zappen duurt een halve eeuw. Daarbij is de tv software bij aankoop al oud, en wordt deze nooit bijgewerkt, waardoor je een enorm veiligheidsrisico hebt.
@Frank
Doe gewoon je TV weg. Heb je meer tijd voor nuttige dingen.
3D was/is hype en nog lang niet geschikt voor het grote publiek.
Voor incidenteel gebruik voor bouw, zorg of wetenschap is het een mooie toevoeging.