Hoe vangt minister De Jonge aan met Omgevingswet?

3 februari 2022 10:03 | Discussie | Alfred Monterie | 4

Geen project op gebied van ruimtelijke ordening heeft zoveel impact als het Digitaal Stelsel Omgevingswet (DSO). Het startsein voor deze ongekend grote operatie lijkt ver weg. Dinsdag kwam het voor de vierde keer tot uitstel. Kiest minister Hugo de Jonge, onder wie de Omgevingswet valt, voor inwerkingtreding per 1 oktober, dan is de haalbaarheid twijfelachtig. Een keuze voor 1 januari, wat een vertraging van ruim drie jaar betekent, geeft de betrokkenen meer adem.

De Jonge dacht als 'corona-minister' de zwaarste twee jaar van zijn politieke leven achter de rug te hebben. Maar als projectminister van Volkshuisvesting staat hij voor de draconische taak de woningbouw aan te zwengelen. Zonder een goedlopende DSO gaat dat niet lukken. Hij heeft er dus belang bij de Omgevingswet vlot te trekken.

Om verdere fiasco's te voorkomen, is nodig dat de bewindsman niet te veel naar zijn ambtelijke top luistert die deze mammoettanker zo snel mogelijk te water wil laten. Maar deze wet ligt ook in de Eerste Kamer onder een vergrootglas, en daar is gepaste voorzichtigheid.

Binnenkort komt het Adviescollege ICT-toetsing met een rapportage over de factoren die van invloed zijn op de slaagkans van het project. Als dit oordeel negatief uitvalt, zijn de gevolgen niet te overzien. Mocht deze opvolger van het voormalige Bureau ICT-toetsing (BIT) geen mogelijkheden zien tot correctie van fundamentele ontwerpfouten, dan is Leiden in last. Doorgaan betekent dat de Omgevingswet tot in de lengte der dagen onwerkbaar blijft. Met alle consequenties voor de BV Nederland, het stikstofbeleid en de woningbouw. Anderzijds lijkt het DSO ‘too big to fail’. Stoppen is een weinig aantrekkelijke optie. Uitstel is de gemakkelijkste weg, maar hoelang nog?

Moet de stekker uit het project? Of kunnen we de DSO beter het voordeel van de twijfel geven en veel lapwerk verrichten? Ofwel, wat is uw advies aan De Jonge?