We schieten niets op met loonsverhogingen die leiden tot prijsstijgingen, die weer leiden tot loonsverhogingen, die weer leiden tot prijsstijgingen…, aldus Hans Bladergroen.
Zielig Wat zijn we met z’n allen in de Nederlandse it eigenlijk vreselijk zielig. En hoe typerend dat we ook weer (zoals altijd) achter de VS aanlopen. Daar was een enorme ophef over offshoring (zelfs een dwaze presidentskandidaat die zich er tegenaan bemoeit) maar nu hoor je niets meer, simpelweg omdat de it werkgelegenheid in de VS op dit moment groeit als kool. Bovendien heeft men daar eindelijk de consequenties van de afname van jongeren en de voortgaande vergrijzing door. Analisten die voorspellen dat er de komende vijf jaar in de VS 700.000 tot een miljoen vacatures voor it-specialisten zullen blijven worden steeds serieuzer genomen. En die presidentskandidaat? Die heeft het nu over ethanolsubsidies in plaats van offshoring. Laat de vakbond in Nederland zich afzijdig houden; dat is alleen maar slecht voor het scheppen van werkgelegenheid. De enige manier waarop we kunnen voorkomen dat zo goed als alle generalistische banen naar India, Roemenië of Hongarije verdwijnen, is door met z’n allen steeds meer toegevoegde waarde aan ons werk toe te voegen en te zorgen dat onze werkgevers kunnen groeien in plaats van krimpen. Die werkgevers hebben ons echt wel nodig maar vinden (meestal terecht) dat wij te weinig kunnen en teveel eisen. Wij kosten meer dan een Indiër (terecht) en zouden dus ook meer moeten kunnen. In plaats van ons te beklagen over het verdwijnen van heel gewone it-banen naar lage lonen landen, zouden we juist nu bezig moeten zijn om zelf meer waard en dus minder vervangbaar te worden. Die wens kom ik onder collega’s helemaal niet tegen en dat is juist de reden dat onze banen verdwijnen. Teun van Essem |
In het verleden ooit bij CMG-IT werkzaam geweest, had de werknemer die niet de intentie had door te groeien naar de functie van manager geen ambitie, ook al vervulde hij zijn taak met de ambitie volgens de definitie in de dikke Van Dale. Die wens van CMG had weinig te maken met de ambitie van het individu, maar meer met de strategie van het bedrijf om voor hogere functies meer te kunnen incasseren.
In de ambitie zoals de technisch specialist die zag, werd toentertijd nauwelijks geïnvesteerd. Voor mij reden om het bedrijf te verlaten; een toekomst volgens mijn ambitie leek niet haalbaar. Niet iedereen is per saldo manager en niet zelden eindigen de meeste mensen bij zo’n carrièrestap op de verkeerde plaats. Van de (toen al) forse tarieven hebben we als dienstverleners overigens allemaal geprofiteerd en het resultaat is bekend. Een beetje flauw van Cees Derksen om de Nederlandse ict’er de zwarte piet toe te spelen als excuus om (primair vanwege de kosten) naar Azië en Rusland uit te wijken. CMG zou de hand in eigen boezem moeten steken.
Bovendien kun je na al die vette jaren, waarin managers goud verdienden, van de jongelui die toen hun studie begonnen niet anders verwachten; manager zijn was ‘in’: grof geld, laptop, dikke lease-auto; het kon niet op. Het is ze niet anders geleerd.
Interen
Hoewel de situatie bij Shell wat anders zal zijn, heb ik ook wat bedenkingen bij de opmerking van Jo Glezer. “Je gaat harder werken als je minder hebt”. Ik zat ooit korte tijd in een or; de besprekingen gingen naast de belangen voor het bedrijf tevens vaak over betere faciliteiten voor het personeel, loonsverhoging, onkostenvergoedingen en leaseauto’s.
Indien Shell onder een cao valt zullen naast de (c)or ook de vakbonden aan die uitstekende faciliteiten bijgedragen hebben. Heel mooi, maar in Azië en Rusland nemen ze met minder genoegen. Nog wel. Het wordt tijd dat ook de vakbonden dat eens gaan inzien, want we schieten niets op met loonsverhogingen die leiden tot prijsstijgingen, die weer leiden tot loonsverhogingen, die weer leiden tot prijsstijgingen… Naast Shell zijn ook andere bedrijven al bezig richting India, Rusland en China te kijken. Daar zien ze het wel zitten. Jammer voor de groep Nederlandse ict’ers die daar nu de dupe van wordt en ook op de bank kan gaan zitten, , ongeacht goede mentaliteit of specialisme; ze moeten interen op wat ze al die jaren (meer) verdiend hebben. Jo Glezer lijkt met zo’n uitspraak goed te zitten. Toch fijn zo’n cao.< BR>
H. Bladergroen, Amersfoort