De omstreden BSA-actie waarbij aangevers van illegale software een beloning kunnen krijgen, slaat niet aan bij de beoogde doelgroep: systeembeheerders en ander IT-personeel. Net als branche-, werkgevers- en werknemersverenigingen staan zij afwijzend tegenover de actie.
De reacties variëren van ‘Ik zou het nooit doen’ en ‘geen chique actie’ tot ‘oostblokpraktijken.’ Wel is duidelijk dat de BSA een duister imago heeft opgebouwd, want slechts enkele systeembeheerders willen met name genoemd worden. Door de agressieve uitstraling van de BSA zit de angst er goed in. "Ik hoef die gasten van de BSA niet over de vloer", aldus een anonieme systeembeheerder.
Marc Dupuis, bij de Universiteit Leiden verantwoordelijk voor automatisering van de Letterenfaculteit, wil zijn mening wel kwijt: "We doen er alles aan om het gebruik van illegale software uit te bannen. Ik wil niet uitsluiten dat er illegale software wordt gebruikt, maar als we daar achter komen gaan we naar de verantwoordelijken." Hij ziet daarom geen rol weggelegd voor de kliklijn van BSA: "Als kind leerde je al dat je niet mocht klikken."
Jan van Bon, adviseur en trainer IT-beheer, spreekt van een fossiele actie. "Ik denk dat onder invloed van het Internet in een steeds groter deel van de infrastructuur het verschijnsel sharing een grote rol gaat spelen. Kijk maar naar het succes van Linux. Dit is een soort dinosaurussen-actie van de oude economie, een oprisping om de boel in stand te houden. Van mij mogen ze, maar het zet geen zoden aan de dijk."
Frustratie
De BSA claimt dat de systeembeheerders die bij de kliklijn aangifte doen, gedreven worden door frustratie. Zij zouden tijdens hun werk aanlopen tegen problemen met illegaal gebruikte software, waar ze geen ondersteuning voor krijgen.
Illegale software stelt beheerders inderdaad geregeld voor problemen. De heersende opinie is echter dat je daar niet de BSA voor belt, maar dit bespreekt met het management. Een consultant: "De frustratie kennen we zeker. Maar een systeembeheerder kan er zelf veel aan doen. Het hangt ervan af hoe je je netwerk automatiseert. Wij maken bijvoorbeeld gebruik van floppy disk-controles, en scannen het netwerk op exe-bestanden. Desnoods verwijderen we de illegale software zelf."
Notebooks vormen het zwakke punt in het licentiebeleid. Een systeembeheerder bij uitgever Weekbladpers: "Gebruikers installeren zelf software op notebooks, dat hou je niet in de hand. Ik sta niet in voor dat grijze gebied." Maar ook deze problemen worden intern opgelost.
BSA claimt dat in Nederland 45 procent van de software illegaal wordt gebruikt. Maar van gestructureerd gebruik van illegale kopieën met toestemming van de directie, lijkt geen sprake. Systeembeheerders werken niet massaal mee aan het verspreiden van illegale software, en problemen met illegale programma’s lossen ze op zonder tussenkomst van softwarepolitie BSA.
