Zijn glibberige robotvingers de oplossing?

Een van de grootste uitdagingen met robothanden is het vastpakken en loslaten van delicate materialen

18 juli 2019 07:49 | Technologie | Krijn Soeteman

Een van de grootste uitdagingen met robothanden is het vastpakken en loslaten van delicate materialen. Als het een goed lukt, kan het ander weer lastig zijn. Daar hebben onderzoekers van de Japanse Kanazawa University een oplossing voor bedacht: voorzie de ‘vingers’ van een glibberige ondergrond als het nodig is.

Lang konden robots geen vreemde vormen oppakken die ook nog voorzichtig behandeld moesten worden. Dat probleem is inmiddels minder problematisch geworden door steeds betere sensoren en andere omliggende systemen. Iets oppakken met een lastige textuur, zoals tofoe, en het vervolgens loslaten, dat is nog heel andere koek. Om dat op te lossen, bedachten de Japanse onderzoekers een systeem waarbij een smeermiddel op het juiste moment moet helpen vreemde, zachte texturen toch los te kunnen laten door, in dit geval, een smeermiddel van ethanol over een rubber film te laten lopen.

Olie-injectie

Lees ook

Vervormbare objecten oppakken is geen probleem, maar het loslaten kan lastig worden omdat het object in kwestie niet meer los wil komen van het ‘vinger’oppervlak. In essentie blijft het gewoon plakken.

Om dat te omzeilen, bedachten de onderzoekers een systeem waarbij de zachte vingertoppen van de robot vol konden vloeien met een op ethanol gebaseerde vloeistof, namelijk kettingzaagolie. De olie werd met een klein slangetje over het oppervlak verdeeld. Het systeem voldeed in eerste instantie met simpele keukengereedschappen, zowel in natte als droge condities.

Daarna werd getest met een papieren doos die ingepakt werd met andere papieren doosjes. Hiertoe bewoog de robotarm eerst over de papieren doos met de kleinere doos om die vervolgens op de juiste plek te laten vallen door het injecteren van de olie.

Smart materiaal

De experimenten toonden aan dat het oppakken van een object met zachte ‘vinger’toppen die met vloeistof aangepast kunnen worden, op die wijze goed gecontroleerd kan worden. De onderzoekers denken dat het systeem in eerste instantie interessant kan zijn in situaties waarbij de ruimte krap is, waardoor bepaalde objecten makkelijker losgelaten kunnen worden.

Uiteindelijk valt natuurlijk ook te denken aan een ‘smart’ materiaal dat zelf zijn textuur kan veranderen, waardoor een olieachtige substantie of iets anders, niet meer nodig is. De kans dat je hier binnenkort de tofoe mee uit een bakje haalt, lijkt echter nog klein.