Wat Wie is de Mol en troubleshooting gemeen hebben

Het populaire televisieprogramma Wie is de Mol? en troubleshooting. Het zijn twee onderwerpen die in eerste instantie niets met elkaar te maken lijken te hebben. Maar niets is minder waar. Ze hebben één belangrijke overeenkomst, namelijk het gevaar voor tunnelvisie.

Tijdens Wie is de Mol moeten tien kandidaten samenwerken om geld te verdienen voor de pot, terwijl één van hen (de mol) probeert het spel te saboteren. In ieder seizoen is altijd wel één kandidaat die leidt aan het tunnelvisie-syndroom. Hij of zij staart zich volledig blind op eigen aannames en staat niet meer open voor aanwijzingen die niet passen bij de eigen overtuiging. Dit syndroom zie ik ook vaak optreden binnen it-afdelingen, en dan met name in het application performance management-vakgebied.

Slecht presterende it

Bijna iedere organisatie heeft wel eens te maken met slecht presterende it. Of een applicatie nu langzaam is of zelfs helemaal niet beschikbaar - de gevolgen zijn behoorlijk omvangrijk. In het geval van slechte performance ligt de druk om het probleem snel op te lossen dan ook hoog. Veel it-omgevingen zijn echter door de jaren heen behoorlijk complex geworden. We hebben niet alleen meer applicaties, ze zijn ook nog eens vaker met elkaar verbonden in een keten en bevinden zich op verschillende locaties - lokaal of in de cloud - of zijn in beheer bij een externe leverancier. Er bestaan diverse afhankelijkheden tussen de onderdelen binnen een keten. Maar wat veroorzaakt dan precies de verstoring? Het antwoord op deze vraag is lastig te achterhalen en juist hier ligt tunnelvisie op de loer. 

In de praktijk zie ik dat bedrijven in het geval van een verstoring op zoek gaan naar het probleem door:
-       het uitproberen van oplossingen voor bekende technische problemen;
-       diverse techneuten binnen hun eigen domein te laten zoeken naar mogelijke oorzaken van de verstoring.

Hoewel uit beide manieren goede oplossingen kunnen komen, schuilt er echter ook een groot gevaar. De verschillende onderdelen in de keten worden namelijk afzonderlijk bekeken, maar er wordt buiten beschouwing gelaten hoe applicaties werken in de keten en welke afhankelijkheden zij hebben. Daardoor blijft het onduidelijk hoe deze losse onderdelen als gezamenlijke keten presteren. Het kan best zijn dat gebruikers klagen over de snelheid van softwarepakket A, terwijl de daadwerkelijke verstoring wordt veroorzaakt door de koppeling met applicatie B, de internetverbinding of de onderliggende infrastructuur.

Als er niet op een holistische wijze gekeken wordt naar de applicatieketen, is er het gevaar dat men zich blindstaart op bijzaken. Kortom: tunnelvisie, met als gevolg dat de échte mol buiten zicht blijft.

Ontmaskeren

Bedrijven die hun performanceproblemen wel effectief willen aanpakken en niet willen experimenteren met lapmiddelen en workarounds, doen er goed aan om hun it-omgeving op een holistische manier te bekijken. Daarbij komt dat een probleem vaak meerdere goede oplossingen heeft. Het is dan de kunst om te bepalen welke het meeste rendement oplevert. Om dat goed te kunnen doen heb je generalisten nodig die de volledige keten end-to-end analyseren en zich baseren op betrouwbare metingen. Alleen op die manier ontmasker je de echte mol en voorkom je tunnelvisie.