Verliefd op informatie

In feite zijn we allemaal op een of andere manier met informatie bezig. Wij verdienen ons brood met het ontwerpen en creëren van informatieverwerkende fabrieken en de onderdelen daarvoor. Wat olie is voor een raffinaderij, is informatie voor ons. Als de organisaties waar wij voor werken er geen behoefte aan zouden hebben om informatie (in welke vorm dan ook) op te slaan en te verwerken, dan zouden de meesten van ons op zoek moeten naar ander werk.
Maar zien we dan ook dat informatie een centrale rol speelt bij ons allemaal? Zien we dat wij allemaal een enorme interesse hebben in de informatie zelf? Houden wij als het ware van informatie? Zijn we altijd op zoek naar het verbeteren van die informatie? Het antwoord op al deze vragen is Nee. Waar wij wel in geïnteresseerd zijn, is in het ontwerpen en bouwen van de applicaties (de fabrieksonderdelen), maar de informatie zelf daar lopen we niet zo warm voor. Eigenlijk is dit een hoogst merkwaardige zaak.
Hoe vaak ontvangt u post met fouten in de adresgegevens? Mij overkomt dat zeer regelmatig. Het is bijvoorbeeld grappig om te zien hoe organisaties creatief met onze bedrijfsnaam om kunnen gaan. De correcte spelling is R20/Consultancy. De een maakt er echter R/20 Consultancy van, de ander RZO/Consultancy en de derde verbasterd het tot Air20 Consulenten. Een simpele controle bij de Kamer van Koophandel, en men weet dat die bedrijfsnaam niet op dat bepaalde adres bestaat.
Nog steeds worden er nieuwe applicaties geschreven om gegevens in te voeren. Vaak zijn dit namen van bedrijven en personen en adresgegevens. Er zijn allerlei softwareproducten beschikbaar die aan deze applicaties gekoppeld kunnen worden, om te zorgen dat de gegevens correct ingevoerd worden. Denk hierbij aan de producten van Human Inference en Trillium. Bij de meeste organisaties wordt deze software echter niet ingezet. Wel praten we dan lang over integriteit, stabiliteit en performance, maar de discussie over de kwaliteit van gegevens ontbreekt vaak geheel.
Urenlang kunnen we discussiëren over het verschil tussen data, gegevens en informatie. Dit is zeker geen onbelangrijke discussie, maar ook hier komt kwaliteit niet vaak ter sprake.
Veel organisaties kennen de functies gegevensbeheerder en databasebeheerder. Eerstgenoemde is verantwoordelijk voor de metagegevens. Hij houdt zich bezig met vragen als: wat is de definitie van een bepaald gegevenselement en wat is het correcte datatype? De tweede bemoeit zich met het welzijn van de databases. Heeft de database wel de gewenste beschikbaarheid en is de performance acceptabel? Maar als je dan vraagt wie er verantwoordelijk is voor de gegevens zelf, blijft het stil.
Weinig it'ers kom je tegen die van nature een passie voor de informatie zelf hebben. It'ers die bij alles wat ze ontwerpen en bouwen denken aan de informatie en haar kwaliteit zijn schaars. In menig organisatie is er zelfs geen eigenaar van de informatie aangewezen. Als niemand verantwoordelijk is voor de gegevens, dan is te voorspellen dat het slecht gesteld is met de kwaliteit van gegevens.
Toen ik informatica studeerde, jaren geleden, was informatie zelf ook geen vak. Er werd kort gesproken over de integriteit van gegevens, maar niet over de kwaliteit van gegevens. Hopelijk is dat nu veranderd. Zo niet, dan stel ik voor dat we zo snel mogelijk bij elke it-opleiding enkele uren per week besteden aan het onderwerp: de kwaliteit van gegevens. En dat we de aanstormende it'ers liefde voor informatie bijbrengen.
Hoe we het ook wenden of keren, wij bouwen informatieverwerkende fabrieken. Alles draait om informatie. Zonder informatie geen fabriek, zonder fabriek geen werk. Het wordt echt tijd dat we meer interesse krijgen in de materie waar het allemaal om draait: de informatie zelf.

 
Rick F. van der Lans is onafhankelijk adviseur, een internationaal bekend spreker en auteur van diverse boeken, tevens gespecialiseerd in softwareontwikkeling, datawarehousing en internet.