Toen ik gisteren hoorde dat we overdag 100 kilometer per uur mogen rijden, dacht ik, yes we kunnen eindelijk overdag een beetje doorrijden! Meestal tik ik de 70 nog niet eens aan. Helemaal met al die vrachtwagens die elkaar met 81 kilometer per uur aan het inhalen zijn. Wat heel lastig is met een begrenzer en ineens tegenwind. Maar blijkbaar is het heel belangrijk om de collega-vrachtwagen in te halen en daar dan weer precies voor te gaan rijden. Waarschijnlijk wil de chauffeur eerder bij de benzinepomp zijn omdat er maar een beperkt aantal gehaktballen zijn.
Maar ja, wat doe ik ook op de weg? Ik had gewoon thuis moeten zitten achter mijn laptop waar ik echt alles tot mijn beschikking heb. Er is geen enkele reden om nog naar je werk te rijden. Ja, mijn collega’s natuurlijk. Dat is ook vaak het argument: het is wel prettig als je elkaar face-to-face ziet. Het is geen internetdating! Je bent met je werk bezig.
9 tot 5-mentaliteit
Zorgrobots vinden we heel normaal, maar voor een overleg moeten we fysiek bij elkaar in een ruimte zitten. Bedrijven houden niet van een 9 tot 5-mentaliteit, maar willen wel graag dat je met die geen 9 tot 5-mentaliteit om 9 uur begint en om 5 uur het pand weer verlaat.
’s Ochtends voor 6.00 uur en avonds na 19.00 uur mogen we straks nog gewoon 130 rijden. Dat worden wel hele lange dagen voor de VVD’ers die een beetje willen doorrijden. Overigens, denk ik, dat je voorlopig nog wel 130 kunt blijven rijden, want wie gaat het controleren dan? Die veel te weinig politieagenten?
Minder vliegen
Toch gaan we het ooit nog wel eens leren. We moeten wel, anders moeten we minder gaan vliegen. En dat blijkt, om een nog niet verklaarbare reden, helemaal een onmogelijke opgave te zijn.
Als het zo doorgaat met de milieu maatregelen gebruiken we binnenkort weer paard en wagen. Of je moet je laptop in een zadeltas kwijt kunnen en heb je alleen nog een paard nodig. En dan wel met en opvangmechanisme voor de uitwerpselen natuurlijk.