De snackbar waar ik altijd mijn patat haal vraagt altijd de naam van de klant, zodat als de bestelling klaar is ze die naam om kunnen roepen. Toen ik daar net kwam vond ik het leuk om gewoon elke keer een andere naam te zeggen. Inmiddels hoef ik mijn naam niet meer te noemen, want ze roepen gewoon om dat de bestelling voor die rare man klaar is. Ik vroeg laatst aan hen of ze in verband met de AVG mijn naam überhaupt wel mogen vragen. Nu vinden ze me nog raarder.
Van de week kwam in het nieuws dat steeds meer midden- en kleinbedrijven moeite met de AVG hebben. Ze worden knettergek van alle nieuwe regeltjes waar ze zich aan moeten houden. De mkb’ers klagen terecht, want zijn zij de grote schenders van privacy? Lekken zij alle data? Sturen zij mij al die spam? En als klap op de vuurpijl komt er weer een nieuwe aanvulling op de AVG: de ePrivacy-verordening. De adviesbureautjes staan alweer te juichen om alle ondernemingen te ondersteunen om hen ePrivacy-proof te maken.
Gebakken peren
En er gaan nog meer regels bijkomen, want het houdt niet op (niet vanzelf). Na de nieuwe verordening zal er weer een nieuwe komen en daarna weer een nieuwe net zo lang tot we onze muisarm hebben vervangen door een ‘toestemming’-arm. We hebben met alle digitale communicatie zoveel nieuwe mogelijkheden gekregen, maar zijn vergeten dat er ook heel veel nadelen aan zitten en nu zitten we met de gebakken peren.
Internet formatteren
Eigenlijk zouden we helemaal opnieuw moeten beginnen. Gewoon het hele internet wissen en opnieuw formatteren. De Russen weten vast wel hoe dat moet. En dan starten we met een schoon internet en voor we er iets opzetten vragen we eerst iedereen om toestemming of we het er wel op mogen zetten. Ik weet het, ik ben een rare man.
Uw reactie
LET OP: U bent niet ingelogd. U kunt als gast reageren maar dan wordt uw reactie pas zichtbaar na goedkeuring door de redactie. Om uw reactie direct geplaatst te krijgen moet u eerst rechtsboven inloggen of u registreren