Het WK voetbal in Qatar is begonnen en dit is niet zonder enige commotie gegaan. Qatar is een land in een zandbak en een zandbak is niet echt geschikt voor voetbal. Daarnaast zijn, zodra er ergens een sporttoernooi wordt georganiseerd, de mensenrechten een probleem. We drijven handel met alle landen in de wereld, en dat is inclusief Rusland en China, maar zodra er een sporttoernooi wordt georganiseerd dan vinden we daar iets van.
Het wordt de sporters verweten dat ze niet in actie komen door met name door de pers. Die vervolgens wel afreist en ook massaal verslag doet van het WK. Dat is blijkbaar geen probleem. Terwijl je zo’n land natuurlijk het hardste straft door wel te gaan sporten maar er geen journalisten naar toe te sturen en het niet uit te zenden.
Afgekeken van Google
En natuurlijk Qatar gaat nogal flexibel om met mensenrechten. Laat daar geen misverstand over bestaan. Supporters werden door de Autoriteit Persoonsgegevens ook gewaarschuwd om twee telefoons mee te nemen. Het is namelijk verplicht een aantal apps te downloaden waarmee je overal in de gaten kunt worden gehouden door de overheid van Qatar. Dat trucje heeft Qatar afgekeken van Google.
Zelfs in de wedstrijdbal zit een chip. Nu is dat natuurlijk dan wel weer handig. Want laten we niet vergeten dat het volgen van iets of iemand ook veel oplevert. Taghi had nog steeds vorstelijk in een zandbak geleefd als zijn telefoongegevens niet waren getraceerd. Dus het volgen van iemand heeft ook voordelen.
Privacy en geweten
Wij verplichten onze kinderen ook een app te downloaden zodat we kunnen zien waar ze uithangen. Of ja, verplichten? Je hoeft de app niet te downloaden, maar dan ben je op vrijdagavond gewoon om kwart over tien thuis. Ze hebben de app inmiddels gedownload. Ik verdenk ze er overigens wel van dat ze nu twee telefoons hebben.
Privacy en geweten hebben voor- en nadelen. Je kunt namelijk ook niet kijken naar het WK of geen apps downloaden. En als je dat wel doet, dan moet je misschien een iets minder grote mond hebben de volgende keer.
Jacob hoort als een goed afgericht hondje het belletje maar weet hij ook waar de klepel hangt? Zo is voetbal een spelletje dat voornamelijk om mannen draait dus de zandbak in Qatar lijkt me een prima locatie. Natuurlijk behandelen wij onze arbeidsmigranten beter maar hoeveel beter blijft onduidelijk als ik kijk naar malafide praktijken van bepaalde uitzendbureaus. Uitbuiting is zoals Günter Wallraff liet zien van alle tijden want goedkope arbeid als vlottende activa is goed voor de winst. En kijkend naar de koopman en de dominee heeft de KNVB een dikke vinger in de volgsystemen want voetbal is geen oorlog maar handel.
De handel in persoonsgegevens is lucratief als het om de marketingactiviteiten gaat. Johan Cruijff heeft nooit een zak geld zien voetballen maar ik heb nog nooit een zak met geld iets onbaatzuchtigs zien doen. Hoe zit het eigenlijk met de uitbuiting van al die vrijwilligers in het amateurvoetbal?