Natuurlijk schrijf ik ook weleens onzin. Het valt niet mee om elke week iets nieuw te bedenken. Maar het erge is dat deze onzin soms ook nog blijkt te kloppen…
Ik schreef een poosje terug een column waarin ik een chatbot de huid vol schold. Ik schreef dit uiteraard als grapje, maar er blijken dus heel veel mensen te zijn die dit ook echt doen. Ik moest daarom ook erg lachen toen ik het artikel op deze site las waarin een onderzoek stond dat Nederlanders daar ook nog eens koploper in zijn in Europa. We zijn nog erger dan de Italianen.
Mind your step!
Wat zijn dit voor mensen? Denken deze mensen ook dat er op Schiphol iemand in het plafond zit die constant door de microfoon roept: ‘Mind your step!’? En waarom zou je gaan schelden als je het goede antwoord niet krijgt? Op straat doe je dat toch ook niet? ‘Oh, dus u kunt mij, als ik dat netjes aan u vraag, niet vertellen waar het centraal station is? Nou, loop dan maar door. Tyfustrut met je lelijke jurk!’
Online schelden gaat makkelijker. Je ziet niet wie je tegenover je hebt. En in dit geval is dat dus een pratende robot. Een robot die heeft geleerd om te reageren op onze voorspelbare vragen. We denken allemaal een originele vraag te hebben, maar eigenlijk spelen we met z’n allen hetzelfde toneelstukje.
Chatbot controleren
Eigenlijk zouden we boos moeten worden als we wel een goed antwoord krijgen van de chatbot. Want dan ben je dus net zo voorspelbaar als al die andere mensen die die vraag al hebben gesteld. Dus als ik een goed antwoord krijg op mijn vraag van de chatbot dan antwoord ik ook altijd met: ‘Ja dit wist ik zelf ook wel hoor. Ik wou alleen even controleren of u dit ook wist. Tyfustrut!’
We schelden niet omdat we niet een juist antwoord krijgen, we schelden omdat we in een cirkel eindigen en geen verdere hulp kunnen krijgen omdat zo een bot vaak de enige manier is om ‘klanten service’ te krijgen voor producten waar we wel voor betaald hebben.