Als je de recente mediaberichten leest zou je niet zeggen dat we de afgelopen jaren tientallen miljoenen in de elektronische overheid hebben gepompt. Egem-i en alle routeboekjes ten spijt. Het zaad dat door diverse ICTU-programmabureaus en een leger van adviseurs is verspreid, lijkt maar niet te willen ontkiemen. We vallen in kwaliteit terug.
Wat dacht je van het bericht dat de Nationale Ombudsman de beveiliging van DigiD bekritiseert? Volgens de Ombudsman doet de overheid namelijk te weinig voor burgers die vermoeden dat hun DigiD misbruikt wordt. 'Uit de klachten die wij binnenkrijgen blijkt dat het een zeer zwak beschermd systeem is', zegt Alex Brenninkmeijer in het AD. 'Voor mensen die verstand hebben van internetcriminaliteit is het blijkbaar eenvoudig om fraude te plegen. Als de overheid een bank was, zou die nu failliet zijn.' Het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties besluit binnenkort of DigiD wordt vervangen door een authenticatiemiddel met een hoger beveiligingsniveau. In 2006 heeft het Genootschap van Informatiebeveiligers (GvIB) al kritiek geuit op het huidige, lage beveiligingsniveau van DigiD.
Dezelfde Ombudsman is zo slecht te spreken over de elektronische overheid dat hij vorige week er zelfs een rapport over uitbracht. Hij roept in zijn rapport 'Digitaal verkeer tussen overheid en burger'. overheden op om hun digitale verkeer kritisch tegen het licht te houden en meer duidelijkheid en zekerheid te bieden. Dit lukt overheden in ieder geval niet. Zij willen tegenwoordig dat burgers de communicatie vooral via e-mail voeren. Het is echter hoogst onzeker of een e-mailbericht door diezelfde overheid erkend wordt als bericht. De disclaimer ‘aan dit bericht kunt u geen rechten ontlenen' is de dood in de pot. Ook zijn er geen duidelijke richtlijnen wanneer een e-mailbericht beantwoord wordt. Daarom is de betekenis van een e-mailbericht van de overheid onduidelijk en schiet het als communicatiemiddel te kort.
Ook de gemeente Den Helder kan in ieder geval geen zekerheid bieden, want deze gemeente werd geconfronteerd met een lek in de beveiliging van de gemeentelijke website. Hierdoor kon iedereen bij gegevens van burgers. Gelukkig werden ze op tijd getipt.
Ik word er 'n beetje droevig van. De mondiale digitale snelweg staat voor niks, maar op microniveau kunnen we het na 15 jaar en miljoenen euro's belastinggeld verder nog steeds niet goed regelen.
Die hackers die laatst 2 maanden voorwaardelijk kregen, kunnen ze die niet een baan aanbieden? In plaats dat ze het uit verveling doen kunnen ze zich nuttig maken voor de maatschappij en er een fijne boterham mee verdienen. En voordat moraalridders nu gaan roepen dat dit zou betekenen dat misdaad loont: als ze zo goed zijn, moeten ze ook de kans krijgen er iets goeds mee te doen. It’s never too late for a second change.
Het gebrek aan visie en kennis bij de (lokale) overheden maar ook waar men uiteindelijk op uit wil komen (en waarom) heeft zijn weerslag in de de digitale omgevingen van de overheden. Normaal gesproken ben ik niet voor de spreekwoordelijke eenheidsworst, maar het is mij bijvoorbeeld volledig onduidelijk waarom elke gemeente een eigen site moet hebben (qua layout etc.) die dan maar al te vaak niet deugen en/of achterlopen. Het instellen van een onderzoek naar de best gedigitaliseerde gemeente (Den Haag nummer 1 in 2009 en 2010) vindt ik een farce, belachelijk dat dit blijkbaar nodig is.
Gebrek aan kennis en visie maar ook controle (testers) bij het laatste stukje sofware (BVH: kosten enkele honderden miljoenen) voor de politie was dan ook tekenend. Nu dan het laatste debacle…. De digid, het zal wel dezelfde kant opgaan als de chipkaart, een eindeloos gehakketak en de burgers zijn de l*l. Vervolgens wordt de schuld min of meer afgeschoven op de producent/ontwikkelaar en we gaan gewoon weer verder op de oude voet. Kortom, het zou mooi zijn als de overheid een beleid opstelt dat de wisseling van de wacht door verkiezingen overstijgt, één lijn met oog voor de toekomst en niet elke vier jaar weer een ander die er zonodig zijn of haar stempel op wilt drukken.
Digitale bouwfraude, vriendjes politiek en ontbreken van enig inzicht door betrokkenen is hier ook deel aan.
Onderzoekende ict-journalistiek zou hier een vette kluif aan moeten hebben, maar die is veelal bezig om haar ‘sponsoren’ blij te houden.
Voor menige kiezer kan ook dit nog wel op de hoop en is al murw van de Nederlandse politiek die elkaar de handen boven de hoofden houden terwijl die zich maar afvraagt waarom de kloof met de burgers blijft groeien.