Vroeger kon men niks. Zeker op medisch gebied was het behelpen. Als je een paar honderd jaar geleden bronchitis had, dan kwam de dokter langs en dan zei hij: ‘u heeft bronchitis’. En dan vroeg jij je af wat de dokter daaraan kan doen, maar dan kreeg je het antwoord: ‘helemaal niks’. De Indianen hadden tenminste nog een medicijnman die ging dansen. Vervolgens ging het dan regenen. Dus dan had je bronchitis en dan regende het ook nog eens. Daar ging de bronchitis ook niet echt van over.
Niet te helpen
Nu kunnen we gelukkig veel meer. Dit kost dus ook steeds meer. En om deze kosten te drukken moet het allemaal efficiënter. Ai zou hier dus een uitkomst voor zijn volgens Diederik Gommers. Alleen brengt de combinatie efficiëntie en ziekenzorg niet echt warme gevoelens bij mij naar boven.
Ik zie al beelden voor me dat je door de ambulancebroeders binnen wordt gebracht en dat dan de verplegers aan ChatGPT gaan vragen of ze patiënt Spoelstra nog wel moeten gaan helpen. En dat ChatGPT dan vervolgens antwoord: ‘ik zou er niet aan beginnen. Veel te duur. Daarbij heeft meneer Spoelstra nog setje goede longen en een paar ongebruikte hersenen die we ook prima voor patiënt Dijkstra op zaal 3B kunnen gebruiken.’
Somber doen
Maar laten we niet somber doen. Er is hoop. Diederik Gommers heeft het gezegd.
Reacties
Natuurlijk ook de inefficiëntie is het probleem, maar met name een tekort aan mensen.
Dus helaas Jacob, deze gaat niet op. Je mag blij zijn als er nog een ambulancebroeder bestaat of iemand in het ziekenhuis überhaupt nog de deur openhoudt.
@attilavigh Over inefficientie. Er zijn hele administratieve systemen opgetuigd voor de zorgemedewekers waarin ze alles wat het werk betreft administreren. Gevoed door wantrouwen en de wil het zo goedkoop mogelijk te doen. Door het afschaffen van alle administratie is veel winst te halen en wordt het vak misschien aantrekkelijker. Dat geldt voor veel beroepen, mensen zijn niet meer autonoom in het uitoefenen van het beroep maar slaven van de systemen en de administratie.
Wat Spoelstra schrijft is niet gek, ik hoorde kort terug op de radio een itiem over een IC afdeling die alle langsgekomen gevallen in een AI achtig systeem had ingevoerd. Dat je bij wijze kan vragen voor iedere patient: Hey Google, stekker eruit of stekker erin? Dat is wat gechargeerd want de IC medewerkers gaven aan dat ze er zelf ook aan te pas komen.
Dacht na deze reportage wel, wat gaat de AI betekenen voor zaken als kennis en ervaring.
De mens is een van de ingewikkeldste 'dingen' waar een ander mens mee te maken heeft. Zeker als de andere mens moet ingrijpen.
Heel veel van wat de mens toont zijn symptomen van iets. Vaak is het een symptoom van redelijke gezondheid (af en toe een hoestje of niezen, eventjes hoofdpijn ... ach dat gaat vanzelf weer over), maar er is een enorm groot en grijs gebied dat net eventjes naast dat gebiedje van 'redelijke gezondheid' ligt, en dat heet "hmmm, moet ik me zorgen maken?". En daarmee overlappend ligt een misschien nog groter zwart gebied dat "oei, daar moet aan worden gewerkt...dat is ziek en zorgelijk" met daarachter iets dat "niets meer aan te doen" heet.
De overgang van het ene naar het andere gebied kan zowel langzaam als snel gebeuren, wat door symptomen wordt geïnitieerd, en na de overgang komen er weer symptoompjes bij (en soms verdwijnen weer andere).
En het is als arts vrijwel onmogelijk om alle symptomen (huidige en die uit her verleden) met elkaar te combineren en alle mogelijke ziekten en kwalen te selecteren om daarna deze te filteren op waarschijnlijkheid door middel van een zo kort mogelijke lijst van vragen.
Een systeem dat op d'een of d'andere manier dit alles eenvoudiger kan maken (zoeken op basis van kenmerken) is een geautomatiseerd systeem. Even heel simplistisch: vroeger was er een bekend vervolg op "hallo wereld!" en dat was een uitvraag programma dat begon met een Linneus-achtige vraag: "dier, plant of mineraal" en dan door middel van een beperkte lijst van kenmerken (die verder kon groeien) werd er een beslisboom opgezet en kwam er uiteindelijk of een antwoord ("is het een walvis?") of een tweetal vragen ("wat is het dan wel?", "wat is het onderscheidend verschil met een vorige uitkomst?".
De AI die hier bedoeld wordt is feitelijk een geavanceerde versie van hiervoor beschreven, ten eerste heel erg medisch specialistisch en (en dat mogen we aannemen) voorzien van de juiste informatie. De arts blijft nodig omdat deze kan besluiten of de voorgestelde diagnose aannemelijk is ("het lijkt me onwaarschijnlijk dat meneer Spoelstra zwanger is") en uit de (ik neem aan lijst) van diagnoses de juiste kiest ("overgewicht", "navelbreuk" of "aanstelleritis").
Het bespaart de arts mogelijk tijd, maar het is wel de arts die in eerste aanleg besluit om gebruik te maken van het systeem. Zeker als de arts ervaren is, kan deze de diagnose-lijst al snel opstellen op basis van wat er aan de andere kant van het bureau wordt verteld. Daarna luisteren en kloppen, en meneer Spoelstra met een recept voor een laxatiemiddel naar de apotheek sturen.
Uw reactie
LET OP: U bent niet ingelogd. U kunt als gast reageren maar dan wordt uw reactie pas zichtbaar na goedkeuring door de redactie. Om uw reactie direct geplaatst te krijgen moet u eerst rechtsboven inloggen of u registreren