Hogeschool Windesheim organiseert een debat over het Elektronisch Patiënten Dossier (EPD). De discussie die wordt ingeleid door ict-lector William Goossen draait vooral om de privacygevoeligheid van het systeem. Zo komt het gevaar van misbruik van het dossier aan bod en wordt besproken welke personen en instanties toegang tot het EPD moeten krijgen.
Ict-lector William Goossen en docent Recht en ICT Jaap Dijkstra bespreken vanavond de voor- en nadelen van het Eletronisch Patiënten Dossier. Tijdens de bijeenkomst in het Windesheim Honours College in Zwolle geven de twee hun visie op het EPD.
Volgens Goossen, voorstander van het EPD, kan het dossier fouten helpen voorkomen wanneer medische gegevens worden uitgewisseld. Dijkstra daarentegen, heeft zo zijn bedenkingen bij de veiligheid van systeem.
Discussie
Het is niet de eerste keer dat het Elektronisch Patiënten Dossier ter discussie staat. Zo lieten huisartsen en leden van de Tweede Kamer in oktober vorig jaar weten ontevreden te zijn over een brief die minister Klink (Volksgezondheid) aan acht miljoen Nederlandse huishoudens stuurde. Klink zou voor zijn beurt gesproken hebben, omdat er nog geen definitieve besluiten genomen waren over de wetgeving en bezwaarprocedures voor het uitwisselen van medische gegevens.
Vorige maand liet Klink weten de invoering van het EPD uit te willen stellen. Het plan om het systeem voor september 2009 in te voeren, zou onhaalbaar zijn.
Het debat van Hogeschool Windesheim begint om 20.00 uur.
Naast de voor de hand liggende zaken als privacy gevoeligheid, ligt een heel ander probleem op de loer. In het verleden is het sofinummer ingevoerd onder de zeer uitdrukkelijke voorwaarde dat dit nooit een ‘identiteits nummer’ zou worden. Deze afspraak is ergens vergeten en overboord gezet en hebben we allemaal een ‘burgerservice nummer’.
Het laten verzamelen van deze gegevens met het huidige doel voor ogen, biedt in de toekomst de mogelijkheid om dit volstrekt anders te gaan gebruiken. Het is dus zeer risicovol om deze gegevens toe te vertrouwen aan een notoir obetrouwbare partij als de overheid.
Zelf verwacht ik dat het een kwestie van tijd is, dat toch van iedereen de gegevens in dit systeem komen. Het is niet aannemelijk dat in de praktijk per patient eerst wordt getoetst of deze gegevens mogen worden gedeeld. En dan valt iedereen onder dezelfde standaard.
We zullen zien waar het uitkomt.
Even een voorbeeld waartoe een EPD kan leiden.
NB dit is echt gebeurd.
Patient komt met een probleem bij spoed-eisende-hulp
geeft aan : “ik heb een allergie voor aspirine-achtige middelen”.
Arts: heeft u een allergie-bewijs
Patient: wat is dat?
Arts: als u allergisch bent moet u een allergiebewijs hebben dat in ons systeem ingeschreven wordt.
Patient: Dat heb ik niet maar ik ben allergisch.
Arts: Ja daar kunnen we geen rekening mee houden, iedereen kan zeggen dat hij allergisch is dus laat u eerst maar een allergietest doen, haal uw allergie bewijs en laat dat in ons systeem zetten.
Goed, dit was niet in Nederland maar wel een “modern” westers land, althans dat denken die zelf . . . .
Ik sluit niet uit dat dit in Nederland ook gebeuren kan.