Openstelling ov-data laat op zich wachten

Stientje van Veldhoven, staatssecretaris van Infrastructuur en Waterstaat (IenW), maakt geen haast met de verplichting van het aanleveren van open ov-data. Dit vertelde zij vorige week tijdens het Algemeen Overleg openbaar vervoer in de Tweede Kamer. Pas begin 2019 wil Van Veldhoven een blik werpen op het kritische rapport van de Autoriteit Consument & Markt (ACM) over het gebrek aan concurrentie op de markt voor mobiliteitsdiensten.

In het rapport, dat dateert van eind augustus 2018, stelt de Autoriteit dat aanbieders van mobiliteitsdiensten (Mobility as a Service), nu geen toegang dreigen te krijgen tot data die ze nodig hebben voor een concurrerend product. Partijen die mobiliteitsdiensten willen aanbieden zijn nu afhankelijk van het ov-chipkaartsysteem van Trans Link Systems (TLS) en reisproducten en informatie van ov-bedrijven. Van Veldhoven geeft, ondanks kritische vragen van GroenLinks, CDA, D66 en VVD, aan dat ze het voorbarig vindt om nu al het informatiesysteem van de vervoerders en TLS te evalueren. Haar reactie komt pas begin volgend jaar.  

Monopoliepositie TLS

In haar rapport stelt de autoriteit dat de meeste mobiliteitsdienstenaanbieders voor hun dienstverlening afhankelijk zijn van TLS voor toegang tot het ov-chipkaartsysteem. Daarnaast zijn zij afhankelijk van vervoerders voor toegang tot de door hen aangeboden ov-diensten. TLS en vervoerders bieden op vrijwillige basis toegang tot hun diensten. Met de registratie als bedrijvenkaartaanbieder (bka) is het nu wel al mogelijk zakelijke ov-chipkaarten uit te geven en het basisproduct reizen op saldo aan te bieden. ‘Desalniettemin ervaren mobiliteitsdienstenaanbieders in de praktijk diverse knelpunten om effectief te kunnen concurreren met vervoerders op de markt voor mobiliteitsdiensten’, aldus de rapporteurs. De ACM concludeert dat ‘gereguleerde toegang zal bijdragen aan de ontwikkeling van mobiliteit as a service (MaaS)-diensten en zal leiden tot een gelijker speelveld op de markt voor mobiliteitsdiensten tussen vervoerders en andere aanbieders van mobiliteitsdiensten.’