‘Quantumcomputer laat nog tien jaar op zich wachten’

Tegen 2030 of 2040 zouden we de eerste bruikbare quantumcomputers mogen verwachten. Dat zegt de Belgische computeringenieur Koen Bertels, hoofd van het Quantum Computer Architectures Lab aan de Technische Universiteit van Delft aan de VRT. Volgens de wetenschapper zijn er nog veel vragen en problemen rond quantumcomputers op te lossen voordat ze praktisch zijn in te zetten.

Hoewel er de laatste tijd enkele doorbraken op het gebied van quantumcomputers zijn gemeld, tempert Bertels het enthousiasme. Zo zijn de foutenmarges waarmee qauntumcomputers vandaag werken nog veel te groot om er iets bruikbaars mee te kunnen aanvangen, zegt hij. Dat komt omdat we de fysica achter de apparaten nog maar nauwelijks vatten.

Bovendien zal er nog een stevige opschaling van de technologie nodig zijn. ‘Op dit moment werkt het strafste prototype ter wereld met 53 informatie-eenheden, zogenoemde quantum bits of qubits. Terwijl we misschien toch aan een paar miljard zouden moeten raken’, zo citeert de VRT hem.

De claim die Google enkele maanden geleden de wereld instuurde (dat hun qauntumcomputer een complexe berekening véél sneller kon uitvoeren dan de krachtigste supercomputers die er bestaat), kwalificeert Bertels dan ook als ‘niet waar’.

Ondanks alle hindernissen zal de qauntumcomputer er uiteindelijk wel komen, simpelweg omdat hun berekeningssnelheden zo tot de verbeelding spreken. Maar ook hier zijn nog veel onzekerheden: ‘Hoeveel keer sneller is echter nog koffiedikkijken. Misschien tien keer, misschien honderd keer. Sommigen hebben het zelfs over honderd miljoen keer sneller.’

Dna-onderzoek

Als eerste praktische toepassingen van quantum computing noemt Bertels de zelfrijdende auto en het versnellen van dna-onderzoek. ‘Berekenen waar al die auto’s zich ten opzichte van elkaar bevinden, met welke snelheid en onder welke hoek ze elkaar naderen, enzovoort. Op dit moment hebben onze computers daar simpelweg de mogelijkheden niet voor. Daar zal alleen een qauntumcomputer iets aan kunnen veranderen.’ De TU Delft werkt met een niet nader genoemde Duitse autobouwer samen om dit probleem op te lossen.