Overhaaste marketing oorzaak van chiptekort

Intel heeft zich laten opjagen door de plotselinge opkomst van het ogenschijnlijk ongevaarlijke AMD. De Pentium-producent had de markt nagenoeg voor zichzelf en stippelde zijn productieplanning rustig uit. De ontwikkeling van de volgende-generatie processorkernen liep vertraging op. Die P7- en P8-kernen debuteren in respectievelijk de Willamette en de 64-bit Itanium. De huidige Pentium III-chips zijn nog steeds gebaseerd op de oude P6-processorkern, die zo'n vier jaar geleden voor het eerst werd gebruikt in de Pentium Pro. Daardoor heeft AMD een inhaalslag kunnen plegen met zijn Athlon-reeks, die is gebaseerd op een geheel nieuwe processorkern. Intels flexibele P6-kern had wat betreft prestatieniveau nog wel voldoende rek om de concurrentie aan te kunnen, maar daarvoor waren forse wijzigingen vereist.
Voor Intel ging het mis op het snijvlak tussen marketing en productie. In de wedren om de hoogste kloksnelheid kondigden AMD en Intel de ene na de andere nieuwe processor aan. In de praktijk moest vooral bij Intel de volumeproductie nog op gang komen. Bovendien moesten de fabrieken overschakelen naar nieuwe productieprocessen.
AMD's nieuwste productiefaciliteit in het Duitse Dresden produceert nu zeshonderd silicium-wafels van acht inch, maar moet er vijfduizend per week kunnen leveren. Dat productieniveau laat nog enkele weken op zich wachten. Dit blijkt nu een probleem. De vraag naar AMD-processoren groeit meer dan verwacht doordat PC-fabrikanten en -eindgebruikers bij gebrek aan Intels nieuwste chips naar AMD gaan. Ze kunnen met moeite aan kleine aantallen x86-compatibele chips met een kloksnelheid boven de 750 MHz komen. Alleen enkele grote PC-producenten zijn zeker van een - beperkte - toelevering van de nieuwste, snelste chips. Zij kunnen dus forse prijzen rekenen voor hun snellere systemen.
Vooralsnog lijken de capaciteitsproblemen niet door te dringen bij de marketingafdelingen; die gaan onvervaard voort met het aankondigen van komende, nog snellere processoren.