De afgelopen jaren heeft de IT-wereld hard gewerkt aan het beteugelen van het millenniumprobleem. En met succes, want de doemscenario’s zijn uitgebleven. Voor sommigen een opluchting, voor anderen een anticlimax of zelfs een deceptie. Wie waren die onheilsprofeten, die op zijn minst een wereldwijde recessie aankondigden?
"Als het telefoonnet en allerlei andere sociaal-economische systemen volledig platliggen, zouden we opnieuw een landbouwgemeenschap worden", riepen de auteurs E. en J. Yourdon in hun boekHet Millenniumprobleem. Wat staat u te wachten in het jaar 2000?
Wat te doen? De Yourdons adviseerden: aankloppen bij het Rode Kruis, tulpenbollen eten, astronautenvoedsel inslaan en insecten eten. Het staat echt op bladzijde 163.
Niet iedereen maakte het even bont, maar de Canadese consultant Peter de Jager profileerde zich als onheilsprofeet van het eerste uur. Bedrijven worden gedwongen te kiezen, betoogde De Jager. Er is te weinig tijd, geld en capaciteit om alle problemen op te lossen.
Ook Ed Yardeni, econoom van de Deutsche Bank, ontpopte zich als zwartkijker en stelde in de loop van 1998 keer op keer zijn negatieve kijk op de millenniumimpact naar beneden bij. Hoewel hij zeer pessimistisch was en een recessie voorspelde die met de oliecrisis te vergelijken is, draaide hij de afgelopen week niet om de hete brij heen en erkende een foutieve analyse te hebben gemaakt. "Als er tegen het einde van januari geen problemen optreden, geef ik toe dat ik fout zat."
Jan Timmer probeerde na zijn aantreden als voorman van het Millennium Platform met een mediacampagne Nederland wakker te schudden. ‘Het millenniumprobleem is venijniger dan verwacht. De grootste optimisten zijn de onwetenden’, zei de voormalig Philips-topman op 4 december 1998 inComputable.
PvdA-kamerlid Marja Wagenaar vreesde ook voor onderschatting van het millenniumprobleem. "De aanpak van het probleem is veel te laat op gang gekomen. Dat geldt zowel voor overheid als bedrijfsleven. Rond de eeuwwisseling kan inderdaad veel misgaan; er kunnen zelfs levensbedreigende situaties ontstaan", zo liet zij zich op 29 januari 1999 in Computable ontvallen.
Internetondernemer Maurice de Hond maakte het wellicht het allerbontst. Jarenlang zweeg hij en pas twee dagen voor de millenniumwende roerde hij zijn mond. "De regering onderschat de overgang naar het jaar 2000 en gedraagt zich dus onverantwoordelijk. In een netwerkmaatschappij als de onze doet een domino-effect zich al snel voor. Ik begrijp niet dat de overheid daarvoor niet waarschuwt." Zijn woorden zijn inmiddels door de feiten gelogenstraft.