Vorige week werd ze nog lovend geportretteerd in het vrouwenblad Margriet. Nina Brink, de vrouw die zich vanuit het (bijna) niets had opgewerkt tot dé zakenvrouw van Nederland.
In vier jaar tijd had ze vanuit een onbeduidend bedrijfje het machtige World Online gecreëerd. Maar toen was eigenlijk al duidelijk dat ze het niet zou redden. Daarvoor was er te veel mis gegaan bij de grootste beursgang ooit. Een overzicht.
23 november 1999 World Online kondigt een beursgang aan. Elders in Europa gaan bedrijven als Terra Networks, Tiscale en Freeserve direct na de beursintroductie een paar keer over de kop. Het tijdstip lijkt dus perfect.
27 december 1999 Brink neemt het zekere voor het onzekere en verkoopt vijftien miljoen aandelen voor ruim zes dollar per stuk aan twee mede-aandeelhouders en de Amerikaanse investeerdersgroep Baystar. Vooral dat laatste zal haar opbreken. Op de dag van de beursgang verkoopt Baystar namelijk, volgens Brink geheel buiten haar medeweten, 1,2 miljoen aandelen. Het is één van de redenen waarom de koers niet explodeert, zoals iedereen eigenlijk verwacht.
1 maart 2000 Details over de beursgang komen naar buiten. De uitgifte van 67 miljoen aandelen kan maximaal 7,3 miljard gulden opbrengen. De uitgiftekoers wordt tussen de 35 en 43 euro. Het zal gezien de overweldigende belangstelling 43 euro worden.
3 maart 2000 De prospectus komt uit, maar daaruit valt niet duidelijk op te maken wat Brink met haar belangen in World Online doet. De zinsnede dat ze haar aandelen heeft ’transferred’ (overgedaan aan, ondergebracht bij), doet weinig alarmbellen rinkelen. Toch staat een zin verder dat ze van Baystar een deel van de winst krijgt bij ‘subsequent resales’ (verdere doorverkopen). Daaruit valt op te maken dat de aandelen wel degelijk zijn verkocht, maar helder is anders. En hoe dan ook wordt de verkoopprijs nergens genoemd.
6-17 maart 2000 World Online wordt een hype. Billboards, televisiespots, interviews: het is onmogelijk om onkundig te blijven van de beursgang. In de grijze handel circuleren koersen van 130 euro voor een aandeel.
17 maart 2000 Het is zover, World Online krijgt een notering. Het aandeel opent op 50,20 euro na een introductiekoers van 43 euro. De voorspelde gekte blijft uit. Bij de heropening van de beurs op maandag 20 maart duikt het aandeel onder de 43 euro, en zakt het vervolgens steeds verder weg.
23 maart 2000 Brink ontkent aanzwellende geruchten over aandelenverkoop. Een dag later laat ze echter weten voor de beursgang aandelen van de hand te hebben gedaan. Het stond in de prospectus, zo luidt de verklaring, en dat is waar. Het vertrouwen in Brink neemt met de dag af. Grote beleggers dumpen hun aandelen.
28 maart 2000 De Stichting Toezicht Effectenverkeer kondigt een onderzoek aan.
3 april 2000 Brink geeft meer informatie, onder meer over de verkoopprijs van de aandelen. Ze heeft ongeveer tweehonderd miljoen gulden aan de verkoop verdiend ‘om de toekomst van haar gezin veilig te stellen’. Verder krijgt ze de helft van de winst die Baystar bij een verkoop van de aandelen zal halen.
5 april 2000 Het aandeel World Online noteert even 13,80 euro.
6 april 2000 De advocaten Hammerstein en Spong werpen zich op als belangenbehartiger voor gedupeerde beleggers. Ongeveer drieduizend van hen melden zich in de loop van één week aan.
13 april 2000 Hammerstein en Spong kondigen gerechtelijke stappen aan tegen World Online, tegen de begeleidende banken en tegen Brink zelf. Ook de Vereniging van Effectenbezitters stapt naar de rechter. Brink treedt af.