Frabrikant van harde schijven Seagate heeft een technologie ontwikkeld om de superparamagnetische grens te overschrijden. Het bedrijf verwacht binnen tien jaar vijftig terabit per vierkante inch te kunnen opslaan.
De hoogste opslagdichtheid van tegenwoordig schommelt rond de vijftig gigabit per vierkante inch. Seagate verwacht dus een aanzienlijk grotere dichtheid te kunnen bereiken. Hiervoor heeft zij de HAMR-technologie ontwikkeld. Heat Assisted Magnetic Recording betekent dat met een laserstraal zeer gericht dat deel van de harde schijf wordt verhit waar de data weggeschreven moeten worden.
Tegenwoordig worden kleinere bits gemaakt om een immense opslagcapaciteit te bereiken. Maar die worden zo klein dat ze magnetisch instabiel worden. Dit effect heeft de superparamagnetische limiet in het leven geroepen.
Hoewel Seagate aanvankelijk dacht met HAMR één terabit per vierkant inch te kunnen opslaan – hetgeen al een aanzienlijke verbetering is van de huidige mogelijkheden – denken de technici eerst op vijf terabit per inch te kunnen uitkomen. Dat zou betekenen dat de conmplete inhoud van de Library of Congress in de VS op 1 harde schijf zou passen.
De technologie zal over vijf tot tien jaar tot commerciële producten leiden.
Intussen werkt de University at Buffalo in New York aan een sensor op nanometerschaal die in staat is de kleinst mogelijke bits te kunnen lezen. Dit zou kunnen leiden tot een supercomputer ter grootte van een polshorloge.
Wat een verschrikkelijk onduidelijk bericht. In de aankondiging spreekt U van 50 terrabit per vierkante inch binnen 10 jaar, direct daarna beweert U dat dit nu al rond die grens schommelt en vervolgens concludeert U dat men over 10 jaar op 5 terrabit per vierkante inch uit komt.
Als ik het persbericht van Seagate (http://www.seagate.com/cda/newsinfo/newsroom/releases/article/0,1121,1503,00.html) doorlees denk ik dat de volgorde moet zijn: wordt 50 TB, is nu 5TB en zal over 10 jaar 50TB zijn