Vier jaar leefde Rob van Kesteren in een droomwereld. Op 22 juli 1997 werd hij wakker geschud door een telefoontje van mede-compagnon en meerderheidsaandeelhouder Miguel Rys.
Deze bleek Netbuilding te hebben verkocht aan Simac; Van Kesteren moest zijn aandelen ook inleveren. Drie maanden later trok hij weer aan het langste eind: tegenstrijdige belangen noopte Simac ertoe Netbuilding Nederland te verzelfstandigen.
In vijf jaar tijd groeide Netbuilding Nederland uit tot een bedrijf met veertig medewerkers en zestien miljoen gulden omzet. Dit jaar verwacht de directeur een groei naar twintig- tot 25 miljoen. Netbuilding verkoopt netwerkproducten, biedt netwerkoplossingen aan, beheert netwerkomgevingen op afstand en beconcurreert Prolin met helpdesksoftware. Het fungeert als onderaannemer bij integratieprojecten van grote IT-bedrijven als EDS en CMG.
Demanagement buy-out van oktober 1997 vormt het sluitstuk van een proces waarin Netbuilding Nederland uitgroeide tot aanbieder van netwerkdiensten. Van Kesteren zette in 1993 een Nederlandse vestiging op van Netbuilding België, een bedrijfje in bekabelingsoplossingen, switches, routers en hubs. De toenmalige Parijse eigenaar Atlanta Group achtte een Nederlands, autonoom opererend filiaal verstandig, omdat Netbuilding België geen kans van slagen zou hebben op de Nederlandse markt.
Van Kesteren zag al snel dat met alleen ‘ijzer’ leveren niet veel meer te verdienen was. Volgens hem lag de meerwaarde in dienstverlening rond die datacommunicatie en adviseren over de invulling van een netwerk op de langere termijn. In 1994 kocht Netbuilding België de Franse eigenaar uit. In 1996 is de holding Netbuilding Benelux in het leven geroepen, waarvan ‘België’ en ‘Nederland’ deel uitmaakten. Simac liet in 1997 zijn oog vallen op de Belgische vestiging. In België ontbeerde Simac commerciële stootkracht, terwijl Netbuilding België financiële slagkracht nodig had.
Van Kesteren ondervond dat Netbuilding Nederland "als een wormvormig aanhangsel ergens in de organisatie werd weggestopt. Toen ben ik voor de deur gaan liggen, net zolang tot er een voor ons werkende constructie ontstond. Dat leidde in eerste instantie tot een 50 procentsbelang van Simac in ons bedrijf. Maar we kwamen pas echt in de problemen toen bleek dat een aantal partners ons plotseling als concurrent zagen, omdat Simac net als zij een systeemintegrator is. Zij dreigden opdrachten af te zeggen. Dit leidde tot de verzelfstandiging, eind oktober. Simac is nu een van onze partners.