Het gebruik van ict leidt zowel tot een hogere als een lagere fragmentatie van activiteiten. Dit blijkt uit promotieonderzoek van Christa Hubers aan de Ubiversiteit Utrecht. Ict-middelen, zoals laptops en mobiele telefoons, maken het mogelijk om betaald werk, maar ook bijvoorbeeld vrijetijdsactiviteiten, steeds meer gefragmenteerd over verschillende tijdstippen en locaties te verrichten. Dagelijkse activiteiten zijn tegenwoordig minder gebonden aan vaste tijd en plaats. Vrouwen blijken volgens de promovenda mobieler te zijn dan mannen.
Werken wordt dan bijvoorbeeld afgewisseld met sporten, de kinderen ophalen, of de boodschappen doen. Of er wordt gewerkt op voorheen minder gebruikelijke locaties, bijvoorbeeld vanuit huis, de trein, of in een café. In hoeverre activiteiten daadwerkelijk meer gefragmenteerd raken was tot op heden echter nog niet uitvoerig wetenschappelijk onderzocht. Het promotieonderzoek van Christa Hubers toont aan dat het gebruik van ict tot zowel een hogere als een lagere fragmentatie van activiteiten kan leiden.
Tijdstip en locatie
In het onderzoek van Hubers ontwerpt zij allereerst een methode om de mate van fragmentatie te bepalen. Hiermee heeft zij vervolgens dagboekgegevens van zo’n zevenhonderd respondenten uit Utrecht en omgeving geanalyseerd. De resultaten hiervan tonen aan dat naarmate mensen meer ict gebruiken, hun activiteiten in het algemeen meer gefragmenteerd zijn. Toch waren er ook gevallen waar de activiteiten van ict-gebruikers juist minder gefragmenteerd waren.
Dit toont aan dat ict-middelen zowel gebruikt kunnen worden om bijvoorbeeld op verschillende tijdstippen en locaties te werken, maar ook als compensatie kunnen dienen wanneer dit niet mogelijk is. De gevolgen van ict-gebruik voor waar en wanneer mensen activiteiten verrichten, blijken daarnaast soms te verschillen tussen mannen en vrouwen. Daarbij blijkt dat vrouwen beter met deze mobiliteit om kunnen gaan dan mannen.
De uitkomsten van het onderzoek zijn van belang voor beleidsmakers op het gebied van ruimtelijke ordening en transport, die tot op heden bij de vraag naar voorzieningen en de bijbehorende infrastructuur nog vaak uitgaan van redelijk vaststaande activiteitenlocaties- en tijdstippen.
Mooi onderzoek, toch vraag ik me af of wat hier gesteld wordt zo 1 op 1 overgenomen kan worden. Er zijn levensgrote verschillen tussen mannen en vrouwen, zonder aan gelijkwaardigheid onder te doen tov elkaar.
Mannen en vrouwen hebben vaak andersoortige werk waar bij vrouwen fragmentatie vaker voorkomt. Dat zegt niet dat de vrouw daardoor ook flexibeler is. Sterker nog, kwaliteit van het geen gecreeerd wordt en of de complexiteit is niet meegenomen in dit verhaal.
Dat ict tot meer fragmentatie leidt is bekend, kijk maar eens in een bus of restaurant. Vroeger las men en probeerde men met elkaar te praten de gehele avond. Nu wordt dit afgewisseld met het controleren op de telefoon van mail en social media, als het daar bij blijft.
Helaas voor het nieuwe werken zijn managers en werkgevers meestal mannen of denkend vanuit een mannen-werkwijze. Die kunnen zodoende slechter omgaan met flexibelere werknemers en remmen deze ontwikkelingen af of houden ze domweg buiten de deur.
Ik vraag me af wat “blijkt dat vrouwen beter met deze mobiliteit om kunnen gaan dan mannen” betekent.
Wat verstaat de onderzoekster onder “beter omgaan met”. Wanneer een waarde-oordeel gesproken wordt wil ik graag precies weten wat beoordeeld wordt en dat haal ik niet uit het artikel.
Het komt me wat “gezocht” voor.
Algemeen bekend is dat vrouwen multitasking zijn, dus meerdere taken van verschillende aard tegelijkertijd door elkaar heen kunnen verrichten. Mobiliteit, tijd en plaatsonafhankelijk wordt toegevoegd.
Er ontstaat hogere en lagere fragmentatie als daar vervolgens (meer) ict aan toe wordt toegevoegd. En dan blinkt de vrouw daar ineens in uit. Jammer dat er geen link naar het complete verhaal is opgenomen.
Vrouwen kunnen over het algemeen minder overweg door techniek, logisch want de techniek is door mannen bedacht. Het zou interessant zij om te vernemen door welke ict er minder en door welke ict er meer fragmentatie ontstaat.
Verder kan je alleen maar concluderen dat de titel opportunistisch is in relatie tot het artikel.
Inderdaad wat Mickel al aangeeft, maar ik denk dat vrouwen ook eerder naar werk zoeken dat beter te combineren is met de kinderen.
Ze zijn ook al vaker part-timers, bijvoorbeeld.
Vrouwen moeten wel! Nu mijn kinderen zelf hun rijbewijs hebben, werk ik niet meer in kantines van voetbalvelden, zwembaden en maneges… En ja, ik heb bewust parttime werk dat gecombineerd kan worden met kinderen.