Ict-werkgevers zouden zich meer moeten bezighouden met de secundaire arbeidsvoorwaarden van hun personeel. Dat zegt Gerard van hees van FNV Bondgenoten. ‘Het ambitieniveau van werkgevers mag op dit gebied wel wat omhoog.’
Een bindende cao voor de gehele ict-sector bestaat niet. Daarom hebben de vakbonden met Werkgeversvereniging ICT afspraken gemaakt over de arbeidsvoorwaarden binnen de branche. Toch moeten werknemers zelf alert zijn bij het afsluiten van een arbeidsovereenkomst.
Vooral bij de secundaire voorwaarden zou nog een inhaalslag te maken zijn, vindt Huug Brinker van vakbond De Unie. "Er zijn in de ict nog weinig regelingen over bijvoorbeeld thuiswerken of het combineren van werk met zorgtaken", zegt hij. Ook zouden verzoeken om deeltijdwerken gemakkelijk worden afgewezen. Brinker: "Het is bijzonder dat een jonge bedrijfstak als de ict met dit soort vraagstukken zo ouderwets omgaat. De bestaande arbeidsvoorwaarden zijn vooral gebaseerd op het kostwinnersschap, maar het gezin van tegenwoordig zit niet meer zo in elkaar."
Terughoudendheid
Ook Gerard van Hees van FNV Bondgenoten ziet binnen de ict terughoudendheid bij dit thema: "Het ambitieniveau is bij werkgevers bijzonder laag als het gaat om het regelen van bijvoorbeeld leeftijdbewust personeelsbeleid of thuiswerken. Toch zijn het gewone afspraken die horen bij deze tijd."
Waarom werkgevers zich niet meer inzetten om de voorwaarden te verbeteren, kunnen Brinker en Van Hees niet direct verklaren. Wel zijn ze het erover eens dat bedrijven er goed aan doen de afspraken nog eens onder de loep te nemen. "Als je dit soort dingen niet goed regelt ben je als branche minder aantrekkelijke en kiezen nieuwkomers niet snel meer voor de sector", denkt hij. Ook moeten werkgevers volgens Brinker rekening houden met personeel dat een baan gaat zoeken bij een bedrijf dat wél goede secundaire arbeidsvoorwaarden heeft.
Hans Keukelaar van brancheorganisatie ICT-Office ziet het allemaal wat minder somber in. "Afspraken daarover verschillen per bedrijf en dus zijn er op het gebied van flexibel werken ook verschillen." Wel erkent Keukelaar dat het voor sommige functiegroepen lastig is als mensen parttime werken. "Voor sommige functies is het van belang dat mensen niet in deeltijd werken, omdat bedrijven hun doelstellingen dan minder gemakkelijk kunnen halen. Maar bij functies waar dat wel kan, is er bij werkgevers bereidheid om daar over te praten. Ik bespeur geen aversie bij werkgevers om over dit soort onderwerpen afspraken te maken."
|
Regel goede secundaire arbeidsvoorwaarden |
Huug Brinker van vakbond De Unie moet zich nergens mee bemoeien. Vakbonden zijn vanoudsher nauw verbonden met de PVDA en dus de Partij Van de Armoede met als slogan “Allemaal Even Arm”
Ik zit niet te wachten op een CAO of ook maar iets wat daar op lijkt.
Gerard van Hees en Huug Brinker preken natuurlijk wel voor hun eigen parochie. Hun goed recht en waarschijnlijk ook hun taak.
Feit is dat leden van vakbonden al jarenlang teruglopen en ernstig vergrijzen.
Het ‘polderproces’ waarbij een select groepje personen met een zeer beperkte achterban de dienst uitmaken voor een groot deel van Nederland vind ik pas ouderwets.
Het nut van een collectief tegen een grote werkgever bestrijd ik niet. Ik zou mijzelf als vakbond echter afvragen waarom het hun niet lukt om relatief jonge braches als ICT en jonge personen in het algmeen te binden. Het wijzen naar de ICT en die het stempel ‘ouderwets’ opdrukken is de omgekeerde wereld. De vakbonden zijn ouderwets en moeten zich afvragen hoe ze nu en in de toekomst hun meerwaarde gaan bewijzen.
Grote collectieve afspraken waarin werknemer en werkgever zich, met een zware ketting verbonden, de typische Nederlandse middenweg bewandelen zie ik absoluut niet zitten. Niemand blij, niemand boos en middelmatigheid regeert.