Hans Schrijver krijgt zelfs een hogere billijke vergoeding (175.000 euro) dan de 69.000 euro die de kantonrechter had bepaald, ook als teken aan Sanderink dat het afgelopen moet zijn met het zomaar beschimpen van zijn mensen. Dat bedrag komt bovenop de 425.000 euro die Schrijver krijgt aan andere vergoedingen en vakantiegeld. Pieter van der Stoel kan 200.000 euro bijschrijven, evenveel als eerder was vastgesteld.
De Haagse rechter maakte gehakt van alle zes door Centric opgeworpen bezwaren tegen de uitspraak van de kantonrechter in Gouda. Sanderink had kort nadat hij Hans Schrijver had gevraagd om als enig directielid aan te blijven, zijn commercieel directeur op non-actief gesteld. Sanderink verweet Schrijver onder meer lekken naar de pers, het tegenhouden van interne betalingen aan zusterbedrijf Strukton en een te positief beeld in jaarrekeningen.
Ook de wijze waarop het grote contract met De Nederlandsche Bank tot stand was gekomen, zinde de excentrieke Twentse ondernemer niet. In hoger beroep stelde Sanderink dat Schrijver de schorsing over zichzelf heeft afgeroepen. Zijn commercieel directeur zou zich niet bereid hebben verklaard het geschonden vertrouwen te herstellen.
Rare redenering
De Haagse rechter laat niets over van die stelling. Hij vindt het maar een rare redenering. Sanderink had immers in niet mis te verstane bewoordingen zijn vertrouwen in Schrijver opgezegd. Een week later had hij zijn directeur opnieuw de wacht aangezegd. Volgens het hof kon van Schrijver niet worden verwacht dat hij zich nog voor een herstel van vertrouwen zou gaan inzetten. Centric heeft daarvoor geen enkele opening geboden.
Sterker nog, Sanderink liet de zaak verder escaleren. Schrijver werd van de organisatie afgesneden. Zijn zakelijke e-mail en telefoon werden meteen afgesneden. Zowel intern als extern werd gecommuniceerd dat zijn dagen bij Centric waren geteld. Het Haagse hof noemt Sanderinks actie onzorgvuldig, agressief, onomkeerbaar en voor Schrijver beschadigend, zonder dat hiervoor reden was.
Pek en veren
De rechter vindt het ook vreemd dat Sanderink zijn directeur ‘te kijk had gezet’, terwijl er nog niet eens een voorstel voor de beëindiging van het dienstcontract was gedaan. Het hof verwijst daarbij naar uitlatingen van Sanderink in de pers dat hij bij Schrijver geen loyaliteit meer voelde. De rechter vindt dat Sanderink het niet kon maken zijn directeur zonder pardon ‘met pek en veren’ en in een mum van tijd uit de organisatie te zetten. Hij wijst erop dat Schrijver zich ruim 23 jaar zonder enige rimpeling voor Centric had ingezet.
Dat Schrijver vanaf 1 januari 2020 bij concurrent Cegeka in dienst trad tegen een vergelijkbaar salaris, is geen reden om de billijke vergoeding te verlagen. De rechter is zich ervan bewust dat Schrijver geen financiële schade heeft geleden door de ontslagzaak, maar ziet de hogere vergoeding ook als compensatie voor immateriële schade. Bovendien wil de rechter Centric (en dus Sanderink) waarschuwen dat ze in eventueel volgende zaken het gedrag aanpast. Centric valt namelijk een zeer ernstig verwijt te maken, aldus het hof.
Om te kunnen beoordelen moet u ingelogd zijn: