Overheden moeten bij de aanschaf van ict-producten zoals telefoons beter letten op de arbeidsomstandigheden van de leverancier. Nu kijken ze bij een gunning niet naar arbeidsnormen. Dat is in strijd met eerdere toezeggingen over duurzaam inkopen, stelt Stichting Onderzoek Multinationale Ondernemingen (SOMO).
De conclusie staat in het SOMO-rapport Toetsing van het Nederlands beleid op duurzaam inkopen. Daarin toetst de organisatie of internationale arbeidsnormen worden meegenomen in aanbestedingen van Nederlandse overheden. Het onderzocht de sectoren elektronica, kleding, koffie en natuursteen. Er werden acht aanbestedingen voor telecomapparatuur bestudeerd.
‘Nog weinig overheden, inclusief het Rijk, letten op mensenrechten bij de aanschaf van producten in de vier genoemde sectoren, waar veel misstanden zich voordoen. En dat terwijl het bij uitstek een goede manier is om bedrijven tot verantwoordelijk ketenbeheer te bewegen’, zegt SOMO-onderzoeker Gisela ten Kate.
‘Ondanks dat de Nederlandse overheid zich in 2005 duidelijke doelen stelde voor duurzaam inkopen en de zogenoemde sociale voorwaarden ontwikkelde, en dat ook de huidige regering van toeleveranciers verwacht dat zij die naleven, is er grote onduidelijkheid over de toepassing van dit beleid bij het Rijk en lokale overheden’, stelt SOMO.
Evaluatie
Het schrijft dat het kabinet in 2014 het beleid van de sociale voorwaarden evalueert. Ten Kate. ‘Het belangrijkste advies aan het ministerie is beleidscoherentie: maak een eenduidige set criteria en duidelijke inspanningsverplichtingen voor bedrijven die aan de overheid willen leveren. Sluit hierbij aan bij de OESO Richtlijnen en UN Guiding Principles on Business and Human Rights.’
Ik dacht even dat het ging over de arbeidsuren van inhuurders van IBM, welke werken voor het UWV (minimaal 50 uur per week + maandelijks extra overwerk bij releases + consignatiediensten, oplopend tot 80 uur)….
Ik heb in het verleden wel vaker van dit soort ‘semi-stichelijke’ gesprekken gehad en geef u graag e.e.a. in overweging.
Productie landen die het betreffen zijn vaak gewoon lage loonlanden. Daar heeft men een totaal andere moraal en kijk op zaken dan wij ‘brave borsten’ uit west Europa. Aldaar is het zo dat ‘vlijtige vrolijke kinderhanden’, of vrouwen die een ‘knoet’ achter zich wanen, nu niet meteen aantrekkelijke handelspartners blijken, maar prijstechnisch vaak wel enige voordelen blijkt te bieden.
Ik kan u uit eigen ervaring vertellen dat men net zo eenvoudig een façade op trekt van een bedrijf dat ‘erg goed voor de mensen is’, maar 3/4 van de productie, zonder dat natuurlijk kenbaar te maken, ‘uitbesteed’ aan….. jawel, ‘vlijtige vrolijke kinderhanden’, of vrouwen die een ‘knoet’ achter zich wanen. Maar natuurlijk kunnen de afnemers met hand op het hart naar eer en geweten en volle waarheid praten tot zij een ons wegen.
Als men op dergelijk gegeven alleen af zou gaan, heeft men geen enkele garantie bovendien, en ook dat is misschien niet helemaal een goede afweging maar toch, gaat de gunning naar kinderarbeid en die vrouwen die soms voor een heel gezin moeten zorgen of zegt men, f#ck-it, wij gaan gewoon voor ‘eerlijk’, wat achteraf dan toch helemaal niet zo heel eerlijk bleek.
Vooral niet wanneer het een actie van een overheid betreft.
@NumoQuest
Zullen we hier dan ook maar weer de slavernij invoeren? Alhoewel we dat eigenlijk al verkapt in ons systeem hebben zitten met hypotheekhouders die ‘onder water’ zitten en geen kant meer op kunnen en de ‘knoet’ van de bank achter zich wanen.