Het doel is met digitale uitwisseling van zorgdata de administratieve druk op zorgpersoneel te verminderen. Daardoor moet er meer tijd ontstaan om zorg te verlenen. Ook moet de stap het aantal fouten door een verkeerde overdracht van informatie terugbrengen. Zo komt het regelmatig voor dat zorgmedewerkers faxen overtypen of met een dvd met scans de ambulance ingaan, omdat die beelden anders niet zijn over te dragen aan de systemen van een ander ziekenhuis.
Eenheid van ict
In het wetsvoorstel staan afspraken over de ‘eenheid van techniek’. Daarin gaat het erom dat aan ict-systemen dezelfde eisen worden gesteld om informatie uit te wisselen. Het doel is dat systemen van huisartsen en ziekenhuizen beter met elkaar gaan communiceren. Door die interoperabiliteit moeten zorgverleners, ook al werken ze met verschillende systemen, gegevens beter kunnen uitwisselen.
Ook worden afspraken gemaakt over ‘eenheid van taal’. Nu is de vastlegging van medische gegevens en gebruikte terminologie vaak per arts verschillend. Een fysiotherapeut kan bijvoorbeeld met 'bb' naar een 'bovenbeen' verwijzen terwijl een huisarts daarin 'bovenbuik' leest.
Om de overstap naar verplichte data-uitwisseling in de zorg behapbaar te houden, wordt er eerst binnen vier processen data uitgewisseld. Daarna wordt het delen van gegevens stap voor stap uitgebreid. De eerste vier zorgprocessen zijn: basisgegevens zorg (bijvoorbeeld allergieën en bloeddruk), beelduitwisseling (onder neer mri-en hartscans), digitaal receptenverkeer (tussen artsen en apothekers) en de verpleegkundige overdracht (bijvoorbeeld bij overplaatsing van zieken- naar verpleeghuis).
Tweede Kamer
In 2018 is de basis gelegd voor het wetsvoorstel. Op verzoek van de zorg beloofde toenmalig minister Bruins regie te pakken om elektronische gegevensuitwisseling te gaan versnellen. Eerst moet het wetsvoorstel van minister Van Ark voor Medische Zorg nog door de Tweede kamer.
Reacties
Ik volg de voortgang van wetsvoorstellen niet actief maar er is al enige tijd sprake van een digitale zorgketen waarbij informatie niet alleen naar de zorgaanbieders stroomt maar via de toezichthouders uiteindelijk ook naar zorgafnemers omdat de kwaliteit van de zorg nog te wensen overlaat. Tenslotte kent m.n. de palliatieve zorgketen van verpleging, verzorging en thuishulp (VVT) heel wat meer zorgaanbieders dan huisartsen en ziekhuizen. Verder is er in de VVT-keten nog een retourstroom aan data vanuit de 'wearables' welke een steeds belangrijkere plaats in gaat nemen in de medische dossiers. En naast de uitwisseling van data, waarbij de deling van informatie tussen zorgaanbieders, toezichthouder en verzekeraars gelogd zal moeten worden, zal dus ook rekening gehouden moeten worden met de opslag. Overwegende dat veel zorgaanbieders in de VVT-keten kleine zelfstandigen zijn met minimale ICT kennis vrees ik dan ook een toename aan datalekken.