Dit lijkt ook het geval met agile werken. Na een relatief korte periode (of lang in de it) komen er steeds meer vragen over de efficiëntie in agile trajecten. Organisaties stappen er blind in of laten zich trainen om vervolgens te starten met de agile transformatie naar agile werken. Nu is het starten met vernieuwing natuurlijk de eerste stap voorwaarts in een mogelijke verbetering, maar op enig moment moeten deze verbeteringen wel zichtbaar en meetbaar zijn voor de rest van de organisatie. Hoe kan het dan toch zo zijn dat we wel ‘blind’ starten met het anders inrichten van de it-processen, zonder daar adequate sturing op in te richten?
Een relatie zei laatst: ‘Een naïef ingericht agile traject heeft een hoge mate van veroudering in zich’. Ik hoefde niet lang na te denken over wat hij hiermee bedoelde. Agile projecten zijn met name gericht op het leveren van waarde voor de business. De product owner heeft ook deze taak en moet hierbij in staat zijn om moeilijke beslissingen te nemen die (veel) geld kosten en (veel) waarde kunnen opleveren. Vanuit de business is de drijfveer ook gericht op het snel krijgen van het eindproduct. Hierbij lijkt, op de korte termijn, winst het vaak te winnen van de kosten op de lange termijn. Het gevoel dat it snel is en dus ook snel is te vervangen, maakt dit er niet eenvoudiger op.
Naast dat it erg snel lijkt te gaan, heeft een naïef uitgevoerd agile traject nog iets anders in zich. Hier gaat het met name over de gerealiseerde oplossing zelf. Als deze inderdaad gerealiseerd is, met als hoofdprioriteit het snel leveren van businesswaarde zonder naar de lange termijn te kijken, zal de oplossing snel achterhaald zijn. Tijdens de onderhoudsfase gaan de kosten voor het beheer onevenredig snel omhoog. De marges tussen kosten en toegevoegde waarde nemen sneller af wat de ‘leeftijd’ van de oplossing extreem snel doet toenemen.
Auteur André Nadorp is director bij Metri.
(Dit artikel verscheen eerder in Computable-magazine #01/2020.)
Om te kunnen beoordelen moet u ingelogd zijn: