Een oude it-wijsheid voor problemen, storingen en helpdeskcalls is Pebcak (Problem exists between chair and keyboard). Terwijl computers steeds verder oprukken, in de vorm van smartphones, wearables en het internet of things (IoT), neemt de interesse van de gebruikers in technologie juist af. Sommige leveranciers spelen daar actief op in, bijvoorbeeld door minder details over updates te geven en door instellingen voor automatische updates aan te bieden.
Veel grote securityrampen hebben hun oorzaak in onwetendheid van gewone gebruikers. Waakzaamheid met betrekking tot technologie is cruciaal en daarvoor is kennis nodig. Nieuwsgierigheid naar wat dingen doen en hoe ze werken is cruciaal. Niet alleen in de ict-industrie maar ook in de ‘gewone wereld’, die immers steeds verder doordrongen en afhankelijk is van die ict. Desinteresse is dus gevaarlijk en kan Nederland als kennisland op achterstand brengen. Wat vind jij?
Reacties
Is het desinteresse of een overvloed aan functionaliteit welke een gebruiker krijgt?
Neem een veel gebruikt pakket als Word. Als de gemiddelde gebruiker meer dan 25% van de functionaliteit van Word gebruikt is het veel volgens mij.
Zo zijn er heel veel softwarepaketten in omloop.
Ik vergelijk het wel eens met een een Zwitsers zakmes. De gebruiker heeft een aardappelschilmesje nodig, en krijgt een compleet Zwitsers zakmes. Met zo'n zakmes is de kans op verwondingen of het foute onderdeel gebruiken nu eenmaal groter.
Overigens geldt het ook andersom. Met een aardappelschilmesje kun je ook schroeven vastdraaien, met het risico dat mesje of schroef kapot gaat, de ondergrond beschadigd raakt of wanneer je uitschiet, je jezelf zelfs verwondt.
Als je een website moet bouwen kun je dat met notepad, kwestie van veel html kloppen. Dan heb je alleen een iets te "licht" tool gekregen, en had je graag een wat geavanceerder pakket tot je beschikking gehad.
Het grote gevaar in tech-desinteresse is dat men voor alle diensten hetzelfde wachtwoord gebruikt en dat men niet meer bewust is van veilig gedrag.
Tech desinteresse is -hoe oneerlijk het ook klinkt- inderdaad gevaarlijk.
Tech-desinteresse is in mijn oog ook het gebruik van social media en niet nadenken over de consequenties. Dus wel de tech gebruiken maar het verder niet interessant vinden.
Politieke desinteresse is vele malen gevaarlijker. Politici die hun ziel aan de hoogste bieders verkopen en elk contact met de realiteit uit het oog zijn verloren.
Gewone gebruikers zijn niet geïnteresseerd in de techniek omdat ze die kennis niet nodig hebben om op internet te surfen, films te downloaden, muziek te beluisteren, te telefoneren, te e-mailen of te chatten. Kennis van de applicaties is voldoende.
Bovendien is de techniek van de digitale apparatuur waarover we spreken ingewikkeld en abstract en voor de meeste mensen nauwelijks te begrijpen. En security? Het is al ingewikkeld genoeg.
Trouwens, hoeveel gewone gebruikers van een TV of een koelkast weten hoe deze apparaten werken?
Tech-desinteresse kan absoluut gevaarlijk zijn. Een veelheid aan apparaten biedt een veelheid aan functies die de meeste consumenten niet kennen of gebruiken. Daarnaast is tech-desinteresse een laag dieper dan functionele-desinteresse dat hierboven op nog ligt in mijn optiek. "De techniek moet het gewoon doen"-manier van denken zorgt ervoor dat mensen en fabrikanten voor het gemak kiezen en kunnen kiezen zonder daar altijd de gevolgen van te begrijpen. Neem als voorbeeld gratis Wifi, gratis e-mailservices etc. Het functionele deel en de consequentie van het gratis is, gaat aan velen voorbij laat staan dat men de technische onderlaag hierbij kent of wil kennen.
Natuurlijk is Tech Desinsteresse gevaarlijk maar als mens zijnde kan je maar zoveel info tot je nemen voordat je gek wordt.
De moderne mens krijgt al teveel voor zijn kiezen en als techniek hem/haar niet interesseerd dan komt er nog een portie tech aversie bij kijken en dan krijg je depressive a technische mensen in een tech maatchappij.
Met gevolg drank en drugs misbruik en instorting van de maatschappij, want als mensen net meekomen dan gaan ze rebelleren.
Resumerend: ik zie deze desinteresse als een afweermechanisme tegen potentieel gek worden.
Hier wordt het paard achter de wagen gespannen en de verantwoordelijkheid voor security rampen bij gebruikers gelegd. Ligt in dezelfde lijn als: wanneer je fiets wordt gestolen als hij niet op slot staat is dat je eigen schuld.
Het probleem is niet dat mensen hun fiets niet op slot zetten, het probleem is dat jouw spullen of jouw gegevens, kennelijk vogelvrij zijn zodra er geen afdoende slot op zit. Dat is nog veel erger.
Tech-desinteresse kan zich ontwikkelen in een vraag naar low-tech produkten omdat er speciaal bij IoT (smart cars, koelkasten die aan het internet hangen, etc) kwetsbaarheden in de beveiliging bestaan die kunnen leiden tot bijvoorbeeld: sabotage, identity theft, etc.
Ook zijn de kosten voor een adequate beveiliging lager bij low-tech produkten en dit zou wel eens als een plafond kunnen werken voor de hoeveelheid "Tech" in consumentenprodukten.
Verder zijn steeds minder mensen te verleiden om middels een goedkope gadget (wearables,smart watches etc) gratis data te verschaffen aan derden omtrent het eigen consumptiegedrag.
Een onderwerp naar mijn hart !
Nu verwacht ik niet van gewone gebruikers dat zij alle ins en outs van de onderliggende techniek kennen maar ik verwacht dat wel van de technicy, en precies daar komen we op het punt waar mijn bekende kritiek over het niveau van vakkennis vandaan komt.
Ik hoorde recentelijk de veel zeggende opmerking van zo'n so called 'young talent' die zei 'ik ben icter ik heb daar geen verstand van' waarop ik maar niet meer heb gereageerd, ik heb immers ook van zat zaken geen verstand.
Terug komende op het topic, het gaat om 'gewone gebruikers'
De vraag is of iemand die zijn eigen systeem beheerd en services op draait nog wel een gewone gebruiker is.
@Pa Va Ke: je teller in de sidebar staat op 999 reacties. Maak je van je 1000e een hele, hele mooie voor ons? ;-)
De titel is niet kompleet.
Tech-desinteresse bij politici is gevaarlijk.
Wanneer beslissingen genomen worden, niet gehinderd door enige kennis van zaken, dan hebben we het Europa van 2015 met dhr. Öttinger als "EU-Kommissar für Digitale Wirtschaft und Gesellschaft".
Dan mogen we allemaal bang worden, en terecht.
Ik mis Neelie!