Elke werkdag behandelt Computable een onderwerp waarover lezers kunnen discussiëren. Vandaag over de digitale ambities van de overheid, voor burgers en bedrijven.
De overheid heeft zichzelf eerder als deadline het jaar 2017 gegeven om volledig digitaal om te gaan met burgers en bedrijven. Na vele jaren visieformulering, beleidsbepaling, invulling daarvan en concreet ict-werk is de eindstreep in zicht. Maar of het beoogde doel daarmee ook in zicht is, valt te betwijfelen. Deze twijfel wordt gestaafd door benchmarks, onderzoeken en metingen van bijvoorbeeld Ernst & Young en van Deloitte.
Echter, er is inmiddels door de politiek al gesteld dat 2017 helemaal geen deadline is. En dat de opgave nooit af is, wist minister Ronald Plasterk al te stellen. ‘Er zullen altijd nieuwe eisen aan dienstverlening worden gesteld en nieuwe technologische mogelijkheden worden ontwikkeld, die weer tot andere digitale dienstverlening zal leiden. 2017 is in die zin een ijkpunt, maar tegelijkertijd een tussenstation.’ Kortom: ‘de digitale overheid’ is geen bestemming, maar een reis. Wat vind jij?
De digitale overheid is een middel. De overheid is de overheid en communiceert analoog (integraal met alle hulpmiddelen en met alle burgers en organisaties) en digitaal (met beperktere, alleen digitale hulpmiddelen). Het laatste zou als (beperkt) doel allang (minimaal 20 jaar) bereikt moeten zijn. Door het ontbreken van een duidelijke visie blijft het echter nog steeds behelpen, net als overigens bij de meeste organisaties.
Een klant gerichte applicatiearchitectuur zou hierbij kunnen helpen. Helaas is de meest gebruikte architectuur nog steeds organisatie gericht…
De digitale overheid is een middel. De overheid is de overheid en communiceert analoog (integraal met alle hulpmiddelen en met alle burgers en organisaties) en digitaal (met beperktere, alleen digitale hulpmiddelen). Het laatste zou als (beperkt) doel allang (minimaal 20 jaar) bereikt moeten zijn. Door het ontbreken van een duidelijke visie blijft het echter nog steeds behelpen, net als overigens bij de meeste organisaties.
Een klant gerichte applicatiearchitectuur zou hierbij kunnen helpen. Helaas is de meest gebruikte architectuur nog steeds organisatie gericht…
De digitale overheid is altijd een reis ervan uitgaande dat je als overheid je dienstverlening continue wil digitaliseren voor zowel gemak voor de burger als administratieve kostenbesparing en transparantie. De klant en proces centraal, organisatie is volgend.
Twee zaken die me opvielen uit de rapporten : de grote gemeentes lopen voorop wat je verwacht gegeven armslag, volume en daarmee grootste kostenbesparing. Dus dat is mooi.
Dat gemeenten digitaal voorop lopen in de ‘melding openbare ruimte’ (96%) is interessant: dat is het domein van kleinere en innovatieve software bedrijven. Het zijn andere partijen dan de gevestigde partijen die de burgerzaken processen ondersteunen.
Innovatie komt van buiten en steeds vaker onverwacht. De crux is dus je eigen proces om te denken met de burger en ondernemer centraal, te leren van andere gemeenten (ook internationaal) en van daaruit als gemeente te experimenteren en/of kopiëren, te adopteren wat werkt en te blijven innoveren.
Mooi uitgangspunt voor deze digitale tijd (komt uit informatieplan 2015 Amersfoort): Digitaal waar het kan, persoonlijk waar het “moet”.
WTF? Ik heb helemaal geen internet.
Wel een woonadres maar geen ip-address.
Scheelt een hoop gemeentelijke belasting en boetes…
Vluchtelingen eerst – ben benieuwd hoe dit afloopt – zij met z’n alle aan een nieuwe Apple MacBook Pro?
Ach maakt ’t uit – u betaald toch wel.
Een digitale overheid past voor mij in het plaatje van betere dienstverlening. En dan geldt wat mij betreft digitaal waar het kan, persoonlijk waar het moet. Dat is overigens volgens mij ook al het uitgangspunt van de overheid, niet specifiek in Amersfoort.
Enerzijds heb je de dienstverlening aan de klant, die meer ingericht moet worden op basis van de behoeften van de klant. En die verwacht steeds vaker een overheid die 24/7 bereikbaar is. In elk geval op een moment dat het de klant uit komt en op een manier die de klant het beste past. Dat je daar als organisatie sturend in bent heeft vooral met kostenoverwegingen te maken. En dan maakt het niet uit of je een publieke of private organisatie bent.
Vervolgens dient ook de organisatie zelf ingericht te zijn op die omslag van kantoortijden, reactietijden van enkele dagen tot enkele weken. Nu verwacht ik niet dat de publieke organisatie 24/7 bereikbaar zijn via alle kanalen, maar meer flexibiliteit in de organisatie is wel nodig. Daarnaast dien je als organisatie niet alleen aan de buitenkant digitaal te zijn, maar ook intern. Wat ik nog steeds vaak tegenkom is dat digitaal ontvangen stukken geprint worden en vervolgens het interne proces in gaan. TJa, dan houd je die lange reactietermijnen wel ja….
Kortom: ‘wij’ zijn het er allemaal wel over eens dat het beter kan denk ik. Maar hoe gaan ‘wij’ (van ICT) dat bewerkstelligen? Misschien maar eens een jongere garde van bestuurders aan het roer zetten?
@Judith
Gezwam, ze moeten mensen aannemen die geen 650.000 letters nodig hebben (zoals jezelf) om te vragen:
…En als je nu geen internetverbinding hebt, sterker nog, geen e-mail wensen te ontvangen?
Is men verplicht zijn of haar e-mail te lezen? Gaat wat worden met die (je) vluchtelingen…
Een kenmerk van de overheid in NL is de onbeheerste groei ervan. Die groei is vooral nodig om zichzelf belangrijker te maken alsmede de eigen continuïteit te waarborgen en gaat volkomen voorbij aan de daadwerkelijke behoeften van de gemiddelde Nederlandse burger.
Een voorbeeld van zoiets is de oprichting van het BIT, een reactie die voortkomt uit problemen met de Inkoop functie va de overheid. Het mechanisme wat daaraan ten grondslag ligt werkt als volgt:
a) de overheid signaleert een probleem met betrekking tot een proces en/of organisatieonderdeel van zichzelf
b) en creëert als remedie een nieuw proces en/of organisatieonderdeel
Een mooi artikel over dit onderwerp hier: http://tinyurl.com/jv398b4